Zofia Czarnecka
Zofia Czarnecka (ur. 4 listopada 1897 w Warszawie, zm. 8 lutego 1926[1]) – polska zakonnica i mistyczka.
Była najstarszą z czwórki rodzeństwa Stefana Czarneckiego i Marii z Jasińskich. W 1917 ukończyła szkołę Cecylii Plater-Zyberkówny. W 1919 podjęła decyzję o wstąpieniu na drogę życia zakonnego[2]. 1 listopada 1920 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek (nowicjat w Kętach). 15 sierpnia 1921[2] lub 1922[1] złożyła pierwsze śluby zakonne. W okresie junioratu mieszkała w Warszawie w Domu św. Józefa na Sewerynowie. Wykazywała się wtedy dużymi umiejętnościami pedagogicznymi, jako wychowawczyni w seminarium nauczycielskim prowadzonym przez zmartwychwstanki. Uczyła historii i języka polskiego. Opiekowała się Sodalicją Mariańską[2]. Zmarła związana ślubami czasowymi w opinii świętości[1] (ulegała silnym przeżyciom mistycznym, nocom ciemności). Kościół katolicki zbierał potrzebną do beatyfikacji dokumentację (inicjatorką postępowania była Teresa Kalkstein - przełożona zakonu zmartwychwstanek w Polsce), sprawa została jednak wyciszona i w 1990 nie prowadzono już żadnych działań w tym zakresie[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Joanna Pyszna, Prymat miłości w duchowości Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w: Kultura. Media. Teologia, nr 19/2014, UKSW, Warszawa, s.70 (przypis) ISSN 2081-8971
- ↑ a b c d Maria Tuszyńska, Maria Bogumiła Żukowska, Zofia Czarnecka - zmartwychwstanka, Przegląd Katolicki, nr 17/1990, s.4