Will Davison (ur. 30 sierpnia 1982 w Melbourne) – australijski kierowca wyścigowy startujący w wyścigach Supercars. Dwukrotny zwycięzca prestiżowego wyścigu Bathurst 1000 rozgrywanego w ramach tej serii.

Will Davison
Ilustracja
Will Davison (2012)
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1982
Melbourne

Sezon
Seria

Supercars

Samochód

Ford Mustang

Sukcesy

2009, 2016: Bathurst 1000 (zwycięzca)
2009: V8 Supercars (wicemistrz)

Jego dziadek Lex Davison wygrał czterokrotnie Grand Prix Australii (niezaliczane jeszcze wtedy do kalendarza Formuły 1). Starszy brat Willa, Alex Davison, także jest kierowcą wyścigowym (również startował w Supercars), a wygrał m.in. australijski Puchar Porsche Carrera.

Kariera

edytuj
 
Ford Falcon Davisona w sezonie 2011
 
Holden Commodore Davisona podczas zwycięskiego dla niego wyścigu Bathurst 1000

Po sukcesach w narodowych seriach Formuły Ford, Will Davison przeniósł się do Wielkiej Brytanii aby tam kontynuować karierę. W 2002 wystartował w brytyjskiej Formule Renault, a przez kolejne dwa sezony startował w tamtejszej Formule 3.

Z powodów finansowych nie dokończył sezonu 2004 w Formule 3. Natomiast w drugiej części 2004, wystartował w kilku rundach australijskich wyścigów V8 Supercars w ekipie Team Dynamik. W 2005 roku stracił miejsce w zespole po pierwszym weekendzie wyścigowym (pokazowe wyścigi przed Grand Prix Australii Formuły 1). W dalszej części sezonu znalazł zatrudnienie w zespole Dick Johnson Racing. Wystartował w nim w kilku wyścigach niższej serii (V8 Supercar Development Series) oraz w długodystansowych wyścigach głównej serii (do każdego samochodu zgłaszani są w nich po dwaj kierowcy).

Na przełomie 2005 i 2006 roku startował w wyścigach A1 Grand Prix, a od sezonu 2006 wystartował w pełnym cyklu serii V8 Supercars. Częste problemy techniczne spowodowały, że w klasyfikacji zajął 19. miejsce. W kolejnych latach poprawiał swoje wyniki i w 2008 odniósł swoje pierwsze zwycięstwa w wyścigach tej serii, a w klasyfikacji zajął 5. miejsce.

W sezonie 2009 Davison przeniósł się do zespołu Holden Racing Team, w którego barwach wspólnie z Garthem Tanderem wygrali prestiżowy wyścig Bathurst 1000, a on sam zakończył sezon z tytułem wicemistrza serii. Sezon 2010 był dużo słabszy w jego wykonaniu, często nie kończył wyścigów i nie udało mu się stanąć ani razu na podium. W efekcie zajął odległe 22. miejsce w klasyfikacji generalnej i z końcem sezonu opuścił zespół HRT.

W sezonie 2011 rozpoczął starty w zespole Ford Performance Racing. Nie udało mu się wygrać żadnego wyścigu (poza wyścigiem kwalifikacyjnym w Phillip Island), ale czterokrotnie wygrał kwalifikacje, a dość regularne wyniki i kilka wizyt na podium pozwoliły mu zająć 7. miejsce w klasyfikacji kierowców. Sezon 2012 rozpoczął bardzo dobrze, po pięciu rundach prowadził w klasyfikacji. W dalszej części sezonu jednak zaczął tracić punkty do najgroźniejszych rywali i ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął czwarte miejsce. W 2013 ponownie walczył o najwyższe miejsca ostatecznie zajmując trzecie miejsce w klasyfikacji sezonu.

W 2014 przeniósł się do zespołu Erebus Motorsport przesiadając się z Forda do Mercedesa. Podczas dwuletniego pobytu w zespole udało mu się wygrać jeden wyścig; pod koniec sezonu 2015 Davison dosyć regularnie kończył wyścigi w okolicach pierwszej dziesiątki, jednak niedostatki silnika Mercedesa nie pozwalały na bardziej wyrównaną walkę z czołówką. Na początku 2016 roku ogłoszono, że Davison za obopólną zgodą zakończył kontrakt z zespołem (pierwotnie podpisany na cztery lata), i przeszedł do zespołu Tekno Autosports, na miejsce Shane'a Van Gisbergena, który z kolei dołączył do zepołu Triple Eight. Pierwszy sezon w Tekno miał bardzo udany, wygrał dwa wyścigi (w tym po raz drugi w karierze Bathurst 1000) i zajął w klasyfikacji piąte miejsce. Kolejny sezon był już dużo słabszy, ani razu nie stanął na podium, zajął w nim piętnaste miejsce i po zakończeniu sezonu odszedł z zespołu.

W 2018 został kierowcą nowego zespołu w stawce – 23Red Racing.

Starty w karierze

edytuj
Sezon Seria Zespół Starty PP Zwyc. Punkty Pozycja
2000 Victorian Formula Ford Championship 119. 1.
Australian Formula Ford Championship 118 6.
2001 Australian Formula Ford Championship Sonic Motor Racing Services 9 266 1.
2002 Brytyjska Formuła Renault 2.0 Motaworld Racing 13 0 0 222 4.
2003 Brytyjska Formuła 3 Alan Docking Racing
Menu F3 Motorsport
18 2 1 103 8.
2004 Brytyjska Formuła 3 Menu F3 Motorsport 10 0 0 48 13.
V8 Supercar Championship Series Team Dynamik 3 0 0 0 -
2005 V8 Supercar Development Series Dick Johnson Racing 3 0 0 184 28.
V8 Supercar Championship Series Dick Johnson Racing 2 0 0 124 60.
2005/2006 A1 Grand Prix A1 Team Australia 10 0 0 51 13.[1]
2006 V8 Supercar Championship Series Dick Johnson Racing 34 0 0 1943 19.
2007 V8 Supercar Championship Series Dick Johnson Racing 37 0 0 343 10.
2008 V8 Supercar Championship Series Dick Johnson Racing 38 0 2 2495 5.
2009 V8 Supercar Championship Series Holden Racing Team 29 2 4 3044 2.
2010 V8 Supercar Championship Series Holden Racing Team 27 0 0 1236 22.
2011 International V8 Supercars Championship Ford Performance Racing 29 4 1 2345 7.
2012 International V8 Supercars Championship Ford Performance Racing 31 8 8 3049 4.
2013 International V8 Supercars Championship Ford Performance Racing 36 2 2 2799 3.
2014 International V8 Supercars Championship Erebus Motorsport 38 1 0 1912 14.
2015 International V8 Supercars Championship Erebus Motorsport 36 0 1 1672 15.
2016 International V8 Supercars Championship Tekno Autosports 29 0 2 2589 5.
2017 Supercars Championship Tekno Autosports 25 0 0 1659 15.
2018 Supercars Championship 23Red Racing 31 0 0 1927 15.
2019 Supercars Championship 23Red Racing 31 0 0 2495 8.
2020 Supercars Championship 23Red Racing 2 0 0 507 24.
Tickford Racing 1 0 0
2021 Supercars Championship Dick Johnson Racing 31 2 0 2389 4.

Przypisy

edytuj
  1. W A1 Grand Prix nie ma klasyfikacji indywidualnej - punkty i miejsce są wspólne dla całego zespołu.

Bibliografia

edytuj