Wikipedia

Petter Tande

norweski narciarz klasyczny, specjalista kombinacji norweskiej

Petter Laukslett Tande (ur. 11 czerwca 1985 w Oslo) – norweski dwuboista klasyczny, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz dziewięciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Petter Tande
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1985
Oslo

Klub

Byåsen IL

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

13.03 2002, Trondheim (21. miejsce - sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

13.03 2002, Trondheim
(21. miejsce - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

6.12 2003, Trondheim
(3. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 2005 Sztafeta
brąz Sapporo 2007 Sztafeta
brąz Liberec 2009 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Stryn 2004 Sztafeta
złoto Stryn 2004 Sprint
złoto Stryn 2004 Gundersen
złoto Rovaniemi 2005 Gundersen
złoto Rovaniemi 2005 Sprint
srebro Sollefteå 2003 Sztafeta
brąz Schonach 2002 Sztafeta
brąz Sollefteå 2003 Sprint
brąz Sollefteå 2003 Gundersen
Puchar Świata
2. miejsce
2007/2008
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
2005
Zakończenie kariery: 2011 rok

Kariera edytuj

Reprezentuje klub Byaasen IL. Odnosił liczne sukcesy jako junior, m.in. zdobył pięć tytułów mistrza świata (na mistrzostwach w Stryn w 2004 roku wygrał sprint, konkurs metodą Gundersena oraz z kolegami z reprezentacji rywalizację drużynową, a na mistrzostwach w Rovaniemi w 2005 roku wygrał sprint i Gundersena). Ponadto zdobył także jeden srebrny medal i trzy brązowe.

W Pucharze Świata zadebiutował 13 marca 2002 roku w Trondheim, zajmując 21. miejsce w sprincie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. W klasyfikacji generalnej zajął 50. miejsce. Pierwsze podium wywalczył także w Trondheim, 6 grudnia 2003 roku, kiedy był trzeci w sprincie. W sezonie 2003/2004 jeszcze raz stanął na podium - 27 stycznia 2004 roku w Sapporo zajął drugie miejsce w sprincie, ponadto jeszcze siedmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, co w klasyfikacji generalnej dało mu dziesiąte miejsce. Pierwsze zwycięstwo odniósł 17 grudnia 2005 roku w Ramsau wygrywając start masowy. W całym sezonie 2005/2006 łącznie siedem razy stawał na podium, z czego wygrał jeszcze konkurs metodą Gundersena w Oslo 11 marca 2006 roku. Sezon ten zakończył na czwartym miejscu, tracąc do trzeciego w klasyfikacji Niemca Björna Kircheisena 76 punktów. Najlepsze wyniki osiągnął jednak w sezonie 2007/2008, który ukończył na drugim miejscu, przegrywając tylko z Niemcem Ronnym Ackermannem. Sześciokrotnie stawał na podium, przy czym aż cztery razy zwyciężył: 6 stycznia w Schonach, 16 lutego w Libercu, 29 lutego w Lahti oraz 9 marca w Oslo. Ostatni raz na podium stanął 5 grudnia 2009 roku w Lillehammer, gdzie był drugi w Gundersenie.

Pierwszą dużą seniorską imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 2003 roku. Norwegowie z Tande w składzie zajęli tam czwarte miejsce w sztafecie, przegrywając walkę o brązowy medal z Finami. W startach indywidualnych zajął 25. miejsce w sprincie, a w Gundersenie był dwudziesty. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie osiągnął swój największy sukces na imprezie tej rangi, wspólnie z Håvardem Klemetsenem, Magnusem Moanem i Kristianem Hammerem zdobywając złoty medal w sztafecie. Indywidualnie także był blisko podium, zajmując siódme miejsce w Gundersenie, a w sprincie plasując się dwie pozycje niżej. Rok później brał udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie wystąpił tylko w konkurencjach indywidualnych, bowiem w związku z chorobą kilku zawodników Norwegowie nie wystawili drużyny. W Gundersenie był czwarty, przegrywając walkę o brązowy medal ze swym rodakiem Magnusem Moanem, a rywalizację w sprincie ukończył na szóstej pozycji. mistrzostwa świata w Sapporo w 2007 roku przyniosły mu kolejny medal. Razem z Klemetsenem, Moanem i Espenem Rianem zajął trzecie miejsce w sztafecie. W zawodach indywidualny lepiej spisał się w sprincie, w którym był szósty. Startował także na mistrzostwach świata w Libercu w 2009 roku, gdzie zdobył kolejny brązowy medal w sztafecie. Indywidualnie najwyższe miejsce zajął w starcie masowym, w którym był siódmy. Rok później wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, jednak medalu nie zdobył. Jego najlepszym wynikiem na kanadyjskich igrzyskach było piąte miejsce w sztafecie.

