Wikipedia:Zajawka wyróżnionego artykułu/Ali ibn Abi Talib

Ali ibn Abi Talib (arab. علي بن أﺑﻲ طالب) (ur. ok. roku 600/22. P.H., wg tradycji 13. radżaba w Mekce, zm. w styczniu 661/ramadanie 40. A.H. w Kufie) - brat stryjeczny, przybrany syn, a następnie zięć Mahometa, pierwszy imam szyitów, ostatni z czterech kalifów prawowiernych (656-661/35-40. A.H.). Przez wielu muzułmanów, w szczególności szyitów, Ali jest uważany za najważniejszą po Mahomecie postać wczesnego okresu islamu, chociaż w tym kontekście sunnici wymieniają też czasem Umara lub Abu Bakra. Kontrowersje wokół jego dziedzicznego prawa do przewodnictwa nad muzułmańską ummą doprowadziły do jej trwałego podziału na sunnitów, szyitów i charydżytów. Wokół jego postaci wytworzyła się z czasem ogromna ilość różnorakich tradycji i teologicznych interpretacji, które obdarzają go często cechami mesjanistycznymi, półboskimi lub wręcz uznają za Boga. Stanowił on i stanowi punkt odniesienia dla określenia swojej tożsamości przez wiele milionów ludzi. Czytaj więcej…