Wikipedia

Tomáš Vančura

czeski skoczek narciarski

Tomáš Vančura (ur. 10 września 1996 w Valašskim Meziříčí[1]) – czeski skoczek narciarski, do 2015 kombinator norweski, reprezentant klubu Dukla Liberec. Uczestnik mistrzostw świata (2017 i 2019) i mistrzostw świata w lotach narciarskich (2016). Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.

Tomáš Vančura
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 września 1996
Valašské Meziříčí

Klub

Dukla Liberec

Wzrost

171 cm[1]

Reprezentacja

 Czechy

Debiut w PŚ

30 stycznia 2016 w Sapporo (37. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

31 stycznia 2016 w Sapporo (28. miejsce)

Rekord życiowy

225,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2017)

Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg kariery edytuj

Począwszy od sezonu 2009/2010 startował w Alpen Cup w kombinacji norweskiej, zajmując miejsca w piątej i szóstej dziesiątce. W latach 2013–2015 trzykrotnie wystąpił w konkursach kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym. Indywidualnie najlepszym jego wynikiem było 24. miejsce z 2014[2].

W sezonie 2014/2015 rozpoczął starty w oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich. W swoim debiucie w FIS Cup w lutym 2015 w Hinterzarten zajął 40. i 37. miejsce[3].

W lipcu 2015 w Villach zajął 4. miejsce w konkursie FIS Cup, a 8 sierpnia w Wiśle swój debiutancki występ w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego zakończył na 7. pozycji. We wrześniu 2015 wystąpił w Letnim Grand Prix w Czajkowskim, zajmując miejsca poza trzydziestką. 10 stycznia 2016 zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Garmisch-Partenkirchen[4]. Po tych zawodach został zgłoszony do występu na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016[5]. Zajął w nich 23. miejsce w konkursie indywidualnym oraz 6. w zawodach drużynowych. 30 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 37. miejsce, zaś kolejnego dnia zdobył po raz pierwszy punkty do klasyfikacji cyklu, zajmując 28. lokatę[4].

11 września 2016 zajął 2. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Czajkowskim. Trzy inne konkursy cyklu również kończył w najlepszej dziesiątce. W Pucharze Świata 2016/2017 punkty zdobywał głównie na skoczniach mamucich, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 18. miejscu, w marcu w Planicy. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 był 35. (skocznia normalna) i 42. (skocznia duża) indywidualnie oraz 7. w drużynie[6].

W styczniu 2019 zajął 2. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Sapporo. Punkty Pucharu Świata w sezonie 2018/2019 zdobył raz, dzięki zajęciu 28. miejsca na skoczni mamuciej w Oberstdorfie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 49. miejsce indywidualnie na skoczni dużej i 8. w drużynie męskiej[7].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS po raz ostatni wystąpił w lipcu 2019 – w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle odpadł w kwalifikacjach do zmagań indywidualnych, a w konkursie drużynowym z czeską kadrą zajął 8. lokatę[8]. Na początku grudnia 2019 ogłosił zakończenie kariery sportowej ze względu na trapiące go od kilku lat problemy zdrowotne z plecami (wypadające dyski)[9].

Stawał na podium mistrzostw Czech w skokach narciarskich. W 2015[10] i w styczniu 2017[11] zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a we wrześniu 2017 wywalczył złoto na skoczni dużej[12].

Skoki narciarskie edytuj

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2017   Lahti – 35. miejsce (K-90), 42. miejsce (K-116)
2019   Seefeld/Innsbruck – 49. miejsce (K-120)

Drużynowo edytuj

2017   Lahti – 7. miejsce (K-116)[a]
2019   Seefeld/Innsbruck – 8. miejsce (K-120)[b]

Starty T. Vančury na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 87,0 m — 107,5 pkt 163,3 pkt Stefan Kraft
42. 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 104,5 m — 91,7 pkt 187,6 pkt Stefan Kraft
7. 4 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[a] 114,5 m 109,0 m 922,7 pkt (207,1 pkt) 181,5 pkt Polska
49. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 100,0 m — 69,8 pkt 209,6 pkt Markus Eisenbichler
8. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[b] 118,0 m 106,0 m 818,4 pkt (180,9 pkt) 169,1 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich edytuj

Indywidualnie edytuj

2016   Tauplitz – 23. miejsce

Drużynowo edytuj

2016   Tauplitz – 6. miejsce[c]

Starty T. Vančury na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
23. 15-16 stycznia 2016   Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 210,5 m 166,5 m 160,0 m —[d] 409,7 pkt 230,4 pkt Peter Prevc
6. 17 stycznia 2016   Tauplitz Kulm K-200 HS-225 druż.[c] 169,0 m 202,5 m 1018,4 pkt (290,5 pkt) 449,3 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2016   Râșnov – 7. miejsce

Drużynowo edytuj

2016   Râșnov – 6. miejsce[e], 5. miejsce (drużyna mieszana)[f]

Starty T. Vančury na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 88,5 m 92,0 m 226,1 pkt 22,9 pkt David Siegel
5. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. mix.[f] 91,5 m 96,0 m 808,8 pkt (225,5 pkt) 74,0 pkt Słowenia
6. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[e] 92,5 m 90,5 m 789,6 pkt (227,7 pkt) 77,1 pkt Niemcy

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[13]
2015/2016 71.
2016/2017 47.
2018/2019 71.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - 37 28 - 33 q 31 - - - - - - - 43 q - 3
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
35 q 42 29 36 50 48 q q q 45 - - - - 25 21 q 43 35 q q q q 18 - 31
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- q 42 q q q q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 28 38 39 - - - - - - q q - 3
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce
2016/2017 62.[13]

