Zygfryd Weinberg
Zygfryd Joachim Weinberg (ur. 3 lutego 1930 w Bydgoszczy, zm. 8 sierpnia 2015[1]) – polski lekkoatleta trójskoczek i trener lekkoatletyczny, mistrz i rekordzista Polski, olimpijczyk.
| |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 179 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera sportowaEdytuj
Startował na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie zajął w finale trójskoku 10 miejsce. Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie zajął 4. miejsce w tej konkurencji.
Dwukrotnie startował w akademickich mistrzostwach świata (UIE). W 1951 w Berlinie zdobył brązowy, a w Budapeszcie w 1954 złoty medal w trójskoku[2].
Był pięciokrotnym mistrzem Polski w trójskoku w 1950, 1951, 1953, 1954 i 1955 oraz wicemistrzem w 1948. Z powodzeniem startował również w innych konkurencjach lekkoatletycznych: zdobył brązowy medal w skoku wzwyż w 1951, a w 1947 zajął 4. miejsce w sztafecie 3 × 1000 metrów, 5. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami i 6. miejsce w dziesięcioboju. Zdobył również mistrzostwo Polski w hali w trójskoku w 1951 oraz wicemistrzostwo w 1956.
Trzy razy ustanawiał rekord Polski w trójskoku, doprowadzając go do wyniku 15,30 m 8 sierpnia 1954 w Budapeszcie[3].
W latach 1950-1955 dziewięć razy startował w meczach reprezentacji Polski, odnosząc 4 zwycięstwa indywidualne.
Rekord życiowy Weinberga w trójskoku wynosi 15,30 m (8 sierpnia 1954 w Budapeszcie)[4].
Był zawodnikiem HKS Bydgoszcz (1945-1948), Gwardii Bydgoszcz (1949-1952), OWKS Bydgoszcz (1952), CWKS Warszawa (1953-1955), CWKS Bydgoszcz (1956) i Legii Warszawa (1957-1959).
Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu[5].
Po zakończeniu kariery był trenerem. Jego wychowankami są m.in. Andrzej Puławski i Tadeusz Jankowski.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Zmarł Zygfryd Weinberg, pzla.pl [dostęp 2015-08-10] (pol.).
- ↑ GBRAthletics: World Student Games (UIE) (ang.). [dostęp 12 września 2010].
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 113.
- ↑ Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007, statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-04-24] (pol.).
- ↑ Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 7 stycznia 1952.
BibliografiaEdytuj
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki : 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 341. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 526. ISBN 978-83-86320-10-3.Sprawdź autora:2.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Wyniki olimpijskie Weinberga na stronie sports-reference.com (ang.). [dostęp 12 września 2010].