Woronowycia

(Przekierowano z Woronowica)

Woronowycia (ukr. Вороновиця, pol. hist. Woronowica[2]) – miasteczko na Ukrainie w rejonie winnickim obwodu winnickiego. W dawnym pałacu Grocholskich, nabytym później przez W. Możajskiego, znajduje się obecnie muzeum lotnictwa.

Woronowycia
Вороновиця
Ilustracja
Pałac Franciszka Ksawerego Grocholskiego
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

winnicki

Wysokość

245 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności


6516[1]

Nr kierunkowy

+380 432

Kod pocztowy

23252

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Woronowycia”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Woronowycia”
Ziemia49°05′40″N 28°40′55″E/49,094444 28,681944
Woronowycia

Historia edytuj

Pierwsza pisana wzmianka o miejscowości z 1391 r. Nadanie praw miejskich przez króla Augusta III w 1748 r.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 27 maja 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali na terenie cukrowni Stefanówka. Sprawcami zbrodni było Gestapo i SD z Winnicy, Einsatzkommando 5 oraz ukraińska policja[3].

Status osiedla typu miejskiego posiada od 1956 r.[4]

W 1989 liczyło 7198 mieszkańców[5].

W 2013 liczyło 6591 mieszkańców[6].

Pałac edytuj

 
kościół pw. św. Michała Archanioła
  • pałac wybudowany w latach 1780–1790 w stylu klasycystycznym przez Franciszka Ksawerego Grocholskiego[7]. Od frontu portyk z ośmioma kolumnami po dwie o kapitelach korynckich i półkoliste skrzydła po bokach[8].
  • kościół pw. św. Michała Archanioła – murowany, wzniesiony w stylu klasycystycznym przez Franciszka Ksawerego Grocholskiego w 1793 r., konsekrowany przez biskupa kamienieckiego Franciszka Mackiewicza w 1838 r., zamieniony na cele świeckie w 1935 r., przywrócony do kultu religijnego po 1991 r., obsługiwany przez księży diecezjalnych z parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Winnicy[4].

Przypisy edytuj

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.12.
  2. Woronowica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 956.
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1578.
  4. a b WORONOWICA. Kościół pw. św. Michała Archanioła (1793). Winnicki obw., Winnicki r-n | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], www.rkc.in.ua [dostęp 2023-03-30].
  5. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
  6. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  7. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 499–508, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  8. Antoni Urbański: Z czarnego szlaku i tamtych rubieży: zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Warszawa: 1928, s. 77.

Linki zewnętrzne edytuj