Zenon Wachlowski (lekarz)

Oficer Wojska Polskiego, lekarz

Zenon Wachlowski[a] (ur. 17 maja 1874, zm. ?) – doktor medycyny, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Zenon Wachlowski
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data urodzenia

17 maja 1874

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Jednostki

6 Batalion Sanitarny,
DOK VI

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie pokoju) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Życiorys edytuj

Urodził się 17 maja 1874. Ukończył studia medyczne uzyskując stopień naukowy doktora. Był oficerem C. K. Armii. Do około 1911 był lekarzem pułkowym 11 pułk haubic polowych we Lwowie[1]. Od około 1912 przydzielony do 11 Szpitala Garnizonowego w Pradze[2][3]

Po zakończeniu I wojny światowej, odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podpułkownika lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W 1923 jako oficer nadetatowy 6 batalionu sanitarnego (Lwów) służył w szefostwie sanitarnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[6][7]. Po przeniesieniu w stan spoczynku jako emerytowany podpułkownik lekarz w 1928 zamieszkiwał we Lwowie[8].

Jego żoną była Ludwika z domu Turteltaub, z którą miał syna Zenona (1905–1940, prawnik, ofiara zbrodni katyńskiej)[9][10].

Odznaczenia edytuj

austro-węgierskie

Uwagi edytuj

  1. W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Zeno Wachlowski”.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj