Wikipedia

Raw Air 2019

Raw Air 2019 – trzecia edycja turnieju Raw Air, odbywająca się w dniach 8–17 marca 2019 r. na skoczniach w Norwegii w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich. Tytułu bronił Kamil Stoch, ostatecznie jednak cały cykl wygrał Japończyk Ryōyū Kobayashi

Raw Air 2019
2018 2020
Data

8–17 marca 2019

Miejsce rozpoczęcia

Oslo

Miejsce zakończenia

Vikersund

Organizator

Oslo, Lillehammer, Trondheim, Vikersund (Norwegia)

Liczba konkurencji

10

Zwycięzcy
I miejsce

Japonia Ryōyū Kobayashi

II miejsce

Austria Stefan Kraft

III miejsce

Norwegia Robert Johansson

Strona internetowa

Do klasyfikacji generalnej turnieju były zaliczane wyniki wszystkich serii konkursowych i prologów (serii kwalifikacyjnych do zawodów indywidualnych). Łącznie zaplanowano 4 prologi oraz 4 konkursy indywidualne i 2 drużynowe – impreza składała się łącznie z 16 serii. Zasady przeprowadzania konkursów w ramach Raw Air były takie same, jak podczas innych zawodów Pucharu Świata.

Impreza rozpoczęła się 8 marca 2019 r. kwalifikacjami (prologiem) do pierwszego konkursu indywidualnego w Oslo na skoczni Holmenkollbakken, 9 marca odbył się konkurs drużynowy, a 10 marca konkurs indywidualny. Następnie skoczkowie przenieśli się do Lillehammer, na skocznię Lysgårdsbakken, gdzie w dniach 12–13 marca odbyły się prolog i zawody indywidualne, zaś 14–15 marca rywalizowali w Trondheim na skoczni Granåsen, gdzie również rozegrano prolog i konkurs indywidualny. Turniej zakończył się na skoczni mamuciej w Vikersund, na której 15 marca odbył się prolog, dzień później konkurs drużynowy, natomiast ostatniego dnia rywalizacji, 18 marca, zawodnicy brali udział w finałowym konkursie indywidualnym.

Skocznie edytuj

W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem Raw Air 2019 lub ustanowione w trakcie jego trwania (wyróżnione wytłuszczeniem).

Zdjęcie Nazwa skoczni Miejscowość K HS Rekord skoczni
Odległość Rekordzista Data
  Holmenkollbakken   Oslo K-120 HS 134 144,0 m   Robert Johansson 09.03.2019
  Lysgårdsbakken   Lillehammer K-123 HS 140 146,0 m   Simon Ammann 05.12.2009
  Granåsen   Trondheim K-124 HS 138 146,0 m   Kamil Stoch 15.03.2018
  Vikersundbakken   Vikersund K-200 HS 240 253,5 m   Stefan Kraft 18.03.2017

Przed turniejem edytuj

Bezpośrednio przed turniejem odbyły się Mistrzostwa Świata w Seefeld (Austria). Złote medale w konkursie indywidualnym zdobyli Dawid Kubacki (skocznia normalna) i Markus Einsenbichler (skocznia duża), srebrne medale odpowiednio Karl Geiger i Kamil Stoch, a brązowe medale zdobyli Killian Peier i Stefan Kraft[1][2].

Klasyfikacja Pucharu Świata i Pucharu Narodów przed rozpoczęciem turnieju edytuj

Przed rozpoczęciem Raw Air rozegrano 22 konkursów indywidualnych oraz cztery konkursy drużynowe zaliczanych do klasyfikacji Pucharu Świata mężczyzn. Najwięcej zwycięstw w zawodach indywidualnych odniósł Ryōyū Kobayashi, który triumfował jedenastokrotnie. Trzy konkursy wygrał Stefan Kraft. Dwa konkursy wygrali Karl Geiger i Kamil Stoch a po jednym konkursie wygrali Jewgienij Klimow, Johann André Forfang, Dawid Kubacki i Timi Zajc[3]. W klasyfikacji generalnej pierwsze miejsce zajmował Kobayashi z przewagą 475 punktów nad drugim Stochem i 603 punktów nad trzecim Kraftem[4].

