Alex Insam

włoski skoczek narciarski

Alex Insam (ur. 19 grudnia 1997 w Bressanone[3]) – włoski skoczek narciarski, reprezentant klubu Gruppo Sportivo Fiamme Oro. Wicemistrz świata juniorów z 2017. Rekordzista Włoch w długości skoku narciarskiego mężczyzn, medalista mistrzostw Włoch. Uczestnik zimowych igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym oraz mistrzostw świata w lotach narciarskich.

Alex Insam
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1997
Bressanone

Klub

Gruppo Sportivo Fiamme Oro[1]

Wzrost

182 cm[1]

Debiut w PŚ indywidualnie

4 stycznia 2017 w Innsbrucku (44. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

21 listopada 2015 w Klingenthal (11. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

19 marca 2017 w Vikersund (25. miejsce)

Rekord życiowy

232,5 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2017)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Park City 2017 indywidualnie

Jego siostrą jest Evelyn Insam[4].

Przebieg kariery edytuj

Jako junior startował również w zawodach w kombinacji norweskiej – w sezonie 2011/2012 trzykrotnie wystąpił w cyklu Alpen Cup[5]. W październiku 2012 w Einsiedeln zadebiutował w cyklu FIS Cup w skokach narciarskich, zajmując 22. i 16. miejsce[6]. W Pucharze Kontynentalnym wystartował po raz pierwszy w lutym 2015 w Titisee-Neustadt, zajmując 34. pozycję[7].

Kilkukrotnie zdobywał punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego 2015, w tym za 8. miejsce zajęte 9 sierpnia w Wiśle. Zadebiutował również w Letnim Grand Prix, zajmując między innymi 18. miejsce w jednym z konkursów w Ałmaty. 21 listopada 2015 w Klingenthal wystąpił w konkursie drużynowym Pucharu Świata, w którym reprezentacja Włoch zajęła 11. miejsce. Wystartował również w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego, ale nie uzyskał awansu. 31 stycznia 2016 stanął na drugim stopniu podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen[8].

W zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2016 dwukrotnie stawał na podium: w sierpniu zajął 2. lokatę w Kuopio, a we wrześniu był 3. w Wiśle. 4 stycznia 2017 w Innsbrucku zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W zawodach rozgrywanych w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zajął 44. miejsce. Wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017, na których zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym, kończąc go o 2,6 punktu za Viktorem Poláškiem. Wystąpił również na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, zajmując 45. miejsce na skoczni normalnej i 37. na dużej indywidualnie. 19 marca w konkursie Raw Air 2017 w Vikersund po raz pierwszy zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując 25. miejsce. 24 marca konkurs w Planicy ukończył na 15. pozycji[9].

W Letnim Grand Prix 2017 kilkukrotnie zdobywał punkty, zajmując między innymi 6. miejsce we wrześniowych zawodach w Czajkowskim. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, zajmując 27. lokatę indywidualnie. Wystartował również na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, zajmując 45. miejsce na skoczni normalnej, 23. na skoczni dużej i 11. w konkursie drużynowym. W sezonie 2017/2018 dwukrotnie punktował w zawodach Pucharu Świata[10].

Punktował w sześciu z siedmiu swoich startów indywidualnych w Letnim Grand Prix 2018, najlepszy wynik (11. lokata) notując w Hinterzarten. W sezonie zimowym 2018/2019 dwukrotnie zdobył punkty w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu, jednak później notował słabsze wyniki, w drugiej połowie sezonu częściej odpadając w kwalifikacjach niż awansując do konkursu głównego. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie uplasował się na początku piątej dziesiątki (41. na skoczni dużej i 42. na normalnej), a w zmaganiach drużyn mieszanych zajął z Włochami 8. pozycję[11].

