Zoltán Lesi
Zoltán Lesi (ur. Gyula, 13 października 1982) – węgierski poeta, tłumacz, programista.
Data i miejsce urodzenia |
13 października 1982 |
---|---|
Narodowość |
węgierska |
Język |
węgierski |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Wykształcenie
edytujW 2001 zdał maturę w szkole zawodowej o profilu gospodarczym i handlowym w Békéscsaba. W 2006 ukończył studia na wydziale informatycznym (programowanie) Uniwersytetu w Segedynie. Jak pracę dyplomową przedstawił program analizujący wiersze, któremu przy pomocy wyników badań językoznawcy Ivána Fónagya oraz uczącego się algorytmu udało się przeanalizować sonety Sándora Weöresa.
Kariera literacka
edytujOd 2006 roku regulanie publikuje w czasopismach literackich. Jego wiersze ukazały się między innymi w pismach: „Alföld”, „Bárka”, „Élet és Irodalom”, „Hévíz”, „Holmi”, „Jelenkor”, „Műút”, „Népszabadság”, „Parnasszus”, „Tiszatáj” i „Új Forrás”. Jest członkiem takich organizacji, jak Fiatal Írok Szövetsége (Stowarzyszenie Młodych Pisarzy, FISZ), József Attila Kör (Krąg Attili Józsefa, JAK) i Szépírok Társasága (Towarzystwo Literatów).
Pierwszy tom wierszy pt. Daphnis ketskéi został wydany w 2009 nakładem Fiatal Írok Szövetsége. W „Tiszatáj” Árpád Kollár napisał na temat tomiku: Zoltán Lesi jest poetą odważnym – główną osią jego pierwszego tomu jest przekształcanie imitacji. Nie kopiuje, nie naśladuje, świadomie prowadzi powściągliwą i otwartą na błędy grę, w której imituje poezję rokoko[1].
W 2014 wydał drugi tom wierszy, Merül, w ramach JAK-füzetek (Zeszyty JAK) i przy wsparciu portalu kulturalnego Prae.hu. Ákos Herczeg w czasopiśmie „Műút” napisał o tomie: „Najnowsza książka Lesiego wyraźnie koncentruje się na ledwo zauważalnym, wkradającym się w życie rodzinne uczuciu unheimlich, a raczej na konsekwencjach dostrzeżenia go – ukazuje, co rozgrywa się w zmuszonym do zmierzenia się z własnymi winami rodzicu oraz w dziecku, które stopniowo musi rozbić w sobie obietnicę bezpiecznego domu”[2].
Od 2013 zajmuje się organizacją programu literackiej wymiany międzynarodowej Bécs–Budapest Tranzit[3], podczas której w Budapeszcie promuje się austriackich pisarzy, a w Wiedniu węgierskich. Od 2014 jest redaktorem wydawanej przez Fiatal Írók Szövetsége i Jelenkor Kiadó serii literatury światowej pt. Horizontok (Horyzonty). Przełożył na węgierski wiersze i prozę takich autorów, jak Ali Abdollahi, Andreas Altmann, Gerhild Steinbuch, Michael Donhauser, Monika Rinck i Simon Armitage. W 2016 roku został laureatem Nagrody im. Zsigmonda Móricza. Jego wiersze przetłumaczono na angielski, niemiecki i serbski.
Utwory
edytujTomy poezji
edytuj- Daphnis ketskéi, Fiatal Írók Szövetsége, 2009 (wiersze).
- Merül, József Attila Kör, 2014 (wiersze).
- Karton és Matild – A zombimentők, ilustr. Mátyás Lanczinger, Móra kiadó, 2017 (literatura dziecięca).
Antologie
edytuj- Használati utasítás, Palatinus, 2008.
- Szép versek 2015, Magvető, 2015.
- Szép versek 2016, Magvető 2016.
- Szép versek 2017, Magvető 2017.
Redakcje
edytuj- Seamus Heaney, Élőlánc, FISZ–Jelenkor Kiadó, 2016 [Horizontok] (tyt. oryg. Human Chain).
- Norman Manea, Kötelező boldogság, FISZ–Jelenkor Kiadó, 2016 [Horizontok] (tyt. oryg. Fericirea obligatorie).
- Anna Kim, Jéggé fagyott idő, FISZ–Jelenkor Kiadó, 2016 [Horizontok] (tyt. oryg. Die gefrorene Zeit).
- Radoslav Petković, A halál tökéletes emlékezete, FISZ–Jelenkor Kiadó, 2016 [Horizontok].
Nagrody
edytuj- 2017 – nagroda Solidude
- 2016 – Nagroda im. Zsigmonda Móricza
Przypisy
edytuj- ↑ Árpád Kollár , Imitált stukkók. Lesi Zoltán: Daphnis ketskéi, „Tiszatáj”, LXIV, sierpień 2010 [dostęp 2019-08-05] .
- ↑ Ákos Herczeg , Egy családtörténet vége, „Műút”, LI, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2019-08-05] .
- ↑ Wien-Budapest Transit [online], Wien-Budapest Transit [dostęp 2019-05-08] (ang.).