W klasyfikacji Pucharu Świata w lotach narciarskich przewodził Kamil Stoch. Drugie miejsce zajmował Markus Einsenbichler, a trzecie Piotr Żyła[5].

W rozegranych przed Raw Air konkursach drużynowych w ramach Pucharu Świata dwa zwycięstwa odnieśli reprezentanci Polski, ponadto po razie wygrali Austriacy i Niemcy[3]. W klasyfikacji Pucharu Narodów na pierwszym miejscu plasowała się Polska, na drugim Niemcy ze stratą 416 punktów, a na trzecim Japończycy ze stratą 1276 punktów[4].

Niemcy zwyciężyli w rywalizacji drużynowej podczas Mistrzostw Świata w Seefeld, wyprzedzając zespoły Austrii i Japonii[6].

Zasady edytuj

Każdy z konkursów indywidualnych w ramach Raw Air będzie poprzedzony prologiem, rozgrywanym na zasadach analogicznych do serii kwalifikacyjnych w ramach Pucharu Świata (lub Pucharu Świata w lotach w przypadku skoczni w Vikersund). Noty uzyskane w prologach będą wliczane do klasyfikacji łącznej Raw Air[7].

Zawody indywidualne i drużynowe zostaną przeprowadzane na takich samych zasadach, jak pozostałe konkursy w ramach Pucharu Świata. Podobnie jak w przypadku prologów, punkty zdobyte w poszczególnych seriach konkursowych będą zaliczane na poczet dorobku poszczególnych zawodników w klasyfikacji końcowej Raw Air. Ponadto – w przeciwieństwie do serii kwalifikacyjnych – za każdy z konkursów będą przyznawane także punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (zawody indywidualne), Pucharu Świata w lotach i Pucharu Narodów (zawody indywidualne i drużynowe)[7].

Skoki będą oceniane w taki sam sposób, jak podczas pozostałych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik będzie otrzymywał 60 punktów na skoczni dużej i 120 punktów na obiekcie do lotów; za każdy metr powyżej tej granicy będzie uzyskiwał dodatkowo 1,8 punktu na skoczni dużej i 1,2 punktu na obiekcie mamucim, zaś za każdy metr poniżej będzie odejmowane mu analogiczną liczbę punktów. Styl skoku i lądowania będzie podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy będą mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów. Dwóch skrajnych not (najwyższej i najniższej) nie będzie wliczana do noty łącznej zawodnika. Ponadto wpływ na ocenę końcową skoczka będzie miał przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz za ewentualną zmianę długości najazdu. Jeżeli zawodnik skakał z niższej belki startowej, będzie otrzymywał dodatkowe punkty, jeżeli skakał z wyższej – będzie miał odejmowane punkty. Dodatkowo jeżeli wiatr wiał z przodu skoczni, zawodnik będzie tracił punkty, gdyż dzięki temu będzie zyskiwał lepsze noszenie na nartach, zaś jeżeli wiatr wiał z tyłu skoczni, skoczkowi będzie przysługiwała odpowiednia bonifikata.

Współczynniki za siłę wiatru i belkę startową
Miejscowość Współczynnik belki Współczynnik wiatru przedniego Współczynnik wiatru tylnego
Oslo ±7,24 pkt / m –9,90 pkt / m/s +11,99 pkt / m/s
Lillehammer ±7,56 pkt / m –9,90 pkt / m/s +11,99 pkt / m/s
Trondheim ±7,56 pkt / m –10,80 pkt / m/s +13,07 pkt / m/s
Vikersund ±8,64 pkt / m –14,40 pkt / m/s +17,28 pkt / m/s

