Wikipedia

Jaskinia nad Diablą Bramą

Jaskinia nad Diablą Bramą, Schronisko nad Djablą Bramą – jaskinia w Dolinie Będkowskiej[1] na Wyżynie Olkuskiej wchodzącej w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Znajduje się we wsi Będkowice, w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[3].

Jaskinia nad Diablą Bramą
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Będkowice, Dolina Będkowska

Właściciel

prywatny

Długość

10 m

Głębokość

0 m

Deniwelacja

8 m

Wysokość otworów

400 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

40 m

Ekspozycja otworów

ku NE, NW

Kod

J.Olk.I-07.23

Położenie na mapie gminy Wielka Wieś
Mapa konturowa gminy Wielka Wieś, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Diablą Bramą”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Diablą Bramą”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Diablą Bramą”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Diablą Bramą”
Ziemia50°10′38″N 19°44′55″E/50,177222 19,748611
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Opis obiektu edytuj

Obiekt znajduje się w grupie skał o nazwie Czarcie Wrota położonej przy wąskiej asfaltowej drodze z Będkowic przez dno Doliny Będkowskiej do Łazów. Tuż nad tą drogą w górnej skale Czarcich Wrót jest dobrze widoczny, duży otwór Schroniska w Diablej Bramie. 10 m powyżej niego w Grani nad Czarcimi Wrotami znajduje się szczelinowy otwór Jaskini nad Diablą Bramą[1].

Dolny, znajdujący się na pionowej szczelinie otwór skały ma wysokość 4 m i szerokość 0,5 m. Jest za nim korytarzyk o długości 7 m i wysokości do 2 m,w niektórych miejscach osiągający szerokość do 2 m. Tuż przed jego końcem na południowy wschód odchodzi od niego ciasny korytarzyk o długości 2 m, a na południowym zachodzie jest próg o wysokości 3 m. Powyżej tego progu, na wysokości 5 m nad ziemią jest górny otwór jaskini o wymiarach 1,5 m × 1,5 m[1].

Jest to jaskinia krasowa, wytworzona na pionowej szczelinie w późnojurajskich wapieniach skalistych. Powstała w strefie wadycznej, świadczą o tym znajdujące się w niej kotły wirowe, drobne kanaliki i krasowa gąbczastość ścian. Miejscami występuje naciek grzybkowy. Namulisko złożone z próchnicy i liści. Jaskinia jest przewiewna, widna tylko przy otworach. W ich pobliżu na ścianach rozwijają się glony. Jest w dużym stopniu poddana wpływom środowiska zewnętrznego. Wewnątrz obserwowano komary, pajęczaki i motyla szczerbówkę ksieni[1]. [1].

Historia poznania i dokumentacji edytuj

Jaskinia znana od dawna. Po raz pierwszy opisał ją i sporządził jej plan Kazimierz Kowalski w 1951 roku[4]. W rejestrze jaskiń M. Szelerewicza i A. Górnego w 1986 r. wymieniona została pod nazwą Schronisko nad Djablą Bramą. Aktualną dokumentację opracował A. Górny w październiku 2009 r., a plan M. Pruc[1].

  •  
    Skała z otworem jaskini
  •  
    Otwór
  •  
    Korytarz
  •  
    Widok z korytarza

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f Andrzej Górny, Jaskinia nad Diablą Bramą, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-28].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-05-28].
  4. ↑ K. Kowalski. Jaskinie Polski, tom. 1. Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jaskinia_nad_Diablą_Bramą&oldid=63474691”