Współczynnik Sørensena

Współczynnik Sørensena, znany także jako współczynnik podobieństwa Sørensena, to wielkość używana do porównania podobieństwa dwóch próbek. Został wprowadzony przez botanika Thorvalda Sørensena w 1948 roku.

Dany jest on wzorem

gdzie i są liczbami gatunków na stanowiskach A i B, odpowiednio, a jest liczbą gatunków wspólnych dla obu stanowisk. Wyrażenie to jest łatwo rozszerzyć do porównywania dowolnych zasobów. Ta ilościowa wersja współczynnika Sørensena jest znana także jako indeks Czekanowskiego. Współczynnik Sørensena jest równy współczynnikowi Dice’a[1], który jest zawsze w przedziale Czasami jest też on używany jako miara odległości jest równe z odległością Hellingera i odległością Braya-Curtisa.

Współczynnik Sørensena jest głównie używany w analizie danych ekologicznych (np. Looman & Campbell, 1960[2]). Uzasadnienie do jego stosowania jest bardziej empiryczne niż teoretyczne (choć może być ono uzasadnione teoretycznie jako przecięcie dwóch zbiorów rozmytych[3]). W porównaniu do odległości Euklidesowej, odległość Sørensena jest bardziej wrażliwa na zróżnicowane zestawy danych i zwraca mniejszą uwagę na skrajne dane[4].

Przypisy edytuj

  1. Miguel Murguía, José Luis Villaseñor, Estimating the effect of the similarity coefficient and the cluster algorithm on biogeographic classifications [online], 2003, s. 415–421 (ang.).
  2. Looman, J, Campbell, JB. Adaptation of Sorensen’s K (1948) for estimating unit affinities in prairie vegetation. „Ecology”. 41 (3), s. 409–416, 1960. (ang.). 
  3. Roberts, D.W. (1986) Ordination on the basis of fuzzy set theory. Vegetatio 66 (3): 123-131.
  4. Bruce McCune, Analysis of Ecological Communities, James B Grace, Dean L. Urban, Gleneden Beach, OR: Mjm Software Design, 2002, ISBN 0-9721290-0-6, OCLC 50610118.