Program zawodów edytuj

Miejscowość Dzień Konkurencja Początek (CET) Liczba uczestników
Oslo 8 marca Oficjalny trening 17:00 —
Prolog 19:30 74
9 marca Seria próbna odwołana —
Konkurs drużynowy 14:30 10x4
10 marca Seria próbna 13:20 —
Konkurs indywidualny 14:30 49
Lillehammer 11 marca Oficjalny trening 15:15 —
Prolog 17:30 73
12 marca Seria próbna 16:00 —
Konkurs indywidualny 17:00 50
Trondheim 13 marca Oficjalny trening 15:30 —
Prolog 17:40 66
14 marca Seria próbna 16:00 —
Konkurs indywidualny 17:00 50
Vikersund 15 marca Oficjalny trening 15:30 —
Prolog 17:30 66
16 marca Seria próbna 15:45 —
Konkurs drużynowy 17:00 10x4
17 marca Seria próbna 16:00 —
Konkurs indywidualny 17:00 40

Jury edytuj

Dyrektorem zawodów w ramach Raw Air był jednocześnie dyrektor Pucharu Świata Walter Hofer, a jego asystentem – Borek Sedlák.

Miejscowość Delegat techniczny Asystent

delegata technicznego

Kierownik zawodów Kontrola wyposażenia
Przed skokiem Po skoku
Oslo   Pekka Hyvärinen   Fritz Koch   Svein Granerud   Miran Tepeš   Sepp Gratzer
Lillehammer   Mika Jukkara   Marko Mlakar   Kristian Brenden
Trondheim   Nikolay Petrov   Hroar Stjernen   Morten Solem
Vikersund   Aljosa Dolhar   Thomas Hasselberger   Ole Gunnar Fidjestøl
Sędzia Kraj Stanowisko na wieży sędziowskiej
Oslo Lillehammer Trondheim Vikersund
Prolog i Ind. Konkurs drużynowy Prolog i Ind. Prolog i Ind. Prolog i Ind. Konkurs drużynowy
Wolfgang Perktold   Austria A D C –
Ryuichi Inoue   Japonia B C E –
Jewgienij Washurin   Rosja C A B –
Jong Seon Mun   Korea Południowa D B D –
Inge Eriksrød   Norwegia E –
Tom Normann   Norwegia – A –
Sabin Corboș   Rumunia – A –
Thomas Kuglitsch   Austria – B –
Jani Hyvärinen   Finlandia – C –
Bojan Jost   Słowenia – D –
Trond Bysveen   Norwegia – E –
Martino de Crignis   Włochy – A B
Martin Rönningen   Norwegia – B C
Christian Keler   Niemcy – C D
Vadim Lisowski   Rosja – D E
Christian Würsten   Szwajcaria – E A

Podsumowanie edytuj

Lp. Data Miejscowość HS Uwagi 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Lider po konkursie (prologu)
1. 8 marca 2019   Oslo HS134 prolog   Robert Johansson   Kamil Stoch   Timi Zajc   Robert Johansson
2. 9 marca 2019 nocny, druż.   Norwegia
1. Johann André Forfang
2. Robin Pedersen
3. Marius Lindvik
4. Robert Johansson
   Japonia
1. Yukiya Satō
2. Noriaki Kasai
3. Junshirō Kobayashi
4. Ryōyū Kobayashi
   Austria
1. Michael Hayböck
2. Manuel Fettner
3. Philipp Aschenwald
4. Stefan Kraft
3. 10 marca 2019 –   Robert Johansson   Stefan Kraft   Peter Prevc
4. 11 marca 2019   Lillehammer HS138 prolog   Junshirō Kobayashi   Ryōyū Kobayashi   Johann André Forfang
5. 12 marca 2019 nocny   Stefan Kraft   Robert Johansson   Ryōyū Kobayashi
6. 13 marca 2019   Trondheim HS140 prolog   Stefan Kraft   Ryōyū Kobayashi   Dawid Kubacki   Stefan Kraft
7. 14 marca 2019 nocny   Ryōyū Kobayashi   Andreas Stjernen   Stefan Kraft
8. 15 marca 2019   Vikersund HS240 loty, prolog   Ryōyū Kobayashi   Stefan Kraft   Markus Eisenbichler
9. 16 marca 2019 loty, druż.   Słowenia
1. Anže Semenič
2. Peter Prevc
3. Domen Prevc
4. Timi Zajc
   Niemcy
1. Constantin Schmid
2. Karl Geiger
3. Richard Freitag
4. Markus Eisenbichler
   Austria
1. Michael Hayböck
2. Philipp Aschenwald
3. Daniel Huber
4. Stefan Kraft
10. 17 marca 2019 loty   Domen Prevc   Ryōyū Kobayashi   Stefan Kraft   Ryōyū Kobayashi
Raw Air 2019 – klasyfikacja końcowa   Ryōyū Kobayashi   Stefan Kraft   Robert Johansson –

