Kość krucza (łac. coracoideum) – parzysty składnik obręczy kończyny górnej. Dobrze rozwinięta u ptaków, gadów i płazów. U ssaków została zredukowana do małego wyrostka kruczego na łopatce (wyjątkiem są stekowce). U ryb kość krucza wraz z łopatką tworzą obręcz barkową[1] (pas barkowy) i powierzchnię stawową łączącą kręgosłup z płetwą piersiową. W odniesieniu do spodoustych nazwa kość krucza używana jest przez analogię do ryb kostnoszkieletowych[2].

Szkielet gołębia z kością kruczą (nr 4)

Przypisy edytuj

  1. Zygmunt Grodziński: Anatomia i embriologia ryb. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981.
  2. Wincenty Kilarski: Anatomia ryb. Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2012. ISBN 978-83-09-01080-7.

Bibliografia edytuj