Cynodictis
†Cynodictis – rodzaj wymarłego ssaka z rodziny amficjonów (Amphicyonidae)[1].
Cynodictis | |||
Bravard & Pomel, 1850 | |||
Okres istnienia: eocen–oligocen | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Cynodictis | ||
Gatunki | |||
|
Systematyka i ewolucja edytuj
Rodzaj Cynodictis został nazwany i opisany przez Auguste’a Bravarda i Auguste’a Pomela w 1850 roku. Uznano go za przodka „psów”, które miały się podzielić na nowoczesne linie psowatych i ich krewnych[2]. Wyewoluował 40 mln lat temu z kunopodobnych zwierząt jak np. Miacis[2][3].
Okres istnienia edytuj
Cynodictis występował na terenach Eurazji od późnego eocenu do wczesnego oligocenu, ok. 37–28 mln lat temu[2][1][4].
Cechy charakterystyczne edytuj
Ssak małej wielkości; mierzył 60 cm, a w kłębie osiągał 30 cm[4][3]. Posiadał spiczastą kufę i smukłe ciało z gładką sierścią[4].
Żył na terenach trawiastych[4], żywiąc się głównie na gryzoniami czy jaszczurkami i również padliną[1]. Cynodictis kopał nory, co gwarantowało mu schronienie przed innymi większymi drapieżnikami[1].
Gatunki edytuj
Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:
- †Cynodictis cayluxensis
- †Cynodictis crassus
- †Cynodictis ferox
- †Cynodictis elegans
- †Cynodictis exilis
- †Cynodictis lacustris
- †Cynodictis longirostris
- †Cynodictis parisiensis
- †Cynodictis peignei
Cynodictis w kulturze edytuj
Cynodictis pojawił się w filmie dokumentalnym Wędrówki z bestiami, kiedy to samica broniła swe młode przed Indricotherium[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Cynodictis. Prechistoric Wildlife. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
- ↑ a b c d Cynodictis. Fossilworks. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
- ↑ a b dog, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-08-14] (ang.).
- ↑ a b c d e Cynodictis facts. Thought & co.. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).