Wikipedia

Alessandro Pittin

Alessandro Pittin (ur. 11 lutego 1990 w Tolmezzo) – włoski kombinator norweski, brązowy medalista olimpijski, wicemistrz świata i czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Alessandro Pittin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1990
Tolmezzo

Klub

G.S. Fiamme Gialle

Wzrost

165 cm

Debiut w PŚ

15.12 2007, Ramsau
(33. – Start masowy)

Pierwsze punkty w PŚ

30.11 2008, Ruka (23. – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

18.12 2009, Ramsau
(3. – Gundersen)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

13.01 2012, Chaux-Neuve
(Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brąz Vancouver 2010 Gundersen HS106
Mistrzostwa świata
srebro Falun 2015 Gundersen HS100
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Zakopane 2008 Gundersen
złoto Štrbské Pleso 2009 Gundersen
złoto Štrbské Pleso 2009 Sprint
brąz Zakopane 2008 Sprint
Puchar Świata (najlepszy biegacz)
Mała Kryształowa Kula
2017/2018
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
2. miejsce
2019/2020
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Alessandro Pittin pojawił się 11 października 2003 roku, kiedy wystartował w zawodach FIS Race. Zajął wtedy 46. miejsce w sprincie w Predazzo. Na mistrzostwach świata juniorów w Rovaniemi w 2005 roku indywidualnie zajmował odległe pozycje, a w zawodach drużynowych wraz z kolegami był dwunasty. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Kranju wypadł lepiej, zajmując siódme miejsce w drużynie i osiemnaste zawodach metodą Gundersena. W międzyczasie, 20 stycznia 2006 roku zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując 40. miejsce w sprincie w Oberstdorfie. W tym samym roku, w wieku szesnastu lat, wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując 46. miejsce w Gundersenie.

W 2007 roku na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio był czwarty w drużynie, jedenasty w Gundersenie i czternasty w sprincie. Kilka miesięcy później zadebiutował w Pucharze Świata, startując 15 grudnia 2007 roku w Ramsau. Zajął tam 33. miejsce w starcie masowym. W sezonie 2007/2008 wystartował jeszcze dwukrotnie, ale punktów nie zdobył i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W lutym 2008 roku osiągnął swój pierwszy sukces, zdobywając brązowy medal w sprincie i złoty w Gundersenie na mistrzostwach świata juniorów w Zakopanem. Blisko medalu był także w zawodach drużynowych, w których Włosi uplasowali się na czwartym miejscu.

Pierwsze punkty w PŚ Alessandro wywalczył 30 listopada 2008 roku w fińskiej Ruce, gdzie zajął 23. miejsce w Gundersenie. Najlepszy wynik w startach pucharowych tego sezonu osiągnął w ostatnim konkursie – 7 marca 2009 roku w Lahti był ósmy w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął 35. miejsce z dorobkiem 111 punktów. Na początku lutego 2009 roku zdobył kolejne dwa złote medale na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie zwyciężył w sprincie i Gundersenie. Dwa tygodnie później wystartował już na mistrzostwach świata w Libercu, gdzie był między innymi szósty w Gundersenie na dużej skoczni oraz siódmy w konkursie drużynowym. W lecie 2009 roku startował w dwunastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W ostatnich zawodach cyklu, 15 sierpnia 2009 roku w Einsiedeln zajął trzecie miejsce Gundersenie, a w klasyfikacji końcowej był szósty.

Sezon 2009/2010 zaczął od zajęcia 19. miejsca 28 listopada 2009 roku w Ruce. W szóstych zawodach sezonu, 19 grudnia w Ramsau Pittin po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata. Zajął tam trzecie miejsce w Gundersenie, wyprzedzili go tylko Francuz Jason Lamy Chappuis i Niemiec Tino Edelmann. W pozostałej części sezonu na podium stawał jeszcze dwukrotnie: 23 stycznia w Schonach i 31 stycznia 2010 roku w Seefeld również był trzeci w Gundersenie. Sezon ten zakończył na 13. pozycji w klasyfikacji generalnej. Podczas konkursu metodą Gundersena na normalnej skoczni na igrzyskach olimpijskich w Vancouver po skokach zajmował szóste miejsce. Na trasę biegową wyruszył ze stratą 48 sekund do prowadzącego Fina Janne Ryynänena. Pittin wraz z Lamy-Chappuis i dwoma Amerykanami: Johnnym Spillanem i Toddem Lodwickiem wyprzedzili Fina i to między nimi rozstrzygnęła się walka o medale. W sprincie na ostatnich metrach najlepszy okazał się Francuz, który o 0,4 sekundy wyprzedził Spillane’a i o 0,8 sekundy trzeciego na mecie Pittina. Medal zdobyty przez Alessandro jest pierwszym medalem olimpijskim dla Włoch w historii igrzysk olimpijskich. Na tych samych Igrzyskach zajął także siódme miejsce na dużej skoczni (po skokach był trzynasty) oraz dziesiąte w drużynie.

