31. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
31. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 13-24 lutego 1981 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 21 filmów pochodzących z 16 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem niemieckiej reżyserki Jutty Brückner przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, hiszpańskiemu filmowi Szybciej, szybciej w reżyserii Carlosa Saury. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano indyjskiemu filmowi W poszukiwaniu głodu w reżyserii Mrinala Sena[1].
Przebieg festiwalu edytuj
Dużo kontrowersji wśród niemieckich filmowców wzbudziła selekcja festiwalowa nowego dyrektora Berlinale Moritza de Hadelna, który w konkursie głównym umieścił zaledwie jeden niemiecki film. De Hadelna oskarżano o "dyletantyzm" i "brak zdolności do komunikowania się" z niemieckim środowiskiem filmowym. Domagano się jego rezygnacji i grożono bojkotem festiwalu. De Hadeln twierdził, że powodem tak niewielkiej obecności niemieckich filmów w konkursie była ich słaba jakość. Niemieccy twórcy filmowi (m.in. reżyser Alexander Kluge) odpowiadali zaś, że to nie kinematografia niemiecka jest w kryzysie, ale sam festiwal, który faworyzuje amerykańskie kino mainstreamowe[2].
Wydarzeniami sekcji Forum były pokazy nowych filmów mistrzów kina: Stalkera Andrieja Tarkowskiego, Wściekły byk Martina Scorsese i Ratuj się kto może (życie) Jean-Luka Godarda, który był gościem festiwalu.
W temat przewodni tegorocznego konkursu głównego, czyli odkrywanie zapomnianej historii (poruszany m.in. w filmach Gorączka czy Łódź jest pełna) wpisał się również pokazany w sekcji Forum wstrząsający irański film dokumentalny Poszukiwanie w reżyserii Amira Naderiego, opowiadający o masakrach dokonywanych na ludności cywilnej za czasów szacha Rezy Pahlawiego[2].
W ramach festiwalu odbyła się retrospektywa poświęcona twórczości brytyjskiego producenta filmowego Michaela Balcona[3]. Zaprezentowano także przegląd filmów tureckiego reżysera Yılmaza Güneya, więźnia politycznego przebywającego w więzieniu w Turcji pod zarzutem morderstwa[4].
Członkowie jury edytuj
Konkurs główny edytuj
Jutta Brückner, niemiecka reżyserka − przewodnicząca jury[5]
Peter Bichsel, szwajcarski pisarz
Astrid Henning-Jensen, duńska reżyserka
Denis Héroux, kanadyjski reżyser i producent filmowy
Antonio Isasi-Isasmendi, hiszpański reżyser
Irina Kupczenko, radziecka aktorka
Jerzy Płażewski, polski krytyk filmowy
Chatrichalerm Yukol, tajski reżyser
Italo Zingarelli, włoski producent filmowy
Selekcja oficjalna edytuj
Konkurs główny edytuj
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[6]:
Pokazy pozakonkursowe edytuj
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
| Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
|---|---|---|---|
| Ordinary People | Robert Redford |  Stany Zjednoczone
| |
| Raging Bull | Martin Scorsese | Stany Zjednoczone
|
Laureaci nagród edytuj
Konkurs główny edytuj
- Wyróżnienie honorowe
Konkurs filmów krótkometrażowych edytuj
Polonica edytuj
W konkursie głównym kinematografię polską reprezentował film Gorączka w reżyserii Agnieszki Holland, adaptacja powieści Dzieje jednego pocisku (1910) Andrzeja Struga. Barbara Grabowska zdobyła za rolę w tym filmie Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki jako druga Polka w historii imprezy – pierwszą była Jadwiga Barańska za rolę w Nocach i dniach (1976).
Innym polskim akcentem na festiwalu był udział krytyka filmowego Jerzego Płażewskiego w pracach jury konkursu głównego.
Przypisy edytuj
- ↑ Prizes & Honours 1981. Berlinale. [dostęp 2018-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-11)]. (ang.).
- ↑ a b 31st Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-10-11]. (ang.).
- ↑ Retrospective, Berlinale Classics & Homage. Berlinale. [dostęp 2018-10-04]. (ang.).
- ↑ 31st Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-10-14]. (ang.).
- ↑ Juries 1981. Berlinale. [dostęp 2018-10-04]. (ang.).
- ↑ Programme 1981. Berlinale. [dostęp 2018-10-10]. (ang.).