Tande startował także w zawodach Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej, najlepsze wyniki osiągając w ósmej edycji tego cyklu, kiedy w klasyfikacji końcowej był trzeci. We wszystkich konkursach stawał wtedy na podium: 31 sierpnia w Berchtesgaden, 2 września w Bischofshofen oraz 3 września w Steinbach-Hallenberg był trzeci, a 4 września w Steinbach zajął drugie miejsce. W klasyfikacji generalnej wyprzedzili go tylko dwaj Austriacy: Christoph Bieler oraz Michael Gruber. Siódmą edycję LGP zakończył na dziewiątej pozycji, raz stając na podium: 15 sierpnia 2004 roku w Oberstdorfie zajął trzecie miejsce. Ponadto w szóstej edycji był czwarty w klasyfikacji końcowej, ponownie w jednym z konkursów stając na podium - 24 sierpnia 2003 roku w Steinbach był trzeci.

W połowie sezonu 2010/2011 zdecydował się na zawieszenie kariery sportowej[1].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 11 lutego 2006   Pragelato Gundersen HS106/15 km 39:44,6 +16,3   Georg Hettich
6. 21 lutego 2006   Pragelato Sprint HS134/7,5 km 18:29,0 +30,1   Felix Gottwald
17. 14 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47,1 +1:00,1   Jason Lamy Chappuis
5. 23 lutego 2010   Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[2] 49:31,6 +54,3   Austria
6. 25 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32,9 +38,3   Bill Demong

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
20. 21 lutego 2003   Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54,2 +4:31,9   Ronny Ackermann
4. 24 lutego 2003   Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[3] 47:23,9 +1:39,8   Austria
25. 28 lutego 2003   Val di Fiemme Sprint K-120/7,5 km 18:47,8 +1:49,6   Johnny Spillane
7. 18 lutego 2005   Oberstdorf Gundersen HS100/15 km 38:56,2 +47,9   Ronny Ackermann
1.  23 lutego 2005   Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[4] 49:45,5 - -
9. 27 lutego 2005   Oberstdorf Sprint HS137/7,5 km 20:15,6 +1:12,5   Ronny Ackermann
6. 23 lutego 2007   Sapporo Sprint HS134/7,5 km 17:40,2 +57,9   Hannu Manninen
3.  25 lutego 2007   Sapporo Sztafeta HS134/4x5 km[5] 49:14,9 +1:12,0   Finlandia
13. 3 marca 2007   Sapporo Gundersen HS100/15 km 38:35,6 +2:27,9   Ronny Ackermann
7. 20 lutego 2009   Liberec Start masowy HS100/10 km 276,0 pkt -20,5 pkt   Todd Lodwick
19. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +2:34,5   Todd Lodwick
3.  26 lutego 2009   Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[6] 48:32,3 +3,6   Japonia
15. 28 lutego 2009   Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36,6 +1:39,8   Bill Demong

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
7. 23 stycznia 2002   Schonach Gundersen K90/10 km 30:54,2 +2:35,1   Björn Kircheisen
3.  25 stycznia 2002   Schonach Sztafeta K90/4x5 km[7] 844,0 pkt -101,3 pkt   Niemcy
3.  5 lutego 2003   Sollefteå Gundersen K107/10 km 31:43,2 +45,5   Björn Kircheisen
2.  7 lutego 2003   Sollefteå Sztafeta K107/4x5 km[8] 793,9 pkt -15,9 pkt   Niemcy
3.  9 lutego 2003   Sollefteå Sprint K107/5 km 14:02,6 +28,4   Björn Kircheisen
1.  4 lutego 2004   Stryn Gundersen K90/10 km 26:06,3 - -
1.  6 lutego 2004   Stryn Sztafeta K90/4x5[9] 58:03,0 - -
1.  8 lutego 2004   Stryn Sprint K90/7,5 km 14:02,1 - -
1.  22 marca 2005   Rovaniemi Gundersen HS100/10 km 25:56,6 - -
5. 24 marca 2005   Rovaniemi Sztafeta HS100/4x5[10] 44:17,1 +2:19,8   Niemcy
1.  26 marca 2005   Rovaniemi Sprint HS100/5 km 14:02,1 - -