Zarówno w Letnim Grand Prix 2019, jak i w Pucharze Świata 2019/2020 nie punktował. W zimowej rywalizacji ani razu nie przebrnął kwalifikacji, tylko jeden raz biorąc udział w konkursie głównym (w drugim konkursie w Engelbergu, gdzie kwalifikacje się nie odbyły, był 56.) i od połowy stycznia 2020 przeniósł się do Pucharu Kontynentalnego, gdzie jego najlepszym rezultatem w sezonie była 20. lokata (drugi konkurs w Predazzo)[12].

W grudniu 2020 w Planicy zajął 40. lokatę w rywalizacji indywidualnej na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. 17 stycznia 2021 w Zakopanem uplasował się na 30. miejscu konkursu Pucharu Świata, punktując w tym cyklu po raz pierwszy od grudnia 2018. W całym sezonie 2020/2021 jeszcze 7 razy wystąpił w głównej części zmagań indywidualnych Pucharu Świata, za każdym razem plasując się w piątej dziesiątce. W lutym 2021 wziął udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 – odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej[13], po czym, razem z całą reprezentacją Włoch, został wycofany z dalszego udziału w tej imprezie ze względu na pozytywne wyniki testu na obecność koronawirusa SARS-CoV-2 u Jessiki Malsiner i członka sztabu kobiecej kadry Włoch[14].

W sezonie letnim 2021 występował wyłącznie w zawodach niższej rangi. W sezonie zimowym 2021/2022 tylko dwukrotnie wystąpił w konkursach głównych Pucharu Świata, w obu przypadkach plasując się w piątej dziesiątce. W marcu 2022 w Vikersund wziął udział w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, zajmując 29. pozycję w konkursie indywidualnym[15].

W Letnim Grand Prix 2022 dwukrotnie zdobył punkty. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie awansował do konkursu głównego, a punkty zdobył cztery razy. Najwyżej sklasyfikowany był w słabo obsadzonych zawodach w Râșnovie 18 lutego 2023, które ukończył na 9. pozycji; poza tym był dwukrotnie 26. i raz 30. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajął 44. miejsce na skoczni normalnej i 40. na dużej, a zawody drużyn mieszanych ukończył na 9. lokacie[16].

Zdobywał medale mistrzostw Włoch: złote w 2015[17] oraz w 2018[18], srebrne w 2016 na skoczniach normalnej oraz dużej[19][20] oraz w 2021[21] i 2022[22], a także brązowy w 2019[23].

Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił 24 marca 2017 w serii próbnej przed konkursem indywidualnym na Letalnicy, skacząc na odległość 232,5 metra[24]. Wynik ten jest rekordem Włoch[25].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2018   Pjongczang 45. miejsce (K-98), 23. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2018   Pjongczang 11. miejsce[a]

Starty A. Insama na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
45. 10 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 84,0 m 76,9 pkt 182,4 pkt Andreas Wellinger
23. 17 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 127,5 m 125,0 m 232,4 pkt 53,3 pkt Kamil Stoch
11. 19 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[a] 122,5 m 364,5 pkt (105,6 pkt) 734,0 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2017   Lahti 45. miejsce (K-90), 37. miejsce (K-116)
2019   Seefeld/Innsbruck 41. miejsce (K-120), 42. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf nie zakwalifikował się (K-95)
2023   Planica 44. miejsce (K-95), 40. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2019   Seefeld/Innsbruck 8. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]
2023   Planica 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[c]

Starty A. Insama na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
45. 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 86,0 m 101,5 pkt 169,3 pkt Stefan Kraft
37. 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 107,0 m 97,5 pkt 181,8 pkt Stefan Kraft
41. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 112,0 m 90,8 pkt 188,6 pkt Markus Eisenbichler
42. 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 84,0 m 74,6 pkt 143,7 pkt Dawid Kubacki
8. 2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. mix.[b] 86,5 m 94,5 m 801,4 pkt (186,5 pkt) 210,8 pkt Niemcy
NQ 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 77,0 m 74,0 pkt Nie zakwalifikował się.
44. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 90,5 m 105,8 pkt 156,0 pkt Piotr Żyła
9. 26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. mix.[c] 92,0 m 431,9 pkt (109,2 pkt) 585,3 pkt Niemcy
40. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 119,5 m 104,0 pkt 183,5 pkt Timi Zajc

