Anastazy Matywiecki

Anastazy Matywiecki, ps. „Nastek” (ur. 17 września 1914 w Kobryniu, zm. 26 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski prawnik, działacz społeczny i poeta pochodzenia żydowskiego, działacz podziemia zbrojnego w czasie II wojny światowej.

Anastazy Matywiecki
Nastek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1914
Kobryń

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 1944
Warszawa

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

literatura

Tablica upamiętniająca członków sztabu Armii Ludowej poległych w powstaniu warszawskim na kamienicy przy ul. Freta 16 w Warszawie
Nieistniejąca płyta na grobie dowódców Armii Ludowej na skwerze Hoovera
Grób członków Sztabu AL na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys edytuj

Syn nauczyciela Zelika i Małki z d. Goldin. Od 1931 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów był aplikantem w kancelarii adwokackiej Leona Berensona. Przyjaciel Jana Śpiewaka, Seweryna Pollaka i Stanisława Jerzego Leca. Członek rewolucyjnej organizacji studenckiej „Pochodnia”, OMS „Życie” i KZMP, wydawał powielone nielegalne ulotki komunistyczne. Za działalność komunistyczną został w 1932 aresztowany.

W czasie okupacji niemieckiej był więźniem warszawskiego getta; brał czynny udział w organizacji pomocy i schronienia dla Żydów w Warszawie. Działacz Żydowskiego Komitetu Narodowego.

Podczas powstania warszawskiego służył w stopniu porucznika jako oficer Sztabu AL Okręgu Warszawa. Zginął wraz z mjr. Bolesławem Kowalskim ps. „Ryszard”, mjr. Stanisławem Nowickim ps. „Feliks”, kpt. Edwardem Lanotą ps. „Edward” i kpt. Stanisławem Kurlandem ps. „Korab” w zbombardowanej kamienicy przy ulicy Freta 16[1]. W czasie wojny uległy zniszczeniu wszystkie jego utwory.

Ekshumowany w marcu 1945 i pochowany w grobie Sztabu AL na skwerze Hoovera w Warszawie. 26 sierpnia 2009 jego szczątki zostały pochowane w zbiorowej mogile w kwaterze AL na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Był ojcem poety i eseisty Piotra Matywieckiego (ur. 1943).

Przypisy edytuj

  1. Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 39. ISBN 978-83-240-1057-8.

Bibliografia edytuj

  • Wspomnienie w „Gazecie Wyborczej-Olsztyn”, 22-23 sierpnia 2009.
  • Polski Słownik Biograficzny t. XX, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1975.
  • 31 dzień Powstania. warszawa.pl, 31.08.2006. [dostęp 2009-08-23]. (pol.).
  • Tomasz Urzykowski: Grób, którego nie było w ewidencji. wyborcza.pl, 13.10.2009. [dostęp 2009-08-23]. (pol.).