W sezonie 2010/2011 prezentował nieco słabszą formę. Punktował w większości startów pucharowych, jednak ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce. Najlepszy wynik osiągnął 22 stycznia 2011 roku w Chaux-Neuve, gdzie zajął 11. miejsce w Gundersenie. Cały cykl zakończył na 21. pozycji w klasyfikacji generalnej. Na przełomie lutego i marca 2011 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Oslo. Włoch nie zdobył tam medalu, indywidualnie zajmując 24. miejsce na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie był siedemnasty. W konkursach drużynowych Włosi z Pittinem w składzie zajęli siódme miejsce na dużej skoczni i dziewiąte na normalnej. Na podium zawodów Pucharu Świata Alessandro powrócił na początku sezonu 2011/2012. W trzecich zawodach cyklu, 3 grudnia 2011 roku w norweskim Lillehammer zajął drugie miejsce w Gundersenie. Na początku stycznia 2012 roku wygrał trzy konkursy z rzędu, wszystkie odbywały się we francuskim Chaux-Neuve. Dzięki temu awansował na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Podczas styczniowego treningu w Predazzo upadł na skoczni[1]. Nie odniósł obrażeń, ale stracił formę[2]. W lutym, podczas zawodów Pucharu Świata na skoczni w Klingenthal, Pittin znów upadł i został przewieziony do szpitala. Okazało się, że nabawił się ciężkiego urazu lewego barku i nie wystartował już do końca sezonu[3]. Zgromadzone do tego czasu punkty pozwoliły mu zająć ostatecznie siódme miejsce w klasyfikacji generalnej. Uraz okazał się na tyle poważny, że latem 2012 nie wystąpił w żadnych oficjalnych zawodach.

Powrócił do rywalizacji w sezonie 2012/2013, jednak w Pucharze Świata wystąpił tylko trzy razy, dwukrotnie zdobywając punkty. Wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie w sprincie drużynowym i sztafecie zajął siódme miejsce, a indywidualnie plasował się w trzeciej dziesiątce na dużej skoczni oraz w drugiej na skoczni normalnej. Na podium zawodów Pucharu Świata ponownie stanął 15 marca 2014 roku w Falun, gdzie w Gundersenie na normalnej skoczni był trzeci. Na rozgrywanych rok wcześniej igrzyskach olimpijskich w Soczi najlepszy wynik osiągnął w tej samej konkurencji, zajmując czwarte miejsce. Walkę o medal przegrał tam z Norwegiem Magnusem Krogiem o 1,2 sekundy. Ostatecznie sezon zakończył na siedemnastym miejscu.

Podczas mistrzostw świata w Falun w 2015 roku zdobył srebrny medal w Gundersenie na normalnej skoczni, gdzie wyprzedził go tylko Niemiec Johannes Rydzek. Zajął tam też między innymi czwarte miejsce w sztafecie, w której Włosi przegrali walkę o medal z Francuzami o 30,5 sekundy. W zawodach pucharowych dwukrotnie stawał na podium: 12 marca w Trondheim i dwa dni później w Oslo był trzeci w Gundersenie na dużej skoczni. Sezon 2014/2015 zakończył na jedenastej pozycji w klasyfikacji generalnej. W kolejnych dwóch sezonach ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce indywidualnych zawodów pucharowych. Przełożyło się to na pozycję w klasyfikacji generalnej, w której plasował się poza czołową trzydziestką. W 2017 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie indywidualnie zajmował miejsca na pod koniec drugiej dziesiątki, a w sprincie drużynowym i sztafecie był szósty.