Klasyfikacja generalna turnieju edytuj

Poz. Zawodnik Reprezentacja Punkty zdobyte w konkursach (prologach) Suma

punktów

Oslo Lillehammer Trondheim Vikersund
Prol. Druż. Ind. Prol. Ind. Prol. Ind. Prol. Druż. Ind.
  Ryōyū Kobayashi   Japonia 129,5 6. 139,3 2. 250,1 5. 140,8 2. 261,7 3. 127,1 2. 298,4 1. 213,6 1. 446,4 3. 454,6 2. 2461,5
  Stefan Kraft   Austria 134,0 4. 124,2 5. 258,3 2. 135,2 4. 285,7 1. 138,5 1. 280,5 3. 210,7 2. 448,3 2. 443,2 3. 2458,6
  Robert Johansson   Norwegia 140,6 1. 144,4 1. 262,0 1. 130,0 8. 273,3 2. 120,3 8. 270,6 10. 187,6 8. 391,2 13. 431,6 6. 2351,6
4. Markus Eisenbichler   Niemcy 127,8 8. 132,5 3. 237,8 10. 122,6 18. 230,3 15. 120,1 9. 272,7 9. 197,5 3. 421,2 5. 434,3 5. 2296,8
5. Johann André Forfang   Norwegia 121,6 15. 107,4 17. 241,4 9. 138,0 3. 254,1 5. 121,5 5. 275,6 5. 185,5 10. 399,9 8. 420,3 7. 2265,3
6. Simon Ammann   Szwajcaria 120,5 16. 78,2 35. 232,6 12. 134,9 5. 241,2 12. 107,1 25. 260,6 15. 181,1 13. 424,0 4. 416,3 8. 2196,5
7. Dawid Kubacki   Polska 117,8 19. 128,9 4. 215,5 24. 124,9 15. 243,5 8. 126,8 3. 256,5 18. 190,2 6. 386,6 15. 405,3 10. 2196,0
8. Jakub Wolny   Polska 127,7 9. 104,0 21. 228,9 19. 118,3 24. 224,2 21. 112,7 15. 263,5 13. 173,6 20. 395,4 11. 438,8 4. 2187,1
9. Kamil Stoch   Polska 136,1 2. 95,7 28. 232,0 13. 130,0 8. 260,2 4. 112,8 14. 256,8 17. 174,1 19. 352,1 25. 397,8 12. 2147,6
10. Jewgienij Klimow   Rosja 114,9 23. 112,9 10. 220,2 22. 126,5 12. 242,3 11. 121,2 6. 273,8 6. 153,0 40. 388,3 14. 391,0 14. 2144,1
11. Karl Geiger   Niemcy 120,4 17. 113,5 8. 229,5 17. 128,9 10. 224,5 20. 107,9 23. 272,8 8. 165,2 27. 396,4 10. 371,9 22. 2131,0
12. Peter Prevc   Słowenia 109,4 33. 108,2 15. 252,8 3. 125,4 13. 214,8 26. 104,2 30. 265,4 12. 177,2 17. 381,9 18. 383,4 16. 2122,7
13. Yukiya Satō   Japonia 131,6 5. 98,9 23. 244,4 8. 117,5 25. 209,1 27. 109,0 19. 250,1 22. 183,4 11. 373,1 21. 388,9 15. 2106,0
14. Michael Hayböck   Austria 128,2 7. 106,6 19. 218,2 23. 116,4 27. 228,0 16. 110,3 17. 241,4 25. 180,1 14. 371,6 22. 374,2 21. 2075,0
15. Constantin Schmid   Niemcy 111,4 29. 97,0 26. 224,9 21. 124,0 16. 206,2 28. 119,9 10. 244,8 24. 187,3 9. 383,2 16. 375,8 20. 2074,5
16. Timi Zajc   Słowenia 135,1 3. 108,1 16. 230,8 14. 132,3 7. 100,0 39. 122,4 4. 277,1 4. 195,6 4. 398,8 9. 366,8 25. 2067,0
17. Piotr Żyła   Polska 114,9 23. 112,3 12. 210,5 26. 128,4 11. 106,0 33. 106,9 26. 268,8 11. 181,8 12. 412,1 6. 408,9 9. 2050,6
