Eureptilia − jeden z dwóch głównych kladów zauropsydów, siostrzany w zależności od przyjmowanego nazewnictwa do podgromady anapsydów lub do kladu Parareptilia. Grupę tę wyróżnił w 1947 roku Everett Claire Olson jako jedną z dwóch (obok Parareptilia) podgromad, na które podzielił gromadę gadów. Olson zaliczył do Eureptilia infragromady Captorhina (do której zaliczał niewyróżniane obecnie grupy Captorhinomorpha i Limnoscelidomorpha), Synapsida i Diapsida; Olson uznał też, że do Eureptilia prawdopodobnie należą również infragromady Parapsida (obejmująca grupę Ichthyopterygia) i Euryapsida (do której zaliczał grupy Sauropterygia i Protorosauria), zaznaczając jednak, że taka pozycja filogenetyczna tych dwóch infragromad jest niepewna. Z wyróżnieniem przez Olsona dwóch podgromad gadów wiązało się postulowane przez tego autora zaprzestanie wyróżniania rzędu Cotylosauria, gdyż wchodzące w jego skład podrzędy Olson zaliczył do różnych podgromad: Captorhinomorpha do Eureptilia, zaś Diadectomorpha, a także zaliczany niekiedy do kotylozaurów podrząd Seymouriamorpha – do Parareptilia[1].

Eureptilia
Olson, 1947
Ilustracja
Krokodyl australijski
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

(bez rangi) Eureptilia

Pierwszą definicję filogenetyczną Eureptilia przedstawili Michel Laurin i Robert R. Reisz w 1995 roku; zdefiniowali oni Eureptilia jako klad obejmujący diapsydy i wszystkie owodniowce bliżej spokrewnione z nimi niż z żółwiami. W odróżnieniu od Olsona, Laurin i Reisz wykluczyli z Eureptilia synapsydy, zaliczyli natomiast do tego kladu ptaki[2]. Układając tę definicję autorzy zakładali, że żółwie są przedstawicielami siostrzanego do Eureptilia kladu Parareptilia; jednak szereg późniejszych analiz kladystycznych sugeruje przynależność żółwi do diapsydów[3][4][5]. Z tego powodu niektórzy autorzy zaproponowali inne definicje filogenetyczne Eureptilia, które nie przesądzają ani nie wykluczają przynależności żółwi do tego kladu. DeBraga i Rieppel (1997) zdefiniowali Eureptilia jako klad obejmujący ostatniego wspólnego przodka rodzaju Paleothyris, rodziny Captorhinidae i diapsydów oraz wszystkich jego potomków[3]. Tsuji i Müller (2009) zdefiniowali Eureptilia jako najszerszy klad obejmujący gatunki Captorhinus aguti i Petrolacosaurus kansensis, ale nieobejmujący gatunku Procolophon trigoniceps[6].

Do Eureptilia sensu Tsuji i Müller (2009) należy podgromada diapsydów oraz bazalne rodziny Captorhinidae i (prawdopodobnie parafiletyczna) Protorothyrididae. Grupa pojawiła się w późnym karbonie, należą do niej niektóre z najstarszych znanych owodniowców (m.in. Hylonomus). Współcześnie żyjącymi przedstawicielami Eureptilia są ptaki, krokodyle, gady łuskonośne, sfenodonty i być może żółwie.

Filogeneza edytuj

Kladogram Eureptilia według Müllera i Reisza (2006)[7]:


Eureptilia


Captorhinidae







Captorhinus laticeps



Captorhinus aguti





Labidosaurus



Labidosaurikos





Saurorictus




Protocaptorhinus




Rhiodenticulatus




Romeria texana




Concordia




Thuringothyris









Protorothyris



Anthracodromeus



Cephalerpeton



Diapsida

Petrolacosaurus



Araeoscelis





Hylonomus




Paleothyris




Brouffia





Coelostegus



Przypisy edytuj

  1. Everett Claire Olson. The family Diadectidae and its bearing on the classification of reptiles. „Fieldiana Geology”. 11, s. 1–53, 1947. (ang.). 
  2. Michel Laurin, Robert R. Reisz. A reevaluation of early amniote phylogeny. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 113, s. 165-223, 1995. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1995.tb00932.x. (ang.). 
  3. a b Michael deBraga, Olivier Rieppel. Reptile phylogeny and the interrelationships of turtles. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 120, s. 281–354, 1997. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1997.tb01280.x. (ang.). 
  4. Olivier Rieppel, Robert R. Reisz. The Origin and Early Evolution of Turtles. „Annual Review of Ecology and Systematics”. 30, s. 1–22, 1999. DOI: 10.1146/annurev.ecolsys.30.1.1. (ang.). 
  5. Johannes Müller: The relationships among diapsid reptiles and the influence of taxon selection. W: Gloria Arratia, Mark V. H. Wilson, Richard Cloutier (red.): Recent Advances in the Origin and Early Radiation of Vertebrates. München: Verlag Dr. Friedrich Pfeil, 2004, s. 379-408.
  6. Linda A. Tsuji, Johannes Müller. Assembling the history of the Parareptilia: phylogeny, diversification, and a new definition of the clade. „Fossil Record”. 12 (1), s. 71–81, 2009. DOI: 10.1002/mmng.200800011. (ang.). 
  7. Johannes Müller, Robert R. Reisz. The Phylogeny of Early Eureptiles: Comparing Parsimony and Bayesian Approaches in the Investigation of a Basal Fossil Clade. „Systematic Biology”. 55 (3), s. 503–511, 2006. DOI: 10.1080/10635150600755396. (ang.).