Kolejne podium wywalczył 17 grudnia 2017 roku w Ramsau, zajmując drugie miejsce na normalnej skoczni. W pozostałych zawodach pucharowych sezonu 2017/2018 jeszcze tylko raz znalazł się w pierwszej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej zajął 24. miejsce, zdobył za to Małą Kryształową Kulę w nowo wprowadzonej klasyfikacji najlepszego biegacza. Podczas rozgrywanych w lutym 2018 roku igrzysk w Pjongczangu zajął ósme miejsce w sztafecie, 19. miejsce na normalnej skoczni oraz 27. miejsce na dużej.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
46. 11 lutego 2006   Turyn Gundersen HS106/15 km 39:44,6 +9:05,6   Georg Hettich
3.  14 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47,1 +0,8   Jason Lamy Chappuis
10. 23 lutego 2010   Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[4] 49:31,6 +4:42,9   Austria
7. 25 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32,9 +40,7   Bill Demong
4. 12 lutego 2014   Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 +9,3   Eric Frenzel
18. 18 lutego 2014   Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 +1:16,0   Jørgen Gråbak
6. 21 lutego 2014   Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[5] 47:13,5 +2:51,2   Norwegia
19. 14 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +2:30,5   Eric Frenzel
27. 20 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +3:08,4   Johannes Rydzek
8. 22 lutego 2018   Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[6] 46:09,8 +5:04,3   Niemcy
32. 9 lutego 2022   Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:07,7 +4:25,7   Vinzenz Geiger
33. 15 lutego 2022   Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +4:18,5   Jørgen Graabak
9. 17 lutego 2022   Zhangjiakou Sztafeta HS140/4x5 km[7] 50:45,1 +6:21,9   Norwegia

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
21. 20 lutego 2009   Liberec Start masowy HS100/10 km 24:49,7 +7,5   Todd Lodwick
24. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +3:02,0   Todd Lodwick
7. 26 lutego 2009   Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[8] 48:32,3 +4:04,5   Japonia
6. 28 lutego 2009   Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36,6 +57,0   Bill Demong
17. 26 lutego 2011   Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19,2 +1:31,3   Eric Frenzel
9. 28 lutego 2011   Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[9] 48:07,8 +3:51,4   Austria
24. 2 marca 2011   Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31,6 +2:18,3   Jason Lamy Chappuis
7. 4 marca 2011   Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[10] 48:07,8 +2:45,6   Austria
19. 22 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2 +1:29,6   Jason Lamy Chappuis
7. 24 lutego 2013   Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[11] 57:34,0 +1:10,5   Francja
24. 28 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +2:42,0   Eric Frenzel
7. 2 marca 2013   Val di Fiemme Sprint drużynowy HS136/2x7,5 km[12] 35:37,9 +1:53,5   Francja
2.  20 lutego 2015   Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 +1,3   Johannes Rydzek
4. 22 lutego 2015   Falun Sztafeta HS100/4x5 km[13] 44:20,7 +1:10,1   Niemcy
25. 26 lutego 2015   Falun Gundersen HS134/10 km 22:45,8 +1:47,9   Bernhard Gruber
5. 28 lutego 2015   Falun Sprint drużynowy HS134/2x7.5 km[14] 38:31,6 +1:18,7   Francja
19. 24 lutego 2017   Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 +1:32,3   Johannes Rydzek
6. 26 lutego 2017   Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[15] 47:57,3 +1:18,2   Niemcy
20. 1 marca 2017   Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +2:04,1   Johannes Rydzek
6. 3 marca 2017   Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[14] 28:45,8 +1:10,6   Niemcy
22. 22 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +2:42,4   Eric Frenzel
5. 24 lutego 2019   Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[16] 28:29,5 +1:37,1   Niemcy
13. 28 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +1:20,1   Jarl Magnus Riiber
7. 2 marca 2019   Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[17] 50:15,5 +2:39,1   Norwegia
25. 26 lutego 2021   Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 23:01,2 +2:27,6   Jarl Magnus Riiber
7. 28 lutego 2021   Oberstdorf Sztafeta HS106/4x5 km[17] 43:57,7 +3:25,4   Norwegia
13. 25 lutego 2023   Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3 +50,6   Jarl Magnus Riiber

