Kamil Majchrzak

polski tenisista

Kamil Majchrzak (ur. 13 stycznia 1996 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski tenisista, złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2014, zwycięzca wielkoszlemowego US Open w grze podwójnej chłopców w 2013 roku. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych oraz brązowy medalista indywidualnych mistrzostw Europy juniorów z 2013 roku[1]. W 2011 w parze z Phillipem Greskiem zdobyli złoty medal na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy[2].

Kamil Majchrzak
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1996
Piotrków Trybunalski

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2013

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Joakim Nyström

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

75 (28 lutego 2022)

Australian Open

2R (2022)

Roland Garros

2R (2021)

Wimbledon

1R (2019, 2022)

US Open

3R (2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

241 (8 sierpnia 2016)

Roland Garros

1R (2022)

Wimbledon

2R (2022)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Nankin 2014 gra pojedyncza
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Trabzon 2011 gra podwójna
Reprezentacja  Drużyna mieszana
Igrzyska olimpijskie młodzieży
brąz Nankin 2014 gra mieszana
Strona internetowa

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP World Tour w singlu był na 75. miejscu (28 lutego 2022).

Kariera tenisowa edytuj

Kariera juniorska edytuj

Wielokrotnie zdobywał medale w juniorskich mistrzostwach Polski. W 2013 roku osiągnął brązowy medal indywidualnych mistrzostw Europy juniorów[1]. Razem z Phillipem Greskiem zdobyli złoty medal na Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011. W 2012 roku osiągnął srebrny medal drużynowych mistrzostw Europy „Tennis Europe” do lat 16. W parze z Greskiem zdobył w 2010 roku złoty medal indywidualnych mistrzostw Europy „Tennis Europe” do lat 14[2].

W 2013 roku osiągnął finał rywalizacji w grze podwójnej w wielkoszlemowym US Open. W meczu o mistrzostwo razem z Martinem Redlickim pokonali debel Quentin HalysFrederico Ferreira Silva wynikiem 6:3, 6:4.

W 2014 roku Majchrzak osiągnął ćwierćfinał gry pojedynczej i półfinał gry podwójnej na wielkoszlemowym juniorskim Australian Open.

W sierpniu 2014 razem z Hubertem Hurkaczem i Janem Zielińskim zajęli 2. miejsce w drużynowych mistrzostwach Europy juniorów[3][4].

Na igrzyskach olimpijskich młodzieży rozgrywanych w Nankinie zdobył złoty medal w grze pojedynczej, pokonując w półfinale najlepszego juniora świata Andrieja Rublowa, a w finale Brazylijczyka Orlando Luza. W grze mieszanej zdobył brązowy medal[5].

Kariera zawodowa edytuj

W marcu 2014 roku Majchrzak triumfował w zawodach ITF Men's Circuit w Kartagenie. Był to pierwszy tytuł tej rangi w jego karierze[6]. W lipcu 2014 roku zdobył drugi tytuł w turnieju o tej samej kategorii w Michalovcach[7], a w kwietniu 2015 roku wywalczył trzeci tytuł w hiszpańskim Reus. W maju 2015 zwyciężył w kolejnych zawodach tej samej rangi – w rumuńskim Bacău.

W październiku 2015 roku Kamil Majchrzak dotarł do pierwszego w karierze finału turnieju rangi ATP Challenger Tour w Al-Muhammadii. W ćwierćfinale po raz pierwszy zanotował zwycięstwo nad zawodnikiem z Top 100 rankingu ATP Markiem Cecchinato, natomiast w półfinale odniósł najważniejsze dotąd zwycięstwo w karierze, pokonując rozstawionego z „jedynką” 62. zawodnika świata Pabla Carreño-Bustę. W meczu o tytuł przegrał z Hiszpanem Robertem Carballésem Baeną 6:7(4), 2:6[8].

W grudniu 2022 roku w organizmie Majchrzaka została wykryta obecność niedozwolonych środków poprawiających wydolność. [9]. W czerwcu 2023 International Tennis Integrity Agency akceptując tłumaczenia zawodnika, że przyjmował zakazane środki nieświadomie, a także, że wcześniej konsultował się on z dietetykiem, który miał zatwierdzić dany suplement i poświadczyć pozytywnie o jego zawartości zawiesił go na 13 miesięcy. Zawieszenie zakończyło się 29 grudnia 2023.


Statystyki edytuj

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open 1Q 1R A 1R 2R 0 / 3 1 – 3
French Open 1Q 1Q 1R 2R 1R 0 / 3 1 – 3
Wimbledon 2Q 1R NH 3Q 1R 0 / 2 0 – 2
US Open 2Q 3R 1R 1R 1R 0 / 4 2 – 4
Ranking na koniec roku 177 101 107 116 0 / 12 4 – 12

