Wikipedia

Elisabeth Kirchler

Elisabeth Kirchler (ur. 17 listopada 1963 w Lanersbach) – austriacka narciarka alpejska, wicemistrzyni świata.

Elisabeth Kirchler
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1963
Lanersbach

Klub

WSV Tux

Wzrost

168 cm

Pierwsze punkty w PŚ

8.01 1981, Pfronten (11. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

6.03 1981, Aspen
(1. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
srebro Bormio 1985 Gigant
Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce
1982/1983
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
1982/1983

Kariera edytuj

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wywalczyła 8 stycznia 1981 roku w Pfronten, zajmując jedenaste miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 6 marca 1981 roku w Aspen, wygrywając rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedziła Regine Mösenlechner z RFN i Cindy Nelson z USA. Łącznie 13 razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym kolejne trzy zwycięstwa: 8 grudnia 1982 roku w Val d’Isère była najlepsza w kombinacji, a 22 stycznia 1983 roku w Megève i 21 grudnia 1984 roku w Santa Caterina triumfowała w zjazdach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1982/1983, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji kombinacji była druga, a w klasyfikacji zjazdu zajęła trzecie miejsce.

W 1985 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Bormio, gdzie wywalczyła srebrny medal w gigancie. Rozdzieliła tam na podium dwie reprezentantki USA: Diann Roffe i Evę Twardokens. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też między innymi szósta w zjeździe i ósma w gigancie na rozgrywanych trzy lata wcześniej mistrzostwach świata w Schladming. W 1984 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie była dziewiąta w zjeździe, a rywalizacji w gigancie nie ukończyła. Brała też udział w igrzyskach w Calgary w 1988 roku, zajmując ósmą pozycję w zjeździe i piętnastą w supergigancie.

W 1989 roku zakończyła karierę.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF1 13 lutego 1984   Sarajewo Gigant 2:20,98 -   Debbie Armstrong
9. 16 lutego 1984   Sarajewo Zjazd 1:13,36 +1,19   Michela Figini
8. 19 lutego 1988   Calgary Zjazd 1:25,86 +1,33   Marina Kiehl
15. 22 lutego 1988   Calgary Supergigant 1:19,03 +2,13   Sigrid Wolf

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
8. 2 lutego 1982   Schladming Gigant 2:37,17 +2,46   Erika Hess
6. 4 lutego 1982   Schladming Zjazd 1:37,47 +0,77   Gerry Sorensen
12. 3 lutego 1985   Bormio Zjazd 1:26,96 +2,41   Michela Figini
DNF 4 lutego 1985   Bormio Kombinacja 18,72 pkt -   Erika Hess
2.  6 lutego 1985   Bormio Gigant 2:18,53 +0,60   Diann Roffe
DNF 3 lutego 1987   Crans-Montana Supergigant 1:19,17 -   Maria Walliser
DNF 5 lutego 1987   Crans-Montana Gigant 2:21,22 -   Vreni Schneider
22. 5 lutego 1989   Vail Zjazd 1:46,50 +2,74   Maria Walliser

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata edytuj

  1.   Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 1. miejsce
  2.   Val d’Isère – 8 grudnia 1982 (kombinacja) – 1. miejsce
  3.   Megève – 22 stycznia 1983 (zjazd) – 1. miejsce
  4.   Les Diablerets – 29 stycznia 1983 (zjazd) – 2. miejsce
  5.   Les Diablerets – 30 stycznia 1983 (kombinacja) – 3. miejsce
  6.   Sarajewo – 5 lutego 1983 (zjazd) – 2. miejsce
  7.   Megève – 28 stycznia 1984 (zjazd) – 2. miejsce
  8.   Saint-Gervais – 29 stycznia 1984 (kombinacja) – 2. miejsce
  9.   Mont-Sainte-Anne – 4 marca 1984 (supergigant) – 2. miejsce
  10.   Santa Caterina – 21 grudnia 1984 (zjazd) – 1. miejsce
  11.   Saint-Gervais – 21 stycznia 1985 (gigant) – 2. miejsce
  12.   Megève – 25 stycznia 1986 (supergigant) – 2. miejsce
  13.   Vail – 13 marca 1987 (zjazd) – 2. miejsce

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elisabeth_Kirchler&oldid=70325114”