Załęscy herbu Prus III

Załęscy herbu Prus III – polska rodzina szlachecka.

Załęscy, pieczętujący się herbem Prus III, pochodzili z pow. tarczyńskiego, skąd wzięli na początku XV w. nazwisko od dóbr Załęże Wielkie (Magna Zalanze). Wówczas książę Janusz I, nadał je Adamowi ze Słubic (również w pow. tarczyńskim) z przywołaniem prawa chełmińskiego. Na pamiątkę swoich przodków piszących się ze Słubic, Załęscy używali często przydomek Ślubicz. W XVI w. przedstawiciele tej rodziny pełnili urzędy ziemskie na Mazowszu, m.in.: podczaszego i podstolego zakroczymskiego oraz stolnika czerskiego. W 1523 r. przedstawili sądowi swoje prawo nieodpowiednie Prusów, świadczące o ich pochodzeniu od nobilów pruskich Obizora i Windyki, którzy przybyli na Mazowsze z Prus pod koniec XIII w. Rodzina ta następnie rozsiedliła się na Rusi Czerwonej. Byli legitymowani przed Sanockim Sądem Ziemskim w 1782 r. i Wydziale Stanów w 1836 r.

Często mylono przedstawicieli tej rodziny z inną możną rodziną z Wołynia i woj. czernihowskiego, Załęskich, pieczętujących się herbem Prus I.

Przedstawiciele rodu edytuj

Edmund Załęski (1863-1932) – chemik, agrotechnik, hodowca roślin
Feliks Załęski (ok. 1785-1860) – pułkownik WP, uczestnik wojen napoleońskich, Powstaniec Listopadowy, kawaler orderu Virtuti Militari i Legii Honorowej
Jan Erazm Maksymilian Ślubicz-Załęski (1840-1897) – Powstaniec Styczniowy
Juliusz Załęski (1834-1903) – członek Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim, naczelnik Cywilnej Organizacji Powstańczej w Sandomierskiem Powstania Styczniowego
Maciej Załęski (ok. 1660-1710) – podkomorzy W. Ks. Litewskiego, miecznik czerski

Bibliografia edytuj

Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. Spisy, 1987, nr 1800, 2010.
Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 290.
Adam Wolff, Kazimierz Pacuski, Słownik historyczno-geograficzny ziemi warszawskiej w średniowieczu, Warszawa 2013, s. 260, 334-335.
Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, t. VII, Wrocław 1995, s. 177-178.