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce
2017 61.[13]
2019 72.[13]

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce
2019 53.[15]

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[13]
2016/2017 27.
2018/2019 46.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[16]
2016 12.
2017 70.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 11 września 2016   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 138,0 m 133,0 m 263,6 pkt 2. 7,6 pkt Anže Semenič

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

2015
                      punkty
- - - - - - 46 36 - - - 0
2016
                    punkty
- - 30 40 8 6 6 2 26 33 198
2017
                  punkty
41 39 30 21 40 q 37 q 45 11
2019
                punkty
q - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[17]
2015/2016 7.
2016/2017 36.
2017/2018 117.
2018/2019 34.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 22 stycznia 2016   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 95,0 m 94,0 m 246,0 pkt
2. 29 stycznia 2017   Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 137,0 m 261,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 stycznia 2016   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 134,0 m 132,0 m 260,4 pkt 3. 5,0 pkt Thomas Hofer
2. 22 stycznia 2016   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 95,0 m 94,0 m 246,0 pkt 1. —
3. 28 stycznia 2017   Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 137,0 m 137,5 m 287,8 pkt 2. 8,7 pkt Clemens Aigner
4. 29 stycznia 2017   Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 137,0 m 261,6 pkt 1. —
5. 19 stycznia 2019   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 131,0 m 135,5 m 247,2 pkt 2. 2,2 pkt Clemens Aigner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

Sezon 2015/2016
                                                      punkty
13 12 11 17 22 12 15 9 3 - - 1 8 5 - - - - - - - - - 4 4 16 6 548
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - - - - - 50 18 - - - 2 1 - - - - - - - - - - - - - - 193
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - 54 43 67 55 50 60 - - - - - 28 43 30 34 46 53 - - - - - - - 4
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - 43 23 35 27 30 46 - 2 22 8 12 40 25 36 23 32 - - 43 45 - - - - 170
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2015 24.[18]
2016 64.[19]
2017 54.[20]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 sierpnia 2015   Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95 HS-106 103,5 m 98,0 m 230,4 pkt 3. 2,1 pkt Clemens Aigner

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

2015
                            punkty
- - 7 16 - - 4 3 41 38 40 29 41 53 163
2016
                            punkty
- - - - - - - - 14 14 - - - - 36
2017
                          punkty
- - - - 5 - - - - - - - - 45
2018
                          punkty
- - - - 38 - - 37 39 47 53 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce
2017 61.
2018 61.

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
2015/2016 95.
2018/2019 72.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 40 37 0
Sezon 2015/2016
                                                punkty
4 dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 50
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - - - - - 10 13 - - - - - - - - - - 46
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Kombinacja norweska edytuj

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
53. 25 stycznia 2013   Liberec Sprint HS100/5 km 11:49,4 +4:00,2   Manuel Faißt
42. 30 stycznia 2014   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:47,1 +5:35,2   Philipp Orter
24. 1 lutego 2014   Val di Fiemme Gundersen HS106/5 km 13:44,2 +2:07,7   Philipp Orter
DNF 4 lutego 2015   Ałmaty Gundersen HS100/10 km 25:54,2 -   Jarl Magnus Riiber
45. 6 lutego 2015   Ałmaty Gundersen HS100/5 km 12:21,8 +4:38,7   Jarl Magnus Riiber
8. 7 lutego 2015   Ałmaty Sztafeta HS100/4x5 km[g] 48:41,4 +3:00,8   Austria

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2013/2014
                            punkty
- - - DNF 50 - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Jakub Janda, Roman Koudelka
  2. ↑ a b Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Čestmír Kožíšek, Roman Koudelka
  3. ↑ a b Skład zespołu: Tomáš Vančura, Jan Matura, Lukáš Hlava, Roman Koudelka
  4. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Viktor Polášek, František Holík, Jan Michálek, Tomáš Vančura
  6. ↑ a b Skład zespołu: Zdena Pešatová, Viktor Polášek, Barbora Blažková, Tomáš Vančura
  7. ↑ Skład zespołu: Tomáš Portyk, Martin Dufek, Lukáš Daněk, Tomáš Vančura

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Agnieszka Pająk: Tomas VANCURA - sylwetka. skijumping.pl, 2019-04-01. [dostęp 2019-04-17].
  2. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  3. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  4. ↑ a b VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  5. ↑ Adam Bucholz: Składy zagranicznych reprezentacji na MŚ w lotach narciarskich (aktualizacja). skijumping.pl, 2016-01-12. [dostęp 2019-08-06].
  6. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  7. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  8. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  9. ↑ Pavel Petr: Došlo mi, že nestíhám, říká závodník liberecké Dukly Tomáš Vančura o konci aktivní kariéry. liberec.rozhlas.cz, 2019-12-05. [dostęp 2019-12-05]. (cz.).
  10. ↑ Martyna Szydłowska: Hlava mistrzem Czech. skokinarciarskie.pl, 2015-07-19. [dostęp 2016-01-10].
  11. ↑ Adrian Dworakowski: Roman Koudelka wygrywa mistrzostwa Czech w Harrachovie. skijumping.pl, 2017-01-18. [dostęp 2018-04-16].
  12. ↑ Adam Bucholz, Dominik Formela: Vancura i Mrakotova mistrzami Czech. skijumping.pl, 2017-09-29. [dostęp 2019-08-06].
  13. ↑ a b c d e VANCURA Tomas - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
  14. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: VANCURA Tomas II. [dostęp 2022-12-08].
  15. ↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  16. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
  17. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
  18. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-10-04. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  19. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  20. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  21. ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tomáš_Vančura&oldid=69549674”