Wikipedia

Elena Runggaldier

włoska skoczkini narciarska

Elena Runggaldier (ur. 10 lipca 1990 w Bolzano) – włoska skoczkini narciarska, reprezentantka GS Fiamme Gialle, wicemistrzyni świata z 2011, trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów (złoty medal w 2010, srebrny w 2008 i brązowy w 2006), złota medalistka Zimowej Uniwersjady 2011, sześciokrotna mistrzyni Włoch w skokach narciarskich.

Elena Runggaldier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1990
Bolzano

Klub

GS Fiamme Gialle

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (24. miejsce)

podpis
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
srebro Oslo 2011 normalna
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Hinterzarten 2010 indywidualnie
srebro Zakopane 2008 indywidualnie
brąz Kranj 2006 indywidualnie
Uniwersjada
złoto Erzurum 2011 normalna
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg kariery edytuj

W Pucharze Kontynentalnym zadebiutowała 13 sierpnia 2003 w Bischofshofen i zajęła 38. miejsce w konkursie. 14 lutego 2004 w Rastbüchl zdobyła pierwszy w karierze punkt do klasyfikacji PK, zajmując 30. miejsce. Najwyższe miejsce zawodniczki w konkursach Pucharu Kontynentalnego to czwarta pozycja, którą zajęła dwukrotnie – po raz pierwszy 9 lutego 2006 w Baiersbronn, a po raz drugi 3 października 2008 w Libercu.

W 2004 zdobyła dwa złote medale mistrzostw Włoch juniorek – w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej, rok później jeden medal w konkursie skoków narciarskich[1]. W latach: 2006 i 2008 zdobyła złote medale mistrzostw Włoch, a w latach: 2007, 2009 medale srebrne.

Pięciokrotnie wystartowała w konkursach o mistrzostwo świata juniorek. W zawodach tych zdobyła trzy medale – brąz w 2006 w Kranju, srebro w 2008 w Zakopanem i złoto w 2010 w Hinterzarten.

20 lutego 2009 wzięła udział w konkursie o mistrzostwo świata w skokach narciarskich w Libercu, jednak zajęła w nim 32. miejsce i nie awansowała do drugiej serii.

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 24. miejsce, po skokach na 78 m i 83 m[2].

23 listopada 2012 podczas pierwszego w historii konkursu drużynowego – mieszanego inaugurującego sezon 2012/2013 Pucharu Świata w skokach narciarskich Elena Runggaldier stanęła na najniższym podium wraz z Andreą Morassim, Evelyn Insam i Sebastianem Colloredo przegrywając z pierwszymi Norwegami (w składzie: Maren Lundby, Tomem Hilde, Andersem Bardalem i Anette Sagen) i drugimi Japończykami (w składzie: Yūki Itō, Yūtą Watase, Sarą Takanashi i Taku Takeuchim)[3].

W maju 2020 ogłosiła zakończenie kariery sportowej[4].

Życie prywatne edytuj

Jej brat, Mattia Runggaldier, uprawiał kombinację norweską.

We wrześniu 2020 wzięła ślub z François Braudem[5].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
29. 11 lutego 2014   Soczi / Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 ind. 85,0 m 88,0 m 179,6 pkt 67,8 pkt Carina Vogt
33. 12 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 71,5 m – 48,8 pkt 215,8 pkt Maren Lundby

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
32. 20 lutego 2009   Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 61,5 m – 44,0 pkt 199,0 pkt Lindsey Van
2.  25 lutego 2011   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 ind. 97,5 m 93,5 m 218,9 pkt 12,8 pkt Daniela Iraschko-Stolz
12. 22 lutego 2013   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 89,0 m 93,0 m 200,9 pkt 52,8 pkt Sarah Hendrickson
7. 24 lutego 2013   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz[a]. 94,0 m 98,5 m 923,1 pkt (242,4 pkt) 87,9 pkt Japonia
30. 20 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 ind. 83,5 m 80,5 m 184,8 pkt 52,1 pkt Carina Vogt
9. 22 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 druż. miesz[b]. 84,0 m – 374,5 pkt (85,6 pkt) 543,4 pkt Niemcy
18. 24 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 92,0 m 81,0 m 208,4 pkt 46,2 pkt Carina Vogt
7. 26 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz[c]. 87,0 m 80,5 m 848,1 pkt (196,1 pkt) 187,4 pkt Niemcy
8. 26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[d] 93,5 m 97,5 m 690,5 pkt (199,5 pkt) 208,4 pkt Niemcy
27. 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. 93,5 m 90,5 m 195,8 pkt 63,8 pkt Maren Lundby
8. 2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz[e]. 97,5 m 95,5 m 801,4 pkt (204,1 pkt) 210,8 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3.  5 lutego 2006   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 ind. 96,0 m 100,0 m 217,8 pkt 38,0 pkt Juliane Seyfarth
9. 17 marca 2007   Tarvisio /   Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 ind. 85,5 m 81,0 m 192,5 pkt 37,0 pkt Lisa Demetz
2.  28 lutego 2008   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 81,0 m 89,0 m 225,5 pkt 1,5 pkt Jacqueline Seifriedsberger
13. 6 lutego 2009   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 ind. 89,5 m 88,0 m 216,0 pkt 26,0 pkt Magdalena Schnurr
1.  29 stycznia 2010   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 ind. 106,5 m 102,0 m 267,5 pkt –

Uniwersjada edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  28 stycznia 2011   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 ind. 105,5 m 95,5 m 240,8 pkt –