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
44. 22 marca 2005   Rovaniemi Gundersen HS100/10 km 25.56,6 +8:24,2   Petter Tande
12. 24 marca 2005   Rovaniemi Sztafeta HS100/4x5[18] 924,0 pkt -487,0 pkt   Niemcy
46. 26 marca 2005   Rovaniemi Sprint HS100/5.0 km 11:51,7 +4:14,9   Petter Tande
18. 1 lutego 2006   Kranj Gundersen HS109/10 km 29:59,9 +3:13,6   François Braud
7. 3 lutego 2006   Kranj Sztafeta HS109/4x5[19] 55:42,3 +4:42,8   Niemcy
34. 5 lutego 2006   Kranj Sprint HS109/5 km 13:06,3 +2:06,8   Tom Beetz
11. 14 marca 2007   Tarvisio Gundersen HS109/10 km 33:26,7 +3:27,4   Anssi Koivuranta
4. 16 marca 2007   Tarvisio Sztafeta HS109/4x5 km[20] 1:05:35,0 +2:00,9   Austria
14. 18 marca 2007   Tarvisio Sprint HS109/5 km 15:13,3 +1:28,7   Eric Frenzel
1.  27 lutego 2008   Zakopane Gundersen HS94/10 km 31:37,9 - -
4. 28 lutego 2008   Zakopane Sztafeta HS94/4x5 km[21] 59:32,9 +1:43,6   Niemcy
3.  29 lutego 2008   Zakopane Sprint HS94/5 km 14:48,5 +16,7   Tomaz Druml
1.  5 lutego 2009   Štrbské Pleso Sprint HS100/5 km 13:26,0 - -
5. 7 lutego 2009   Štrbské Pleso Sztafeta HS100/4x5 km[22] 53:17,3 +1:58,2   Niemcy
1.  9 lutego 2009   Štrbské Pleso Gundersen HS100/10 km 28:31,7 - -

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w konkursach edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy
1. 13 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:29,6
2. 14 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:48,6
3. 15 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:18,1

Miejsca na podium edytuj

Pittin 13 razy stawał na podium, w tym 3 razy na najwyższym stopniu.

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2007/2008 – – – –
2008/2009 – – – –
2009/2010 – – 3 3
2010/2011 – – – –
2011/2012 3 2 1 6
2012/2013 – – – –
2013/2014 – – 1 1
2014/2015 – – 2 2
2015/2016 – – – –
2016/2017 – – – –
2017/2018 – 1 – 1
2018/2019 – – – –
2019/2020 – – – –
2020/2021 – – – –
2021/2022 – – – –
2022/2023 – – – –
Suma 3 3 7 13

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 19 grudnia 2009   Ramsau Gundersen HS98/10 km 25:45,6 3. +3,7   Jason Lamy Chappuis
2. 23 stycznia 2010   Schonach Gundersen HS96/10 km 21:34,5 3. +4,4   Jason Lamy Chappuis
3. 31 stycznia 2010   Seefeld Gundersen HS100/10 km 25:32,8 3. +2,2   Mario Stecher
4. 3 grudnia 2011   Lillehammer Gundersen HS100/10 km 27:44,4 2. +0,2   Håvard Klemetsen
5. 17 grudnia 2011   Seefeld Gundersen HS109/10 km 29:14,5 3. +3,5   Jason Lamy Chappuis
6. 18 grudnia 2011   Seefeld Gundersen HS109/10 km 27:41,9 2. +3,9   Jason Lamy Chappuis
7. 13 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:29,6 1. – –
8. 14 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:48,6 1. – –
9. 15 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:18,1 1. – –
10. 16 marca 2014   Falun Gundersen HS100/10 km 22:07,5 3. +6,8   Akito Watabe
11. 12 marca 2015   Trondheim Gundersen HS140/10 km 24:22,9 3. +18,2   Magnus Moan
12. 14 marca 2015   Oslo Gundersen HS134/15 km 38:05,1 3. +18,6   Akito Watabe
13. 17 grudnia 2017   Ramsau Gundersen HS96/10 km 26:12,5 2. +0,3   Fabian Rießle

Miejsca na podium w zawodach drużynowych chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 16 grudnia 2011   Seefeld Sprint drużynowy HS109/2x7.5 km[23] 41:30,1 2. +2,2   Francja
2. 14 grudnia 2013   Ramsau Sprint drużynowy HS98/2x7.5 km[24] 34:32,3 3. +8,8   Norwegia
3. 14 stycznia 2017   Val di Fiemme Sprint drużynowy HS134/2x7.5 km[24] 35:02,4 3. +0,9   Norwegia