Mistrzostwa świata w lotach edytuj

Indywidualnie edytuj

2018   Oberstdorf 27. miejsce
2020   Planica 40. miejsce
2022   Vikersund 29. miejsce
2024   Tauplitz 18. miejsce

Starty A. Insama na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
27. 19–20 stycznia 2018   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 174,5 m 185,0 m 159,5 m [d] 443,4 pkt 208,5 pkt Daniel-André Tande
40. 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 179,5 m 134,3 pkt 742,9 pkt Karl Geiger
29. 11–12 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 188,0 m 185,5 m 172,5 m 181,0 m 581,9 pkt 272,3 pkt Marius Lindvik
18. 26–27 stycznia 2024   Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 209,0 m 193,0 m 224,0 m [d] 557,1 pkt 90,3 pkt Stefan Kraft

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2013   Liberec 52. miejsce
2014   Val di Fiemme/Predazzo 46. miejsce
2015   Ałmaty 15. miejsce
2016   Râșnov 18. miejsce
2017   Park City srebrny medal

Drużynowo edytuj

2013   Liberec 12. miejsce[e]
2014   Val di Fiemme/Predazzo 8. miejsce[f]
2016   Râșnov 9. miejsce (drużyna mieszana)[g]
2017   Park City 5. miejsce (drużyna mieszana)[h]

Starty A. Insama na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
52. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 79,5 m 87,5 pkt 196,0 pkt Jaka Hvala
12. 26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[e] 76,5 m 393,0 pkt (80,5 pkt) 693,5 pkt Słowenia
46. 31 stycznia 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 77,0 m 73,8 pkt 157,7 pkt Jakub Wolny
8. 1 lutego 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[f] 92,0 m 87,5 m 922,6 pkt (225,2 pkt) 104,4 pkt Polska
15. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 97,0 m 243,4 pkt 26,5 pkt Johann André Forfang
18. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 90,0 m 89,0 m 214,3 pkt 34,7 pkt David Siegel
9. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz[g]. 87,0 m 373,2 pkt (98,7 pkt) 509,6 pkt Słowenia
2.  1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 97,0 m 95,0 m 260,6 pkt 2,6 pkt Viktor Polášek
5. 5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz[h]. 86,0 m 90,0 m 837,1 pkt (221,1 pkt) 88,2 pkt Słowenia

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy edytuj

Indywidualnie edytuj

2013   Râșnov 25. miejsce

Starty A. Insama na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
25. 18 lutego 2013   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 84,5 m 86,0 m 198,5 pkt 62,5 pkt Cene Prevc

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[26]
2016/2017 53.
2017/2018 59.
2018/2019 65.
2020/2021 76.
2022/2023 46.
2023/2024 27.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
                                                          punkty
q - - - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - - q - - - - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - 44 - - - - - - - - - - - 44 35 25 15 - 22
Sezon 2017/2018
                                            punkty
44 q 49 49 41 q 46 37 40 q 37 32 - 31 25 dq 43 q 43 26 35 - 11
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
28 - - 38 27 33 38 q 31 q 47 47 41 q - - q q q - 43 46 dq q q q 32 - 7
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
q q q q - q 56 - q q q q q - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- 41 46 - - q q - - q q 46 49 30 - 41 42 - - q 42 - - - - 1
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - q q - - - - - q q q q q - - - - - - - 45 q 48 q q q - 0
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
44 35 37 38 34 31 30 35 46 42 38 35 - 49 32 q 26 40 48 43 49 q 9 46 q 43 q q q - 26 - 40
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
28 36 39 32 31 31 q 25 25 23 dq 23 dq 16 16 21 12 15 36 20 20 20 34 29 34 42 12 21 28 23 16 18 215
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

