Wydział Wojenny Komitetu Narodowego
Wydział Wojenny Komitetu Narodowego – jeden z wydziałów Komitetu Narodowego, utworzonego podczas Wiosny Ludów 20 marca 1848 w Poznaniu.
Wydział Wojenny zorganizowano 27 marca 1848 roku. Odpowiadał on za tworzenie powstańczych sił zbrojnych[1]. Wydano rozkazy dotyczące gromadzenia ochotników, magazynowania żywności i furażu dla koni; ogłoszono też zbiórkę pieniędzy do "kasy narodowej". W powiatach mianowano po jednym organizatorze siły zbrojnej oraz dwóch organizatorów piechoty i jazdy[2][1]. Na czele wydziału stanął, przybyły z Berlina 28 marca, Ludwik Mierosławski, który dysponował ok. 7 tys. uzbrojonych ludzi, jednak odwlekał moment wkroczenia do Królestwa Kongresowego.
Na mocy porozumienia w Jarosławcu 11 kwietnia 1848 między władzami pruskimi a Komitetem Narodowym pozostawiono cztery polskie obozy wojskowe w sile ok. 3 tys. żołnierzy. Reszta, przede wszystkim chłopi, miała wrócić do domu.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Andrzej Grabski, Eligiusz Kozłowski i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
- Bogusław Polak: Lance do boju. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986. ISBN 83-03-01373-4.
- Eligiusz Kozłowski: Historia oręża polskiego 1795-1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983. ISBN 83-214-0339-5.
- Piotr Czerwiński, Vademecum Historia – cz. 1, Wyd. Greg, Kraków.