Zamek Revište

ruiny zamku

Zamek Revište – ruiny zamku leżące w mieście Žarnovica (dzielnica Revištské Podzámčie), w kraju bańskobystrzyckim na Słowacji. Ruiny zamku wznoszą się na zalesionym obecnie, skalistym wzgórzu na prawym brzegu rzeki Hron.

Zamek Revište
Ilustracja
Ruiny zamku Revište
Państwo

 Słowacja

Miejscowość

Žarnovica

Rozpoczęcie budowy

prawdopodobnie 2 poł. XIII w.

Położenie na mapie kraju bańskobystrzyckiego
Mapa konturowa kraju bańskobystrzyckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ruiny zamku Revište”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ruiny zamku Revište”
Ziemia48°31′17,5″N 18°43′22,0″E/48,521528 18,722778

Historia

edytuj

Zamek został wybudowany prawdopodobnie w II połowie XIII w. Powstał równolegle z położonym na drugim brzegu rzeki zamkiem Šášov jako ochrona wąskiego przesmyku między górami, którym wiodła ważna droga ku środkowosłowackim miastom górniczym. Był wspominany w 1265 r., a następnie w 1331 r. Był zamkiem królewskim, jednak z biegiem lat pozostawał w rękach różnych gospodarzy. Władał nim arcybiskup ostrzyhomski, zaś z początkiem XIV w. potężny Mateusz Czak (słow. Matúš Čák). Po nim zamkiem władali kasztelani królewscy.

Po śmierci króla Ludwika I Zygmunt Luksemburczyk ofiarował zamek w 1424 r. wraz z pobliskimi miastami górniczymi tytułem wiana królowej Barbarze. Od 1447 r. władał nim czeski kondotier Jan Jiskra. Z końcem XV w. żona króla Macieja Korwina, królowa Beatrycze, podarowała go Doczym. Ci zapisali się jak najgorzej w historii środkowego Pohronia, zwracając swą ekspansję głównie w kierunku bogatych miast górniczych (nierzadko przyjmowała ona formę zwyczajnych napaści i rabunków).

W rękach Doczych zamek pozostawał aż do wymarcia rodu w 1647 r. Po tej dacie wraz z okolicznymi włościami wrócił w skład węgierskich dóbr królewskich. Znacznie zniszczony w czasie powstania Emeryka Thököly’ego, został jednak pod koniec XVII w. odbudowany. Używany był jeszcze przez następnych 100 lat, pod koniec już tylko jako koszary wojskowe. Opuszczony w końcu XVIII w., już w połowie następnego wieku był ruiną.

Bibliografia

edytuj
  • Pisoň Štefan: Hrady, zámky a kaštiele na Slovensku, wyd. Osveta, Martin 1973.