Zygmunt Wilkoński (ur. 20 maja 1832 w Stołężynie, zm. 24 grudnia 1882 w Rąbinie, obecnie dzielnicy Inowrocławia) – polski przedsiębiorca i prawnik. Założyciel uzdrowiska "Solanki Inowrocławskie" i twórca pierwszej na Kujawach cukrowni w Janikowie[1].

Zygmunt Wilkoński
Ilustracja
Pomnik Zygmunta Wilkońskiego w Inowrocławiu
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1832
Stołężyn

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1882
Rąbin (obecnie dzielnica Inowrocławia)

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca, prawnik

Życiorys

edytuj

Urodził się na Pałukach. Uczył się w poznańskich gimnazjach. Egzamin dojrzałości zdał we Wrocławiu. Studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Wrocławiu, gdzie obronił pracę doktorską. Pracował w sądach apelacyjnych w Poznaniu i Bydgoszczy oraz w Sądzie Powiatowym w Inowrocławiu, z którego został zwolniony dyscyplinarnie z powodu polskiej narodowości. W 1875 roku założył pierwszą na Kujawach cukrownię w Janikowie oraz uzdrowisko "Solanki Inowrocławskie". Ostatnie dziesięć lat spędził w Rąbinie (obecnie część Inowrocławia), gdzie zmarł z powodu długiej choroby[1].

Upamiętnienie

edytuj

Zygmunt Wilkoński ma swój pomnik na terenie uzdrowiska "Solanki"[2], a jego nazwisko noszą ulice w Janikowie i Inowrocławiu. Jest także patronem inowrocławskiej Szkoły Podstawowej nr 14[3].

Przypisy

edytuj