Zbączysko
Zbączysko[1] lub Zamczysko[2] – wzgórze o wysokości 466 m n.p.m. w obrębie miejscowości Ryczów w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec[1]. W opracowaniach turystycznych lokalizowane jest w Paśmie Smoleńsko-Niegowonickim[2], w podziale fizycznogeograficznym Polski według Jerzego Kondrackiego znajduje się na Wyżynie Ryczowskiej wchodzącej w skład Wyżyny Częstochowskiej[3].
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
ok. 466 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Ogrodzieniec | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego | |
50°25′16,3″N 19°36′52,6″E/50,421194 19,614611 |
Wzgórze jest całkowicie porośnięte lasem, ale ma skalisty wierzchołek i jest w nim kilka wapiennych ostańców. Największy z nich to ostaniec Ząbczysko o wysokości 18 m. Jest on jednym z obiektów wspinaczkowych w Ryczowskim Mikroregionie Skałkowym[4]. W skałach znajduje się wiele obiektów jaskiniowych: Jaskinia w Zamczysku, Rura w Zamczysku, Schronisko w Zamczysku Pierwsze, Schronisko w Zamczysku Drugie, Schronisko w Zamczysku Trzecie, Schronisko w Zamczysku Czwarte, Schronisko w Zamczysku Piąte, Schronisko w Zamczysku Szóste[5].
U północno-wschodnich podnóży Zbączyska dawniej znajdowała się osada, na mapie z 1850 r. opisana jako leśniczówka, na niemieckiej mapie z przełomu XIX i XX wieku jako leśniczówka Łazy, zaś na mapie WIG z 1935 r. jako gajówka Psiarskie. W listopadzie 1914 roku w lasach otaczających tę osadę toczyły się walki między wojskami rosyjskimi i austro-węgierskimi. Pozostały po nich okopy, których dobrze zachowane pozostałości w wielu miejscach są jeszcze widoczne. Przy okopach tych pomiędzy Zamczyskiem a Kaczmarkową Skałą na drzewach znajdują się dwie szafkowe kapliczki. W gajówce Psiarskie w 1944 roku przez kilka miesięcy działała kuchnia oddziału AK, a w otaczających ją lasach stacjonował oddział AK Surowiec[2].
Północnymi zboczami Zbączyska prowadzi szlak turystyki rowerowej i pieszej[6]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2018-05-02].
- ↑ a b c Dariusz Kmiotek: Pasmo Smoleńsko-Niegowonickie. Dąbrowa Górnicza: Dikappa, 2007. ISBN 83-921782-9-7.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Grzegorz Rettinger, Jura Środkowa, wyd. 3, Kraków: Wspinanie.pl, 2019.
- ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-01-19] .
- ↑ Mapa. Jura Krakowsko-Częstochowska. Część północna 1:52 000. Warszawa: ExpressMap, 2015. ISBN 978-83-88112-71-3.