Finały turniejów rangi Futures i Challenger edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Legenda
ATP Challenger Tour (5–5)
ITF Men’s Circuit (11–5)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (6–2)
Ceglana (10–7)
Trawiasta (0–1)
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1 marca 2014   Kartagena, F4 Ceglana   Roberto Carballés Baena 1:6, 7:6(4), 6:3
Zwycięzca 2. 27 lipca 2014   Michalovce, F2 Ceglana   Filip Brtnicky 6:2, 6:3
Finalista 1. 6 września 2014   Piekary Śląskie, F7 Ceglana   Dušan Lojda 6:4, 3:6, 6:7(3)
Finalista 2. 25 stycznia 2015   Kair, F2 Ceglana   Mohamed Safwat 5:7, 3:6
Finalista 3. 1 lutego 2015   Kair, F3 Ceglana   Laslo Đere 3:6, 5:7
Zwycięzca 3. 19 kwietnia 2015   Reus, F9 Ceglana   Marc Giner 6:3, 6:2
Zwycięzca 4. 30 maja 2015   Bacău, F4 Ceglana   Dragoș Dima 6:1, 6:2
Finalista 4. 11 października 2015   Al-Muhammadijja Challenger Ceglana   Roberto Carballés Baena 6:7(4), 2:6
Finalista 5. 1 maja 2016   Segedyn, F2 Ceglana   Germain Gigounon 6:4, 6:3
Zwycięzca 5. 23 maja 2016   Czerkasy, F2 Ceglana   Władysław Manafow 6:1, 6:4
Zwycięzca 6. 12 czerwca 2016   Sopot, F3 Ceglana   Andriej Kapaś 7:5, 6:4
Zwycięzca 7. 15 stycznia 2017   Antalya, F1 Twarda   Liam Broady 5:7, 6:3, 6:3
Finalista 6. 18 czerwca 2017   Sopot, F1 Ceglana   Zdeněk Kolář 3:6, 2:6
Finalista 7. 14 października 2017   Taszkent, Challenger Twarda   Guillermo García-López 1:6, 6:7(1)
Zwycięzca 8. 21 października 2017   Rodez, F24 Twarda   Antoine Hoang 7:6(3), 2:6, 6:1
Finalista 8. 14 października 2018   Taszkent, Challenger Twarda   Félix Auger-Aliassime 3:6, 2:6
Zwycięzca 9. 31 marca 2019   Saint-Brieuc, Challenger Twarda   Maxime Janvier 6:3, 7:6(1)
Zwycięzca 10. 5 maja 2019   Ostrawa, Challenger Ceglana   Jannik Sinner 6:1, 6:0
Zwycięzca 11. 12 września 2020   Prościejów, Challenger Ceglana   Pablo Andújar 6:2, 7:6(5)
Finalista 9. 20 czerwca 2021   Nottingham, Challenger Trawiasta   Alex Bolt 6:4, 4:6, 3:6
Finalista 10. 19 września 2021   Szczecin, Challenger Ceglana   Zdeněk Kolář 6:7(4), 5:7
Zwycięzca 12. 23 października 2022   Pusan, Challenger Twarda   Radu Albot 6:4, 3:6, 6:2
Zwycięzca 13. 7 stycznia 2024   Monastyr, M15 Twarda   Ryuki Matsuda 6:1, 6:1
Zwycięzca 14. 11 lutego 2024   Hammamet, M25 Ceglana   Jay Clarke 6:3, 7:5
Zwycięzca 15. 2 marca 2024   Kigali, Challenger Ceglana   Marco Trungelliti 6:4, 6:4
Zwycięzca 16. 7 kwietnia 2024   Szarm el-Szejk, M25 Twarda   Karim-Mohamed Maamoun 6:3, 6:2

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w singlu edytuj

Turniej 2013 2014
  Australian Open A QF
  French Open 2R 2R
  Wimbledon 1R 2R
  US Open 1R A

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w deblu edytuj

Turniej 2013 2014
  Australian Open A SF
  French Open 2R 1R
  Wimbledon 2R 1R
  US Open W A

Medale igrzysk olimpijskich młodzieży edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Złoty medal 2014   Nankin Twarda   Orlando Luz 6:4, 7:5

Gra mieszana edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Brązowy medal 2014   Nankin Twarda   Fanny Stollár   Ioana Ducu
  Matías Zukas
6:3, 3:6, 10–5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra podwójna (1-0) edytuj

Legenda
Australian Open (0–0)
French Open (0–0)
Wimbledon (0–0)
US Open (1–0)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (1–0)
Ceglana (0–0)
Trawiasta (0–0)
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 2013   US Open Twarda   Martin Redlicki   Quentin Halys
  Frederico Ferreira Silva
6:3, 6:4

Przypisy edytuj

  1. a b bujal: Piotrkowianin Kamil Majchrzak z tytułem US Open!. lodz.sport.pl, 2013-09-08. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).
  2. a b Kamil Majchrzak. winnerpiotrkow.pl. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).
  3. European Summer Cups B18 Final [online], Tennis Europe [dostęp 2015-04-29] (ang.).
  4. Kamil Drużynowym Wicemistrzem Europy! [online], kamilmajchrzak.pl [dostęp 2015-04-29] (pol.).
  5. Rafał Smoliński: Wielki sukces Kamila Majchrzaka, Polak złotym medalistą igrzysk olimpijskich młodzieży!. sportowefakty.pl, 2014-08-23. [dostęp 2014-08-23]. (pol.).
  6. Rafał Smoliński: Cykl ITF: Kamil Majchrzak zdobył pierwsze w karierze zawodowe trofeum!. [w:] Cykl ITF [on-line]. sportowefakty.pl, 2014-03-01. [dostęp 2014-03-01]. (pol.).
  7. Rafał Smoliński: Cykl ITF: Kamil Majchrzak triumfatorem turnieju w Michalovcach. [w:] Cykl ITF [on-line]. sportowefakty.pl, 2014-07-27. [dostęp 2014-08-03]. (pol.).
  8. Rafał Smoliński: Challenger Mohammedia: Kamil Majchrzak bez tytułu w premierowym finale. sportowefakty.pl, 2015-10-11. [dostęp 2015-10-20]. (pol.).
  9. Jakub Trochimowicz: Potwierdził się najgorszy scenariusz. Kamil Majchrzak może zostać zawieszony na 4 lata. Sport.pl, 2023-01-04. [dostęp 2023-03-24]. (pol.).

Bibliografia edytuj