Wygrywająca na przegrywającą
Wygrywająca na przegrywającą – w brydżu rzadki manewr rozgrywającego polegający na zrzuceniu wygrywającej karty na przegrywającą. Manewr zazwyczaj przeprowadzany jest w celu odblokowanie bocznego koloru który nie może być rozegrany w innych sposób.
| ♠ | W32 | ||||
| ♥ | AKD | ||||
| ♦ | W1065 | ||||
| ♣ | 632 | ||||
| ♠ | KD109874 | N W E S |
♠ | 65 | |
| ♥ | 876 | ♥ | 3 | ||
| ♦ | 74 | ♦ | 9832 | ||
| ♣ | 8 | ♣ | KDW1073 | ||
| ♠ | A | ||||
| ♥ | W109542 | ||||
| ♦ | AKD | ||||
| ♣ | A94 | ||||
Rozgrywający, S, gra sześć kierów po licytacji w której E licytował trefle, a W piki. W zawistował w ósemkę trefl do asa rozgrywającego. Jeżeli rozgrywający zagra atuty trzy razy to nie będzie mógł wykorzystać kar które będą zablokowane. Jeżeli będzie chciał odblokować kara przez ściągnięciem atutów, to W przebije trzecie karo i do oddania pozostanie jeszcze lewa treflowa. Jedynym sposobem na obejście problemu zablokowanych kar jest zatem użycie manewru wygrywająca na przegrywająca.
Rozgrywający powinien zagrać asa pik i dwa kara, następnie tylko dwa atuty i będąc w stole po zagraniu drugiego atutu, zagrać waletem pik zrzucając z ręki damę karo. Po wzięciu lewy na figurę pik, W może zmusić rozgrywającego do przebicia pika w ręce, ale rozgrywający ma dojście do stołu ostatnim atutem aby wykorzystać znajdujące się tam dobre kara
.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytujGuy Leve: The Encyclopedia of Card Play Techniques at Bridge. Master Point Press, Toronto, s. 189. ISBN 978-1-897106-25-9.