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2011/2012 31.
2012/2013 20.
2013/2014 27.
2014/2015 37.
2015/2016 16.
2016/2017 21.
2017/2018 35.
2018/2019 23.
2019/2020 34.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 2011/2012
                          punkty
24 25 22 32 35 22 17 42 25 20 31 23 28 73
Sezon 2012/2013
                                punkty
14 16 27 25 21 35 23 21 5 12 - - - - 12 5 205
Sezon 2013/2014
                                    punkty
15 31 16 17 14 17 30 15 15 - - 18 13 23 30 21 30 - 163
Sezon 2014/2015
                          punkty
25 24 37 33 31 q 28 24 31 33 34 33 - 23
Sezon 2015/2016
                                  punkty
8 23 20 18 19 15 24 18 14 10 14 15 18 14 9 15 14 284
Sezon 2016/2017
                                      punkty
14 23 q 36 32 17 30 25 19 40 15 16 25 22 14 10 - - 13 169
Sezon 2017/2018
                              punkty
31 q - 27 32 24 14 24 32 26 40 36 - - - 41
Sezon 2018/2019
                                                punkty
18 28 21 37 38 12 9 31 15 23 22 - - q 18 26 25 36 10 16 28 25 16 15 215
Sezon 2019/2020
                                punkty
30 33 32 q 23 40 39 40 36 33 q - - 37 24 17 30
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[7]
2012 31.
2013 24.
2015 40.
2016 12.
2017 20.
2019 30.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

2012
        punkty
35 14 - - 18
2013
            punkty
25 24 20 18 19 19 61
2015
          punkty
29 - - - - 2
2016
      punkty
7 11 15 76
2017
          punkty
39 33 20 11 17 49
2019
      punkty
32 18 - 13
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[8]
2004/2005 19.
2005/2006 22.
2006/2007 28.
2007/2008 23.
2008/2009 31.
2009/2010 18.
2010/2011 12.
2011/2012 57.
2014/2015 30.

Miejsca na podium w konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Lokata Nota Strata Zwycięzca
1. 17 grudnia 2010   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 90,5 m 96,5 m 3. 242,0 pkt 12,0 pkt Daniela Iraschko
2. 13 lutego 2011   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 87,5 m 88,5 m 3. 241,0 pkt 7,0 pkt Coline Mattel

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2004/2005
                        punkty
- - 23 18 - 27 8 16 19 13 12 - 126
Sezon 2005/2006
                                    punkty
dq 16 22 25 - - - - 18 21 4 10 10 15 - - 19 22 192
Sezon 2006/2007
                                        punkty
13 19 20 18 7 30 21 17 21 25 9 31 32 30 35 28 - - - - 166
Sezon 2007/2008
                                  punkty
13 35 11 22 - - - - 17 22 7 21 17 - 6 - - 176
Sezon 2008/2009
                                    punkty
15 13 11 12 21 24 23 33 - - - - - - - - - - 107
Sezon 2009/2010
                                    punkty
34 29 32 32 25 21 5 21 30 9 5 5 13 15 - - 22 - 238
Sezon 2010/2011
                                        punkty
5 12 20 8 3 13 17 - - - - - - 14 11 8 3 - - - 338
Sezon 2011/2012
              punkty
- - 26 23 - - - 13
Sezon 2014/2015
        punkty
15 17 - - 30
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[9]
2008 14.
2009 17.
2010 16.
2011 13.
2012 10.
2014 12.
2015 5.

Miejsca na podium konkursów Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

  1.   Liberec – 1 października 2010 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

2008
                    punkty
11 21 15 18 14 13 12 18 4 10 212
2009
              punkty
17 5 20 10 38 - - 96
2010
                      punkty
8 18 - - 11 7 16 22 - - 1 229
2011
                punkty
16 9 7 9 10 22 10 16 185
2012
    punkty
10 7 62
2014
    punkty
10 13 46
2015
        punkty
9 13 5 4 144
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

Sezon 2015/2016
                punkty
dq dq - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała
 dq  – dyskwalifikacja

Uwagi edytuj

  1. ↑ Skład zespołu: Sebastian Colloredo, Evelyn Insam, Andrea Morassi i Elena Runggaldier.
  2. ↑ Skład zespołu: Davide Bresadola, Sebastian Colloredo, Evelyn Insam i Elena Runggaldier.
  3. ↑ Skład zespołu: Davide Bresadola, Sebastian Colloredo, Manuela Malsiner i Elena Runggaldier.
  4. ↑ Skład zespołu: Veronica Gianmoena, Lara Malsiner, Elena Runggaldier i Giada Tomaselli.
  5. ↑ Skład zespołu: Sebastian Colloredo, Alex Insam, Lara Malsiner i Elena Runggaldier.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Elena RUNGGALDIER (Włochy). skijumping.pl. [dostęp 2010-07-29]. (pol.).
  2. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie. Skokinarciarskie.pl, 2011-12-03. [dostęp 2011-12-04]. (pol.).
  3. ↑ FIS Ski Jumping World Cup presented by Viessmann, 1st World Cup Competition, Lillehammer (NOR), Normal Hill Mixed Team Official Results, 23 NOV 2012. www.fis-ski.com, 2012-11-23. [dostęp 2012-11-24]. (pol.).
  4. ↑ Dominik Formela: Wicemistrzyni świata z Oslo kończy karierę. skijumping.pl, 2020-05-07. [dostęp 2020-05-07].
  5. ↑ Ski nordique : François Braud s’est marié à Elena Runggaldier. nordicmag.info, 2020-09-16. [dostęp 2020-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-27)]. (fr.).
  6. ↑ RUNGGALDIER Elena - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  7. ↑ RUNGGALDIER Elena - Athlete Information; Grand Prix Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  8. ↑ RUNGGALDIER Elena - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  9. ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elena_Runggaldier&oldid=73176728”