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 2007/2008
                                        punkty
- - - - 33 36 - - - - 31 - - - - - - - - - 0
Sezon 2008/2009
                                              punkty
40 23 - - - - 30 31 9 - - 16 15 - - - - - - 21 8 - - 111
Sezon 2009/2010
                                      punkty
19 9 12 15 11 3 - 16 14 23 13 - - 3 8 3 DNS DNS 16 391
Sezon 2010/2011
                          punkty
40 24 DNS 25 20 13 32 16 24 11 15 35 17 120
Sezon 2011/2012
                                              punkty
11 4 2 10 25 17 3 2 23 1 1 1 10 46 14 8 - - - - - - - 724
Sezon 2012/2013
                                  punkty
12 - - - - - - 25 35 - - - - - - - - 28
Sezon 2013/2014
                                  punkty
q 50 - q 11 6 - - 10 16 10 7 - 9 18 - 3 285
Sezon 2014/2015
                                  punkty
47 q q q 6 10 19 4 18 8 - - 16 11 5 3 3 378
Sezon 2015/2016
                                      punkty
38 28 41 18 q q 53 - - - - - - - - - - - - 16
Sezon 2016/2017
                                              punkty
- - q - 11 15 - - q q q q 43 31 - - - - - 11 28 15 22 92
Sezon 2017/2018
                                            punkty
34 24 q 5 22 2 q q 28 20 23 22 - - 39 38 23 13 22 32 16 21 234
Sezon 2018/2019
                                          punkty
41 15 16 25 17 10 9 12 12 17 32 27 24 - - - - 14 26 10 4 279
Sezon 2019/2020
                                  punkty
23 11 29 14 19 15 11 25 29 30 34 26 23 26 32 27 30 142
Sezon 2020/2021
                              punkty
- - - 23 15 14 5 29 45 26 21 - - - - 112
Sezon 2021/2022
                                        punkty
- - - 48 27 39 dq 33 36 35 - - 30 29 33 41 46 42 36 37 6
Sezon 2022/2023
                                            punkty
- - - 32 - 20 28 27 37 - - 44 32 26 - - 21 20 33 42 39 30 50
Legenda
1 2 3 4–10 11–30 poniżej 30
 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się

DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 14 marca 2008   Pragelato Gundersen HS140/15 km 42:13,0 1. - -
2. 9 marca 2013   Örnsköldsvik Gundersen HS100/10 km 27:18,3 2. +0,5   Harald Lemmerer
3. 10 marca 2013   Örnsköldsvik Gundersen HS100/10 km 27:30,0 2. +0,0 s   Truls Sønstehagen Johansen
4. 16 marca 2013   Rovaniemi Gundersen HS100/10 km 26:12,9 1. - -
5. 17 marca 2013   Rovaniemi Gundersen HS100/15 km 38:17,9 1. - -

Miejsca na podium w zawodach drużynowych chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 15 marca 2013   Rovaniemi Sprint drużynowy HS100/2x7.5 km[23] 34:34,7 1. - -

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2005/2006
                                          punkty
- - - - - - - - - - 40 DNS - - - - - - - - - 0
Sezon 2006/2007
                                punkty
- - - - - - 24 28 44 30 - - - - - - 11
Sezon 2007/2008
                                      punkty
- - - - - - - - 15 10 DNS - - - - - - 1 DNS 175
Sezon 2012/2013
                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - 2 2 1 1 360
Legenda
1 2 3 4–10 11–30 poniżej 30
 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się

DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 15 sierpnia 2009   Einsiedeln Gundersen HS117/10 km 25:49,0 3. +2,4   Ronny Heer

Miejsca na podium w zawodach drużynowych edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 24 sierpnia 2019   Oberwiesenthal Sztafeta mieszana HS106/4x3,75 km[28] 42:15,8 1. - -

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

2008
      punkty
- - 32 0
2009
        punkty
14 8 12 3 132
2010
        punkty
5 28 13 DNS 68
2011
          punkty
12 5 23 8 6 147
2013
        punkty
14 10 10 12 92
2014
        punkty
25 15 - - 22
2015
        punkty
- - DNS - 0
2017
            punkty
- 5 - - - - 45
2018
            punkty
15 10 20 19 - - 65
2019
              punkty
21 - - - 12 - - 32
Legenda (do sezonu 2022)
1 2 3 4–10 11–30 poniżej 30

