Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Epidemia ospy we Wrocławiu
[[Plik:Ospa1.png|left|100px]] '''[[Epidemia ospy we Wrocławiu]]''' – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie [[epidemia]] [[ospa prawdziwa|ospy prawdziwej]], która wybuchła latem 1963 roku we [[Wrocław]]iu. Chorobę zawlekł do Polski w maju 1963 roku wracający z Indii pracownik [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służby Bezpieczeństwa]]. Pierwszą ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Ofiara zaraziła się prawdopodobnie 20 maja, a od 23 maja znajdowała się na terenie Wrocławia. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, a odwołano 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej wśród służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju [[kordon sanitarny|kordonem sanitarnym]]. Ospa wydostała się poza Wrocław, a leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w [[izolacja (medycyna)|izolatoriach]]. [[Światowa Organizacja Zdrowia]] przewidywała, że w wyniku epidemii może zachorować do 2 tys. osób, a umrzeć 200, a sama epidemia może trwać dwa lata. Epidemię zlikwidowano po 25 dniach od jej wykrycia. ''[[Epidemia ospy we Wrocławiu|Czytaj więcej …]]''
Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.
2017-11-12
edytujEpidemia ospy we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę zawlekł do Polski w maju 1963 roku wracający z Indii pracownik Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Ofiara zaraziła się prawdopodobnie 20 maja, a od 23 maja znajdowała się na terenie Wrocławia. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, a odwołano 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej wśród służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Ospa wydostała się poza Wrocław, a leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w izolatoriach. Światowa Organizacja Zdrowia przewidywała, że w wyniku epidemii może zachorować do 2 tys. osób, a umrzeć 200, a sama epidemia może trwać dwa lata. Epidemię zlikwidowano po 25 dniach od jej wykrycia. Czytaj więcej…
2017-11-19
edytujEpidemia ospy we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę zawlekł do Polski w maju 1963 roku wracający z Indii pracownik Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Ofiara zaraziła się prawdopodobnie 20 maja, a od 23 maja znajdowała się na terenie Wrocławia. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, a odwołano 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej wśród służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Ospa wydostała się poza Wrocław, a leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w izolatoriach. Światowa Organizacja Zdrowia przewidywała, że w wyniku epidemii może zachorować do 2 tys. osób, a umrzeć 200, a sama epidemia może trwać dwa lata. Epidemię zlikwidowano po 25 dniach od jej wykrycia. Czytaj więcej…
2017-11-26
edytujEpidemia ospy we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę zawlekł do Polski w maju 1963 roku wracający z Indii pracownik Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Ofiara zaraziła się prawdopodobnie 20 maja, a od 23 maja znajdowała się na terenie Wrocławia. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, a odwołano 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej wśród służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Ospa wydostała się poza Wrocław, a leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w izolatoriach. Światowa Organizacja Zdrowia przewidywała, że w wyniku epidemii może zachorować do 2 tys. osób, a umrzeć 200, a sama epidemia może trwać dwa lata. Epidemię zlikwidowano po 25 dniach od jej wykrycia. Czytaj więcej…
2017-12-03
edytujEpidemia ospy we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę zawlekł do Polski w maju 1963 roku wracający z Indii pracownik Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Ofiara zaraziła się prawdopodobnie 20 maja, a od 23 maja znajdowała się na terenie Wrocławia. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, a odwołano 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej wśród służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Ospa wydostała się poza Wrocław, a leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w izolatoriach. Światowa Organizacja Zdrowia przewidywała, że w wyniku epidemii może zachorować do 2 tys. osób, a umrzeć 200, a sama epidemia może trwać dwa lata. Epidemię zlikwidowano po 25 dniach od jej wykrycia. Czytaj więcej…
2017-12-10
edytujEpidemia ospy we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę zawlekł do Polski w maju 1963 roku wracający z Indii pracownik Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Ofiara zaraziła się prawdopodobnie 20 maja, a od 23 maja znajdowała się na terenie Wrocławia. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, a odwołano 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej wśród służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Ospa wydostała się poza Wrocław, a leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w izolatoriach. Światowa Organizacja Zdrowia przewidywała, że w wyniku epidemii może zachorować do 2 tys. osób, a umrzeć 200, a sama epidemia może trwać dwa lata. Epidemię zlikwidowano po 25 dniach od jej wykrycia. Czytaj więcej…