Hebeloma incarnatulum

*Hebeloma incarnatulum*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	podziemniczkowate
Rodzaj	włośnianka
Gatunek	Hebeloma incarnatulum
	Nazwa systematyczna
	Hebeloma incarnatulum A.H. Sm.; Sydowia 37: 280 (1984)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hebeloma incarnatulum A.H. Sm. – gatunek grzybów należący do rodziny podziemniczkowatych (Hymenogastraceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hebeloma, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisał go Alexander Hanchett Smith w mchach torfowcach w stanie Michigan w USA^[1].

Morfologia edytuj

Kapelusz

Średnica 3–5(8) cm, szeroko wypukły z niewielkim garbkiem lub płaskowypukły. Brzeg równy, w niektórych miejscach zostaje do końca podgięty. Powierzchnia lepka i gładka, początkowo płowa lub winnobrązowa, później przechodząca w jaśniejszą, różowawą. Brzeg często jaśniejszy niż środek, ale po wyschnięciu staje się ogólnie różowobrązowy^[2].

Blaszki

Zbiegające z ząbkiem, gęste, wąskie, jasne z cynamonowym odcieniem. Krawędzie białe, kłaczkowate, czasami z brązowawymi plamami^[2].

Trzon

Wysokość 5–9 cm, grubość 1–2 cm, równy, u podstawy z niewielką bulwą. Powierzchnia biała lub biaława, pofałdowana, często podłużnie prążkowana, wierzchołek oprószony. Brak zasnówki^[2].

Miąższ

Biały, na środku kapelusza gruby, przy brzegu cienki. Zapach rzodkwi, smak gorzkawy i mdły^[2].

Cechy mikroskopowe

Bazydiospory 9–12 × 5,5–7 (7,5) µm, w widoku z profilu nierównoboczne, w widoku z przodu owalne, o powierzchni wyglądającej na gładką, w kolorze jasnej gliny, ciemniejące pod działaniem KOH, w odczynniku Melzera płowoczerwone do wyraźnie dekstrynoidalnych. Podstawki 4-zarodnikowe, 24–32 × 8–12, w KOH szkliste i pozbawione szklistych ziarnistości, w odczynniku Melzera jaskrawoczerwone, ale barwa ta szybko zanika. Pleurocystyd brak. Cheilocystydy (37) 50 – 70 × 4 – 7 µm, różnokształtne, krótkie do długich, wszystkie z tępymi wierzchołkami, niektóre wybrzuszone u podstawy, niektóre spod wierzchołkiem, często w pęczkach i najwyraźniej nieco sklejone. Skórka typu ixocutis, zbudowana z wąskich (1–2,5 µm) strzępek ze sprzążkami^[2].

Występowanie edytuj

Podano stanowiska Hebeloma gigaspermum w Ameryce Północnej, Europie i Azji^[3]. Brak tego gatunku w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski^[4], ale podano jego stanowiska w późniejszych latach^[5].

Naziemny grzyb mykoryzowy^[4].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-04] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Alexander H.A.H. Smith Alexander H.A.H., Studies of Species of Hebeloma (Fr.) Kummer from the Great Lakes Region of North America I. *) [online], Hebeloma.org, s. 280–281 [dostęp 2024-01-04] (ang.).
↑ Występowanie Hebeloma incarnatulum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-04] (ang.).
↑ ^a ^b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 288–294, ISBN 83-89648-09-1 .
↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-04] (ang.).

[heb-2] Alexander H.A.H. Smith Alexander H.A.H., Studies of Species of Hebeloma (Fr.) Kummer from the Great Lakes Region of North America I. *) [online], Hebeloma.org, s. 280–281 [dostęp 2024-01-04] (ang.).

[gbif-3] Występowanie Hebeloma incarnatulum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-04] (ang.).

[check-4] WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 288–294, ISBN 83-89648-09-1 .

[lit-5] Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]