Bromoform
Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji: TREŚĆ. |
Bromoform (tribromometan), CHBr3 – organiczny związek chemiczny z grupy halogenków alkilu, bromowa pochodna metanu.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
CHBr3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
252,73 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
bezbarwna lub żółta ciecz o słodkim, duszącym zapachu[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki |
chlorometan, dichlorometan, tetrachlorometan, fluoroform, chloroform, jodoform | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Właściwości edytuj
Bromoform jest bezbarwną cieczą, bardzo ruchliwą i lotną, o nieprzyjemnym zapachu zbliżonym do chloroformu. Pod wpływem światła ulega rozkładowi i dlatego należy ją przechowywać w naczyniach z ciemnego szkła.
Mieszalny z alkoholem etylowym, toluenem, eterem i innymi rozpuszczalnikami organicznymi.
Bromoformem należy posługiwać się pod wyciągiem, gdyż powoduje on podrażnienie błon śluzowych i działa na ośrodki nerwowe.
Gęstość etanolowych roztworów bromoformu[5] | |
Bromoform, % obj. | Gęstość, g/cm³ |
---|---|
100 | 2,89 |
75 | 2,43 |
50 | 1,86 |
25 | 1,32 |
Regeneracja edytuj
Regeneracji bromoformu z jego roztworu alkoholowego dokonuje się przez dodanie wody do mieszaniny. Przez wstrząsanie powstaje emulsja, a alkohol zmieszany z wodą tworzy po pewnym czasie przeźroczystą warstwę nad bromoformem. Jeżeli przy dalszym dodawaniu wody nie tworzy się emulsja, oznacza to że regeneracja bromoformu została zakończona.
Otrzymywanie edytuj
Działanie bromem na aceton lub alkohol etylowy w środowisku silnie alkalicznym (roztwór wodorotlenku sodu (NaOH) lub potasu (KOH). Inną metodą jest katalityczne bromowanie metanu.
Zastosowanie edytuj
Bromoform jest ważnym odczynnikiem przemysłowym. Można go również znaleźć w chlorowanej wodzie pitnej – powstaje w niej w wyniku reakcji chemicznej pomiędzy chlorem a związkami naturalnymi rozpuszczonymi w wodzie i zawierającymi w swojej strukturze jony bromkowe. W wodach niechlorowanych bromoform również występuje, ale w zdecydowanie mniejszym stopniu. Bromoform jest głównym halogenozwiązkiem produkowanym z wody morskiej w wyniku chlorowania.
Bromoform jest wykorzystywany w rozdzielaniu minerałów. Przy pomocy tej techniki separacji dwa minerały mogą zostać rozdzielone w jednej probówce. Górna warstwa zawierać będzie lżejszy minerał, który można łatwo oddzielić od minerału cięższego znajdującego się na dnie.
W medycynie znajduje zastosowanie w leczeniu chorób spazmatycznych jak astma, czkawki. Nagły atak astmy może zostać złagodzony poprzez podskórną iniekcję odpowiedniej ilości bromoformu.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Department of Chemistry, The University of Akron: Bromoform. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
- ↑ a b c Bromoform (nr 241032) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b c Bromoform, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-04-28] (ang.).
- ↑ a b Bromoform, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-10] (ang.).
- ↑ Manecki A., Muszyński M. 2005: Rozdzielanie minerałów