Antoni Andrzejewski
Antoni Andrzejewski (ur. 3 czerwca 1900 w Stęszewie[1], zm. 27 grudnia 1918 w Poznaniu) – powstaniec wielkopolski.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
robotnik, żołnierz |
Życiorys edytuj
Najmłodszy z sześciu synów szewca Jana i Wiktorii z Walewskich[2]. W 1901 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do Poznania, gdzie później był uczniem górczyńskiej szkoły podstawowej, skautem i aktywnym członkiem łazarskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[2]. Po zakończeniu nauki w 1915 roku pracował w poznańskich zakładach kolejowych. W 1918 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego i brał udział w przygotowaniu powstania wielkopolskiego. Przydzielony 27 grudnia 1918 roku do 1 łazarskiego plutonu powstańczego, który liczył 48 członków i pod dowództwem Kazimierza Kapturskiego wyruszył na pomoc walczącym powstańcom Śródmieścia[2]. Został ranny pod budynkiem Prezydium Policji i zmarł od ran tego samego dnia. Pochowany jest na cmentarzu Górczyńskim, w obrębie pomnika Powstańców Wielkopolskich[2] (kwatera Iak-6-1)[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Archiwum Państwowe w Poznaniu Akt urodzenia Andrzeja Andrzejewskiego - Urząd Stanu Cywilnego w Stęszewie
- ↑ a b c d Gąsiorowski, Topolski 1981 ↓, s. 24.
- ↑ Antoni Andrzejewski – miejsce pochówku [dostęp 20120-04-18]
Bibliografia edytuj
- Marek Rezler: Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy historyczne. W: Wielka Księga Miasta Poznania. Wyd. 1. Poznań: Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”, 1994, s. 729. ISBN 83-901625-0-4.
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 24. ISBN 83-01-02722-3.