Didolodus − rodzaj wymarłego ssaka prakopytnego, żyjącego we wczesnym eocenie na terenie Patagonii, dawniej uważanego za członka litopternów. Mierzył ok. 60 cm długości, posiadał krótkie kończyny i długi ogon.

Didolodus
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podkrólestwo

tkankowce właściwe

Nadtyp

wtórouste

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Infratyp

żuchwowce

Nadgromada

czworonogi

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

prakopytne

Rodzina

Didolodontidae

Rodzaj

Didolodus

Bibliografia edytuj

  • Palmer, D., ed (1999). The Marshall Illustrated Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Animals. Londyn: Marshall Editions. str. 246. ISBN 1-84028-152-9.