Wielki Sejm Wileński
Wielki Sejm Wileński – spontaniczna reprezentacja społeczeństwa litewskiego[1], zwołana w 1905 roku do Wilna.
Litewski ruch narodowy powstał w drugiej połowie XIX wieku i wiązał się z pojawieniem się wśród Litwinów świadomości narodowej. Po wybuchu rewolucji 1905 roku litewski ruch narodowy zaczął się silniej organizować. Jednym z tego przejawów był Wielki Sejm Wileński, zwołany do Wilna. Zebrana w Wilnie[2] reprezentacja Litwinów wysunęła wobec władz carskich postulat autonomii dla Litwy[2][1], której stolicą miało być Wilno[2].
Ogłoszenie przez Litwinów programu autonomii spowodowało spór z Polakami, którego przejawami była rywalizacja o niewykształcone warstwy społeczne oraz spór o przynależność Wilna[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Sławomir Łodziński: Parlament Litwy. Biuro Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu. s. 2. [dostęp 2012-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (pol.).
- ↑ a b c d Dangiras Mačiulis, Rimas Miknys, Alvydas Nikžentai. „OKUPACJA WILNA” – RZECZ O HISTORII DRUGIEGO STOPNIA. „Mówią Wieki”. (pol.).