– – zawodnik nie wystartował
q – zawodnik nie zakwalifikował się
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

2023
        punkty
DNS - - - 0
Legenda
1 2 3 4–10 11-40 poniżej 40

 dq  – dyskwalifikacja
– – zawodnik nie wystartował
q – zawodnik nie zakwalifikował się
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Alpen Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 4 października 2008   Oberstdorf Gundersen HS100/5 km 28:35,9 3. +45,7   Johannes Rydzek
2. 5 października 2008   Oberstdorf Gundersen HS100/5 km 16:06,2 3. +11,6   Johannes Rydzek
3. 19 grudnia 2008   Seefeld Gundersen HS100/10 km 25:16,7 1. - -

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Alpejskiego edytuj

Sezon 2008/2009
                        punkty
10 6 3 3 1 16 - - - - - - 301
Legenda
1 2 3 4–10 11–30 poniżej 30
 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się

DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Przypisy edytuj

  1. ↑ sportowefakty.pl: Groźny upadek Alessandro Pittina (pol.)
  2. ↑ Alessandro Pittin opuścił szpital. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-01-20. [dostęp 2012-09-18]. (pol.).
  3. ↑ Kolejny upadek i koniec sezonu dla Alessandro Pittina!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-02-17. [dostęp 2012-09-18]. (pol.).
  4. ↑ Skład drużyny: Alessandro Pittin, Giuseppe Michielli, Lukas Runggaldier, Armin Bauer
  5. ↑ Skład drużyny: Lukas Runggaldier, Armin Bauer, Samuel Costa, Alessandro Pittin
  6. ↑ Skład drużyny: Lukas Runggaldier, Aaron Kostner, Raffaele Buzzi, Alessandro Pittin
  7. ↑ Skład drużyny: Iacopo Bortolas, Samuel Costa, Raffaele Buzzi, Alessandro Pittin
  8. ↑ Skład drużyny: Alessandro Pittin, Giuseppe Michielli, Armin Bauer, Davide Bresadola
  9. ↑ Skład drużyny: Giuseppe Michielli, Lukas Runggaldier, Alessandro Pittin, Mattia Runggaldier
  10. ↑ Skład drużyny: Giuseppe Michielli, Armin Bauer, Lukas Runggaldier, Alessandro Pittin
  11. ↑ Skład drużyny: Lukas Runggaldier, Giuseppe Michielli, Armin Bauer, Alessandro Pittin
  12. ↑ Skład drużyny: Armin Bauer, Alessandro Pittin
  13. ↑ Skład drużyny: Samuel Costa, Armin Bauer, Lukas Runggaldier, Alessandro Pittin
  14. ↑ a b Skład drużyny: Samuel Costa, Alessandro Pittin
  15. ↑ Skład drużyny: Armin Bauer, Lukas Runggaldier, Alessandro Pittin, Samuel Costa
  16. ↑ Skład drużyny: Aaron Kostner, Alessandro Pittin
  17. ↑ a b Skład drużyny: Raffaele Buzzi, Aaron Kostner, Samuel Costa, Alessandro Pittin
  18. ↑ Skład drużyny: Alessandro Pittin, Gennaro Ciotola, Davide Bresadola, Giuseppe Michielli
  19. ↑ Skład drużyny: Daniele Errath, Alessandro Pittin, Armin Bauer, Davide Bresadola
  20. ↑ Skład drużyny: Alessandro Pittin, Davide Bresadola, Armin Bauer, Lukas Runggaldier
  21. ↑ Skład drużyny: Davide Bresadola, Gennaro Ciotola, Armin Bauer, Alessandro Pittin
  22. ↑ Skład drużyny: Armin Bauer, Felix Peselj, Mattia Runggaldier, Alessandro Pittin
  23. ↑ a b Skład drużyny: Lukas Runggaldier, Alessandro Pittin.
  24. ↑ a b Skład drużyny: Samuel Costa, Alessandro Pittin.
  25. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  26. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  27. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  28. ↑ Skład drużyny: Samuel Costa, Veronica Gianmoena, Annika Sieff, Alessandro Pittin.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alessandro_Pittin&oldid=71622052”