18. Domen Prevc   Słowenia 125,2 13. 87,9 32. 245,7 6. 125,1 14. 247,9 7. 87,1 54. NQ 179,8 15. 460,0 1. 454,7 1. 2013,4
19. Junshirō Kobayashi   Japonia 122,7 14. 106,8 18. 233,3 11. 143,1 1. 249,1 6. 109,9 18. 250,8 20. 164,6 29. 382,9 17. 169,3 33. 1932,5
20. Antti Aalto   Finlandia 125,3 12. 84,7 34. 229,2 18. 112,9 33. 216,7 25. 108,8 21. 238,8 29. 188,7 7. 199,3 33. 380,8 18. 1885,2
21. Killian Peier   Szwajcaria 126,2 11. 113,2 9. 226,3 20. 119,4 21. 242,4 10. 115,3 12. 262,2 14. 153,2 39. 318,7 29. 170,1 32. 1847,0
22. Daniel Huber   Austria 111,4 29. — 230,7 15. 122,2 19. 224,7 19. 108,9 20. 115,2 39. 160,1 34. 374,1 20. 381,5 17. 1828,8
23. Marius Lindvik   Norwegia 113,7 25. 100,0 22. DSQ 107,5 38. 237,8 13. 108,4 22. 237,3 30. 172,3 21. 348,7 26. 371,8 23. 1797,5
24. Philipp Aschenwald   Austria 119,5 18. 112,8 11. 250,2 4. 120,1 20. 243,1 9. 115,5 11. 253,0 19. 151,1 43. 368,8 23. NQ 1734,1
25. Roman Koudelka   Czechy 101,2 47. 98,2 24. 244,8 7. 108,0 36. 221,5 22. 103,4 31. 250,5 21. 167,2 24. 152,9 36. 164,0 36. 1611,7
26. Michaił Nazarow   Rosja 108,3 37. 87,7 33. 95,1 32. 113,1 32. 110,1 31. 101,7 35. 117,3 35. 155,4 37. 335,7 27. 343,3 30. 1567,7
27. Dmitrij Wasiljew   Rosja 99,0 51. 75,9 38. NQ 100,3 47. 104,4 35. 98,2 40. 110,7 44. 192,3 5. 374,6 19. 363,2 27. 1518,6
28. Robin Pedersen   Norwegia 111,6 27. 118,0 6. 229,6 16. 104,2 44. 225,8 18. 105,9 28. 240,2 27. 163,5 31. — 170,3 31. 1469,1
29. Viktor Polášek   Czechy 108,8 35. 104,9 20. 192,5 30. 117,1 26. 107,1 32. 99,7 38. 248,8 23. 158,6 35. 163,5 34. 155,9 37. 1456,9
30. Manuel Fettner   Austria 115,1 22. 110,8 14. 210,2 27. 99,4 50. 226,0 17. 107,5 24. 241,1 26. 168,7 23. — 169,0 34. 1447,8
31. Naoki Nakamura   Japonia 93,2 58. — NQ 109,0 34. 24,7 49. 97,4 42. 239,6 28. 160,8 33. 327,7 28. 348,8 29. 1401,2
32. Richard Freitag   Niemcy DNS 113,1 13. 273,4 7. 177,6 16. 405,5 7. 391,7 13. 1361,3
33. Andreas Wellinger   Niemcy 107,4 40. — 93,4 34. 107,7 37. 231,7 14. 101,9 33. 116,5 37. 170,1 22. — 404,6 11. 1333,3
34. Mackenzie Boyd-Clowes   Kanada 116,4 21. — 60,6 46. 118,7 23. 180,6 29. 101,9 33. 120,7 31. 174,6 18. — 370,2 24. 1243,7
35. Anže Semenič   Słowenia 84,7 65. — NQ 93,5 60. NQ 85,0 58. NQ 166,6 26. 392,2 12. 379,2 19. 1201,2
36. Anders Fannemel   Norwegia 85,3 64. — NQ 93,8 59. NQ DNS 164,2 30. 363,8 24. 364,9 26. 1072,0
37. Halvor Egner Granerud   Norwegia 95,4 54. — NQ 106,5 40. 76,3 47. 99,1 39. 120,2 32. 161,0 32. — 358,5 28. 1017,0
38. Andreas Stjernen   Norwegia 108,0 38. — 80,3 41. 132,5 6. 180,0 30. 121,1 7. 288,0 2. DNS 909,9
