Diaspor (gr. diaspora = rozproszyć, rozsypywać się) – rzadki minerał z gromady wodorotlenków. Jego nazwa nawiązuje do zachowania tego minerału podczas ogrzewania. Ogrzany do wysokich temperatur przechodzi w korund.

Diaspor
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

emfolit

Skład chemiczny

AlO(OH) (hydroksotlenek glinu)

Twardość w skali Mohsa

6,5-7

Przełam

muszlowy

Pokrój kryształu

tabliczkowe, słupkowe, igiełkowe (kryształy występują rzadko)

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość minerału

3,3–3,5 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

zielonawoszara, żółtobrunatna biała lub szarobiała, jest przezroczysty

Rysa

biała

Połysk

szklisty lub perłowy

Charakterystyka edytuj

Właściwości edytuj

  • Spójność - kruchy
  • Postać skupienia - blaszkowata i słupkowo-ziarnista
  • Inne cechy - odporny na działanie kwasów i KOH.

Uwodniony tlenek glinu o zawartości tego pierwiastka 44,9%. Występuje w skupieniach drobnołuseczkowych, blaszkowych, naciekowych. Na ścianach kryształów wykazuje charakterystyczne zbrużdżenia. Jest kruchy, przezroczysty, podczas podgrzewania wydaje trzaski i rozpada się.

Występowanie edytuj

Powstaje w strefie metasomatozy kwarcytowej pod wpływem gorących ultrakwaśnych roztworów, które wyługowują alkalia, pierwiastki ziem alkalicznych i żelazo, nasycają skały krzemionką i tlenkiem glinu. Występuje w skałach metamorficznych, w łupkach krystalicznych, utworach hydrotermalnych, a także wśród skał osadowych.

Miejsca występowania:

Zastosowanie edytuj

  • w przemyśle hutniczym jako ruda glinu (aluminium),
  • topnik w metalurgii stali,
  • stosowany w przemyśle chemicznym do produkcji materiałów ogniotrwałych, składniki farb,
  • poszukiwany przez kolekcjonerów,
  • sporadycznie stosowany w jubilerstwie.

Linki zewnętrzne edytuj