stan na 2 marca 2024

Sezon
2015/2016
           
11 - - - - -
Sezon
2016/2017
           
- - - 10 12 9
Sezon
2017/2018
               
9 9 10 - 10 9 9 10
Sezon
2020/2021
         
- 9 - - -
Sezon
2022/2023
             
6 - - 9 9 - -
Sezon
2023/2024
           
12 8 5 8 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[26]
2016/2017 65.
2017/2018 46.
2018/2019 54.
2022/2023 41.
2023/2024 26.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[26]
2017 26.
2018 35.
2019 62.
2022 48.
2023 50.
2024 27.

Willingen Six edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2018 26. [27]
2019 43. [28]
2021 43. [29]

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2018 42. [30]
2019 42. [31]
2022 55. [32]
2023 43. [33]
2024 19. [34]

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[26]
2016/2017 32.
2017/2018 44.
2022/2023 35.
2023/2024 22.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[35]
2015 70.
2017 32.
2018 32.
2022 51.
2023 29.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2015
                      punkty
- - q 39 - - - - dq 18 - 13
2016
                    punkty
- - - - - - - - - q 0
2017
                  punkty
23 q - - - 6 20 34 19 71
2018
                  punkty
22 11 26 22 - - 27 22 37 60
2019
                punkty
- 45 40 42 - - - q 0
2022
            punkty
- - 17 21 - 42 24
2023
                  punkty
q 10 17 12 - - - - 20 73
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2017  
10
2019      
- 8 -
2022      
9 - 6
2023  
8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[36]
2015/2016 36.
2016/2017 41.
2018/2019 88.
2019/2020 74.
2020/2021 59.
2021/2022 62.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 31 stycznia 2016   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 140,5 m 137,1 pkt 2. 1,7 pkt Markus Eisenbichler

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 34 43 32 45 36 - - 0
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
56 57 53 - - - - - - - - - - - 6 2 9 7 - - - - - - - - - 185
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
52 68 46 40 50 20 15 23 15 4 9 - - - - - - - 25 37 10 26 - - - - - - - - 167
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - 18 20 - - - - - - - - - - - - - 24
Sezon 2019/2020
                                          punkty
- - - - - - 47 29 - - 24 54 31 47 - - 43 20 29 27 29 28
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - - - 36 19 15 17 - - - - - - - - 42
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - 36 34 - - - - - - 26 16 25 34 27 23 27 31 30 - - - - - 43
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[36]
2015 47.
2016 8.
2017 23.
2021 54.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 21 sierpnia 2016   Kuopio Puijo K-120 HS-127 120,0 m 122,5 m 209,7 pkt 2. 19,2 pkt Jarl Magnus Riiber
2. 25 września 2016   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 123,5 m 127,5 m 256,1 pkt 3. 17,5 pkt Markus Eisenbichler
3. 19 sierpnia 2017   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 128,0 m 273,8 pkt 3. 6,1 pkt Miran Zupančič

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2015
                            punkty
- 27 38 8 - - - - - - - - 22 20 56
2016
                            punkty
- - 7 2 17 16 17 25 24 18 6 3 22 20 305
2017
                          punkty
- - 9 3 13 - - - - - - - - 109
2021
                        punkty
11 23 30 21 - - - - - - - - 43
2022
                  punkty
- - - - 31 34 - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2017 8.