39. Stefan Hula   Polska 110,2 32. — 93,1 36. 123,7 17. 218,9 24. 95,2 44. 105,0 46. 152,9 41. — NQ 899,0
40. Daiki Itō   Japonia 107,6 39. — 63,1 45. 115,3 29. 100,5 38. 100,2 36. 257,4 16. 149,5 46. — NQ 893,6
41. Anže Lanišek   Słowenia 111,5 28. 115,2 7. 89,8 37. 115,2 30. 87,1 44. 103,2 32. 116,5 37. 150,8 44. — NQ 889,3
42. Noriaki Kasai   Japonia 110,4 31. 111,8 13. 197,7 28. 113,7 31. 103,4 36. 88,2 53. NQ 148,4 47. — NQ 873,6
43. Clemens Aigner   Austria 106,6 42. — 212,6 25. 106,0 41. 105,5 34. 92,5 49. 114,3 40. 125,4 56. — NQ 862,9
44. Jarkko Määttä   Finlandia 94,3 57. 68,2 39. NQ 99,7 49. 97,8 40. 97,9 41. 112,7 43. 143,8 52. 144,9 37. NQ 859,3
45. Siergiej Tkaczenko   Kazachstan 101,6 45. — 52,9 47. 99,2 51. NQ 106,1 27. 113,7 41. 164,8 28. — 168,5 35. 806,8
46. Pius Paschke   Niemcy 78,7 66. — NQ 119,3 22. 84,2 45. 93,8 45. 112,9 42. 155,8 36. — 142,5 39. 787,2
47. Stephan Leyhe   Niemcy 126,9 10. 94,9 29. DNS 116,0 28. 219,7 23. 105,6 29. 119,4 34. DNS 782,5
48. Jonathan Learoyd   Francja 100,0 48. — 66,6 44. 105,2 42. 94,5 43. 86,9 55. NQ 166,9 25. — 139,7 40. 759,8
49. Jan Hörl   Austria 103,5 44. — 98,1 31. 104,3 43. 96,7 42. 92,9 48. 103,9 47. 119,2 60. — NQ 718,6
50. Čestmír Kožíšek   Czechy 88,9 61. 91,8 30. NQ 96,9 54. NQ 93,0 47. 103,9 47. 123,0 58. 110,2 40. NQ 707,7
51. Dominik Peter   Szwajcaria DNS 85,9 56. NQ 154,3 38. 316,6 30. 145,3 38. 702,1
52. Eetu Nousiainen   Finlandia 88,1 62. 88,9 31. NQ 96,2 56. NQ 85,7 57. NQ 146,2 50. 156,6 35. NQ 661,7
53. Thomas Aasen Markeng   Norwegia 101,3 46. — 86,5 39. 94,5 58. NQ 99,8 37. 117,0 36. 147,4 48. — NQ 646,5
54. Paweł Wąsek   Polska 99,5 49. — 79,4 42. 81,9 67. NQ 96,8 43. 101,4 50. 143,9 51. — NQ 602,9
55. Maksim Siergiejew   Rosja 92,5 59. 76,7 37. NQ 45,7 73. NQ 71,0 65. NQ 71,9 66. 242,6 32. NQ 600,4
56. Sebastian Colloredo   Włochy 99,2 50. — 77,6 43. 85,0 66. NQ 90,9 50. 101,8 49. 117,1 61. — NQ 571,6
57. Andreas Alamommo   Finlandia 75,1 68. 64,2 40. NQ 81,7 68. NQ 83,6 60. NQ 116,5 62. 115,0 39. NQ 536,1
58. Kevin Bickner   Stany Zjednoczone 95,3 55. — NQ 86,3 64. NQ 93,5 46. 110,6 45. 147,0 49. — NQ 532,7
59. Władimir Zografski   Bułgaria 112,5 26. — 93,4 34, 86,0 65. NQ 83,9 59. NQ 115,8 63. — NQ 491,6
60. Sandro Hauswirth   Szwajcaria DNS 90,4 52. NQ 124,0 57. 275,3 31. NQ 489,7
61. Luca Egloff   Szwajcaria 109,2 34. 77,0 36. 84,4 40. 102,5 45. 100,9 37. DNS 474,0
62. Alex Insam   Włochy 117,5 20. — DSQ 81,1 69. NQ 90,7 51. NQ 149,6 45. — NQ 438,9
