Europa da się lubić
Europa da się lubić (w 2019 – Europa da się lubić – 15 lat później) – polski talk-show prowadzony przez Monikę Richardson emitowany na antenie TVP2 od 16 lutego 2003 do 21 czerwca 2008 oraz od 27 kwietnia 2019 do 8 czerwca 2019, oparty na francuskim formacie Union Libre (emitowanym w latach 1998–2002 na kanale France 2).
Nagranie programu „Europa da się lubić” (odc. 54: Five o’clock) | |
Nazwa formatu |
Union Libre |
---|---|
Rodzaj programu | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Prowadzący | |
Data premiery |
16 lutego 2003 |
Lata emisji |
2003–2008, 2019 |
Pora emisji |
sobota 20.05 |
Liczba odcinków |
151 (7 serii) |
Czas trwania odcinka |
ok. 50 minut (2003–2008) |
Format nadawania | |
Produkcja | |
Produkcja |
Media Corporation[1] (2003–2008) |
Reżyseria |
Leszek Kumański (odc. 1–89)[2] |
Stacja telewizyjna | |
Nagrody |
2004: Złota Gwiazda Europy |
Strona internetowa |
W 2019 Telewizja Polska podjęła decyzję o nagraniu specjalnej edycji programu z okazji 15-lecia wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, natomiast premiera odbyła się 27 kwietnia[4].
Opis programu edytuj
Do studia zapraszani byli obcokrajowcy mieszkający w Polsce oraz gość specjalny. Obcokrajowcy wypowiadali się o zwyczajach w swojej ojczyźnie w ramach tematu danego odcinka. Program miał charakter rozrywkowy, zdobył popularność wśród telewidzów TVP2, przyczynił się też do wypromowania kilku celebrytów.
Nazwę programu wymyślił Wojciech Mazurkiewicz[5]. Scenariusz programu inspirowany był widowiskiem Tour de Maryla realizowanym w 2001 dla TVP przez Marylę Rodowicz[6].
Do pierwszej edycji piosenkę tytułową „Europo, witaj nam” do tekstu Jacka Cygana do melodii opartej na utworze „Dla Elizy” Ludwiga van Beethovena nagrał Krzysztof Krawczyk[7], która była wykorzystywana jako motyw przewodni programu przez kolejne sześć sezonów. W siódmej odsłonie posłużono się tym samym utworem (ze zmienionym tekstem), a jego wykonawcą został Marcin Sójka[8].
Spis serii edytuj
Seria | Sezon | Odcinki | Pierwszy odcinek | Ostatni odcinek | Średnia oglądalność |
---|---|---|---|---|---|
Europa da się lubić | |||||
1. | wiosna 2003 | 1–8 (8) | 16 lutego 2003 | 1 czerwca 2003 | bd. |
2. | 2003/2004 | 9–26 (18) | 20 września 2003 | 24 kwietnia 2004 | bd. |
3. | 2004/2005 | 27–56 (28) | 12 września 2004 | 26 czerwca 2005 | 7 mln[9] |
4. | 2005/2006 | 57–89 (33) | 11 września 2005 | 18 czerwca 2006 | bd. |
5. | 2006/2007 | 90–116 (27) | 9 września 2006 | 23 czerwca 2007 | bd. |
6. | 2007/2008 | 117–144 (28) | 15 września 2007 | 21 czerwca 2008 | 2,78 mln[9] |
Europa da się lubić – 15 lat później | |||||
7. | wiosna 2019 | 145–151 (7) | 27 kwietnia 2019 | 8 czerwca 2019 | 1,50 mln[10] |
Uczestnicy programu (alfabetycznie) edytuj
Kevin Aiston edytuj
Strażak pochodzący z Wielkiej Brytanii. Urodził się w Londynie 25 maja 1969. W 1991 przyjechał do Polski. Zagrał strażaka Sama w serialu Na dobre i na złe. Wraz ze Steffenem Möllerem otrzymał Telekamerę 2004 w kategorii Rozrywka.
Paolo Cozza edytuj
Włoski przedsiębiorca w branży motoryzacyjnej. Urodzony w 1963, z wykształcenia prawnik[11], od 1996 mieszkający w Polsce. Wystąpił w trzeciej edycji programu Taniec z gwiazdami. Do 2008 był bohaterem łącznie 72 odcinków programu, najwięcej spośród wszystkich obcokrajowców[7].
Elisabeth Duda edytuj
Aktorka i konferansjerka. Urodziła się 16 grudnia 1979 we Francji. W lipcu 2004 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim PWSFTVIT w Łodzi. W 2008 wzięła udział w siódmej edycji Tańca z gwiazdami.
Toni Hyyryläinen edytuj
Pochodzi z Finlandii, jest synem Fina i Polki. Żonaty. Wystąpił w reklamie Nordea Bank.
Martina Karlová edytuj
Ekonomistka z Czech. Pochodzi z małej miejscowości pod Pilznem. Pracuje w firmie kosmetycznej Sephora[12].
Conrado Moreno edytuj
Urodził się w Madrycie 22 listopada 1981. Studiował stosunki międzynarodowe na Collegium Civitas. Jesienią 2005 uczestniczył w drugiej edycji Tańca z gwiazdami.
Steffen Möller edytuj
Niemiecki aktor i kabareciarz. Znany z roli Stefana Müllera w serialu M jak miłość oraz z prowadzenia pierwszej edycji programu TVP2 Załóż się. Wraz z Kevinem Aistonem otrzymał Telekamerę 2004 w kategorii Rozrywka.
Dmitrij Strelnikoff edytuj
Rosyjski pisarz, poeta, fotografik, zoolog, podróżnik, dziennikarz, aktor i muzyk.
Steve Terret edytuj
Prawnik z Liverpoolu[7]. Ukończył studia doktoranckie, był wykładowcą na Uniwersytecie w Cambridge, następnie został wykładowcą prawa na Uniwersytecie Warszawskim[7]. Żonaty z Katarzyną[7].
Theofilos Wafidis edytuj
Grecki kucharz[13] i restaurator[14], szef kuchni sieci restauracji Restauracje Świata[13], członek Kapituły Klubu Szefów Kuchni[13].
Pozostali (według krajów) edytuj
Gruzja:
|
|
Przypisy edytuj
- ↑ Opis programu na archiwalnej stronie producenta.
- ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 12. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 57. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ TVP2 reaktywuje show „Europa da się lubić”. Specjalna edycja na 15-lecie wstąpienia Polski do UE. wirtualnemedia.pl, 2019-03-27. [dostęp 2019-03-27]. (pol.).
- ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 11. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ Maryla Rodowicz, Jarosław Szubrycht: Wariatka tańczy. G+J Gruner + Jahr Polska, 2013, s. 62. ISBN 978-83-7778-592-8.
- ↑ a b c d e Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 36. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ Europa da się lubić – 15 lat później: Monika Zamachowska, Conrado Moreno i nowa piosenka [online], plejada.pl, 27 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-28] (pol.).
- ↑ a b Piotr Jagielski: Świetna oglądalność „Europa da się lubić – 15 lat później”. TVP2 liderem. Onet Kultura (online), 14 maja 2019. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ Michał Kurdupski: 1,5 mln widzów programu „Europa da się lubić – 15 lat później”. TVP2 liderem rynku. Wirtualne Media (online), 11 czerwca 2019. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 64–65. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 68. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b c Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 70. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 76. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 83. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b c d Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 72. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b c Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 79. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b c Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 71. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 75. ISBN 978-83-245-1571-4.