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 6 grudnia 2003   Trondheim Sprint K120/7,5 km 17:26,7 3. +27,3   Ronny Ackermann
2. 27 stycznia 2004   Sapporo Sprint K120/7,5 km 18:50,6 2. +6,5   Hannu Manninen
3. 25 listopada 2005   Ruka Gundersen HS142/15 km 37:19,8 3. +2:42,3   Hannu Manninen
4. 27 listopada 2005   Ruka Sprint HS142/7,5 km 19:18,2 2. +4,0   Mario Stecher
5. 17 grudnia 2005   Ramsau Start masowy HS100/10 km 251,5 pkt 1. - -
6. 3 stycznia 2006   Ruhpolding Sprint HS128/7,5 km 20:23,6 3. +22,7   Felix Gottwald
7. 5 marca 2006   Lahti Sprint HS130/7,5 km 20:33,0 2. +14,3   Björn Kircheisen
8. 11 marca 2006   Oslo Gundersen HS128/15 km 37:25,9 1. - -
9. 19 marca 2006   Sapporo Sprint HS134/15 km 19:15,0 3. +30,3   Jason Lamy Chappuis
10. 15 grudnia 2007   Ramsau Start masowy HS98/10 km 265,0 pkt 3. -8,0 pkt   Björn Kircheisen
11. 30 grudnia 2007   Oberhof Gundersen HS140/15 km 40:08,8 3. +9,1   Magnus Moan
12. 6 stycznia 2008   Schonach Gundersen HS96/15 km 39:19,7 1. - -
13. 16 lutego 2008   Liberec Start masowy HS134/10 km 250,8 pkt 1. - -
14. 29 lutego 2008   Lahti Gundersen HS130/15 km 37:11,9 1. - -
15. 9 marca 2008   Oslo Sprint HS128/7,5 km 20:43,2 1. - -
16. 15 marca 2009   Vikersund Gundersen HS117/10 km 26:31,6 2. +9,8   Bill Demong
17. 5 grudnia 2009   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 24:25,9 2. +0,1   Jason Lamy Chappuis

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Tande nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 24 sierpnia 2003   Steinbach-Hallenberg Sprint K120/9 km ? 3. +21,7   Jens Gaiser
2. 15 sierpnia 2004   Oberstdorf Gundersen HS137/15 km 30:00,8 3. +34,2   Todd Lodwick
3. 31 sierpnia 2005   Berchtesgaden Gundersen HS100/15 km 28:31,3 3. +0,5   Felix Gottwald
4. 2 września 2005   Bischofshofen Gundersen HS137/15 km 34:13,2 3. +32,7   Christoph Bieler
5. 3 września 2005   Steinbach-Hallenberg Start masowy HS140/10 km 193,2 pkt 3. -1,1 pkt   Georg Hettich
6. 4 września 2005   Steinbach-Hallenberg Sprint HS140/7,5 km 18:22,7 2. +0,0   Christoph Bieler

Przypisy edytuj

  1. ↑ Utytułowany Norweg kończy karierę!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2011-02-06. [dostęp 2011-09-14]. (pol.).
  2. ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Petter Tande, Jan Schmid, Mikko Kokslien
  3. ↑ Skład drużyny: Ola Morten Græsli, Petter Tande, Kristian Hammer, Kenneth Braaten
  4. ↑ Skład drużyny: Petter Tande, Håvard Klemetsen, Magnus Moan, Kristian Hammer
  5. ↑ Skład drużyny: Håvard Klemetsen, Espen Rian, Petter Tande, Magnus Moan
  6. ↑ Skład drużyny: Mikko Kokslien, Petter Tande, Jan Schmid, Magnus Moan
  7. ↑ Skład drużyny: Jo-Wesche Fossheim, Magnus Moan, Mathias Østvik, Petter Tande
  8. ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Petter Tande, Jon-Richard Rundsveen, Mikko Kokslien
  9. ↑ Skład drużyny: Einar Uvsløkk, Mikko Kokslien, Jon-Richard Rundsveen, Petter Tande
  10. ↑ Skład drużyny: Petter Tande, Einar Uvsløkk, Thomas Kjelbotn, Mikko Kokslien

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Petter_Tande&oldid=73162966”