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[37]
2012/2013 150.
2013/2014 145.
2014/2015 133.
2016/2017 12.
2020/2021 71.
2021/2022 26.
2022/2023 30.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 stycznia 2017   Eau Claire Silver Mine K-85 HS-95 89,0 m 89,0 m 246,0 pkt 2. 17,0 pkt Moritz Baer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2012/2013
                                          punkty
- - - - - - - 22 16 - - - - - - - - - - - - 24
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 16 14 - - - - 33
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 13 21 30
Sezon 2016/2017
                                        punkty
5 6 - - 33 5 - - - - - - - - - - 2 4 - - 260
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - - - - - 14 14 - - - - - - 36
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - 11 12 - - - - - - - - 18 19 8 12 - - 5 - - - - 170
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - 7 8 - - 6 4 - - - - - - - - - - - - 158
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. a b Skład zespołu: Federico Cecon, Davide Bresadola, Sebastian Colloredo, Alex Insam
  2. a b Skład zespołu: Elena Runggaldier, Sebastian Colloredo, Lara Malsiner, Alex Insam
  3. a b Skład zespołu: Jessica Malsiner, Giovanni Bresadola, Lara Malsiner, Alex Insam
  4. a b Seria konkursowa została odwołana.
  5. a b Skład zespołu: Alex Insam, Zeno Di Lenardo, Daniele Varesco, Federico Cecon
  6. a b Skład zespołu: Zeno Di Lenardo, Federico Cecon, Alex Insam, Daniele Varesco
  7. a b Skład zespołu: Lara Malsiner, Joy Senoner, Manuela Malsiner, Alex Insam
  8. a b Skład zespołu: Lara Malsiner, Giovanni Bresadola, Manuela Malsiner, Alex Insam

Przypisy edytuj

  1. a b Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2021-01-02. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-19].
  3. Ruka (FIN) Men's HS142 Extended start list. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-27]. (ang.).
  4. Paweł Borkowski: Alex INSAM. skijumping.pl, 2015-08-13. [dostęp 2017-10-31].
  5. INSAM Alex - Athlete Information; Nordic Combined. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-29]. (ang.).
  6. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2016-02-01]. (ang.).
  7. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2016-02-01]. (ang.).
  8. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2017-06-18]. (ang.).
  9. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-21]. (ang.).
  10. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2018-05-12]. (ang.).
  11. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-21]. (ang.).
  12. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-21]. (ang.).
  13. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-18]. (ang.).
  14. Adrian Dworakowski: Włosi i Włoszki wycofani z mistrzostw świata!. skijumping.pl, 2021-02-27. [dostęp 2021-07-05].
  15. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).
  16. INSAM Alex - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-21]. (ang.).
  17. Martyna Szydłowska: Runggaldier i Insam mistrzami Włoch. skokinarciarskie.pl, 2015-10-15. [dostęp 2016-02-01].
  18. Dominik Formela: Insam i L. Malsiner mistrzami Włoch. skijumping.pl, 2018-10-20. [dostęp 2018-11-23].
  19. Dominik Formela: Davide Bresadola i Manuela Malsiner mistrzami Włoch. skijumping.pl, 2016-10-22. [dostęp 2018-05-12].
  20. Dominik Formela: Davide Bresadola ponownie triumfuje w Predazzo. skijumping.pl, 2016-10-23. [dostęp 2018-05-12].
  21. Dominik Formela: Lara Malsiner i Francesco Cecon mistrzami Włoch. skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2022-06-19].
  22. Adam Bucholz: Mistrzostwa Włoch w Villach: J. Malsiner i Bresadola ze złotymi medalami. skijumping.pl, 2022-10-29. [dostęp 2023-09-21].
  23. Dominik Formela: G. Bresadola i E. Runggaldier najlepsi we Włoszech. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2019-10-19].
  24. Andrzej Mysiak: Piątek w Planicy: Sześciu skoczków z życiówkami, kolejny rekord Włoch. skokinarciarskie.pl, 2017-03-24. [dostęp 2020-05-18].
  25. Rekordy i statystyki: Loty narciarskie. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2020-05-18].
  26. a b c d INSAM Alex - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  27. Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
  28. Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
  29. Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  30. Season 2017/2018 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ang.).
  31. Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  32. Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  33. Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  34. Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang.).
  35. INSAM Alex - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
  36. a b INSAM Alex - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).
  37. INSAM Alex - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).

Bibliografia edytuj