Andersson Island
Andersson Island – niewielka wyspa w północno-zachodniej części Morza Weddella przy północno-wschodnim krańcu Półwyspu Antarktycznego.
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Terytorium | |
| Akwen | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 63°35′S 56°35′W/-63,583333 -56,583333
| |
Geografia edytuj
Wyspa leży w północno-zachodniej części Morza Weddella przy północno-wschodnim krańcu Półwyspu Antarktycznego, na wschód od Tabarin Peninsula – wschodniego przylądka Trinity Peninsula[1]. Ma ok. 11 km długości i 6 km szerokości[2]. Znajduje się ok. 800 m na południe od Jonassen Island po zachodniej stronie wejścia do Antarctic Sound[2].
Historia edytuj
Wyspa została zmapowana na odległość 27 lutego 1838 roku przez francuską ekspedycję badawczą (1837–1840) pod kierownictwem Jules’a Dumont d’Urville’a (1790–1842), która nazwała ją razem z Jonassen Island – Île Rosamel[1].
Zmapowana ponownie 15 stycznia 1902 roku przez Szwedzką Wyprawę Antarktyczną (1901–1904) pod kierownictwem Otto Nordenskjölda (1869–1928) i została później nazwana Uruguay Island – na cześć argentyńskiego statku „Urugwaj”, który uratował członków szwedzkiej ekspedycji[1][2].
W 1904 roku francuska wyprawa antarktyczna pod kierownictwem Charcota (1867–1936), nieświadoma szwedzkiego nazewnictwa, nadała nazwę „Urugwaj” innej wyspie u zachodniego wybrzeża Półwyspu Antarktycznego[2]. Istnienie dwóch tych samych nazw dla wysp położonych blisko siebie zostało uznane za mylące i wyspę, nazwaną przez Szwedzką Wyprawę Antarktyczną, przemianowano na Andersson Island, honorując Johana Gunnara Anderssona (1874–1960), zastępcę kierownika szwedzkej ekspedycji[2].
W latach 1945–1947 wyspa została zbadana przez Falkland Islands Dependencies Survey (FIDS)[1].