63. Matthew Soukup   Kanada 91,5 60. — NQ 98,0 53. NQ 79,7 62. NQ 134,2 55. — NQ 403,4
64. Lukáš Hlava   Czechy 105,1 43. 96,6 27. 195,5 29. DNS 397,2
65. Jernej Damjan   Słowenia DNS 111,0 16. 120,0 33. 151,3 42. — NQ 382,3
66. Casey Larson   Stany Zjednoczone 74,6 69. — NQ 98,1 52. NQ 77,2 64. NQ 120,3 59. — NQ 370,2
67. Artti Aigro   Estonia 95,3 55. — NQ 48,3 71. NQ 78,9 63. NQ 141,5 53. — NQ 364,0
68. Sabirżan Muminow   Kazachstan 67,9 72. — NQ 74,7 70. NQ 82,2 61. NQ 108,1 64. — NQ 332,9
69. Žiga Jelar   Słowenia 108,8 35. — 94,9 33. 96,6 55. NQ DNS 300,3
70. Martin Hamann   Niemcy 106,9 41. — 89,8 37. 92,7 61. NQ DNS 289,4
71. Andreas Schuler   Szwajcaria 98,1 52. 97,1 25. NQ 92,3 62. NQ DNS 287,5
72. Tomáš Vančura   Czechy DNS 135,1 54. 135,8 38. NQ 271,9
73. Martti Nõmme   Estonia 71,6 71. — NQ 87,2 63. NQ DNS 106,1 65. — NQ 264,9
74. Oscar Westerheim   Norwegia 73,1 70. — NQ 108,7 35. 63,1 48. DNS 244,9
75. Andreas Granerud Buskum   Norwegia DNS 107,0 39. 96,9 41. DNS 203,9
76. Mats Bjerke Myhren   Norwegia 96,9 53. — NQ 94,6 57. NQ DNS 191,5
77. Joakim Aune   Norwegia 86,2 63. — NQ 100,4 46. DSQ DNS 186,6
78. Fredrik Villumstad   Norwegia DNS 99,9 48. 79,1 46. DNS 179,0
79. Andrew Urlaub   Stany Zjednoczone 78,0 67. — NQ 47,8 72. NQ DNS 125,8

Przypisy edytuj

  1. ↑ 01.03.2019 – Seefeld (Austria) HS 109. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  2. ↑ 23.02.2019 – Innsbruck (Austria) HS 130. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  3. ↑ a b Puchar Świata 2018/2019. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  4. ↑ a b c d Puchar Świata 2018/2019. Klasyfikacja po konkursie: 17.02.2019, Willingen HS 145. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  5. ↑ a b Puchar Świata 2018/2019. Klasyfikacja po konkursie: 03.02.2019, Oberstdorf HS 235. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  6. ↑ 24.02.2019 – Innsbruck (Austria) HS 130. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  7. ↑ a b O turnieju Raw Air. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-03-09]. (pol.).

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Brane są pod uwagę wyłącznie występy w konkursie głównym.
  2. ↑ Suma liczby konkursów drużynowych z udziałem danej reprezentacji oraz zawodów indywidualnych (głównych), w których wystąpił co najmniej jeden przedstawiciel danego państwa.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raw_Air_2019&oldid=66790157”