Wikipedia

Kościół św. Sylwestra in Capite

Kościół św. Sylwestra in Capite (wł. Chiesa di San Silvestro in Capite) – kościół tytularny w Rzymie.

Kościół św. Sylwestra in Capite
Chiesa di San Silvestro in Capite
Kościół tytularny
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym
Piazza San Silvestro

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Sant’Andrea delle Fratte[1]

Wezwanie

św. Sylwestra

Wspomnienie liturgiczne

31 grudnia

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Sylwestra in Capite”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Sylwestra in Capite”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Sylwestra in Capite”
Ziemia41°54′11,2″N 12°28′50,0″E/41,903111 12,480556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Łacińska nazwa in Capite, odnosi się do głowy św. Jana Chrzciciela, która znajduje się w tym kościele jako relikwia.

Świątynia ta jest kościołem rektoralnym parafii Sant’Andrea delle Fratte oraz kościołem tytularnym[1].

Lokalizacja edytuj

Kościół znajduje się w III Rione Rzymu – Colonna przy Piazza di San Silvestro[1]. Zlokalizowany jest pomiędzy Polem Marsowym a Kwirynałem.

Patron edytuj

Patronem świątyni jest Sylwester I – papież z IV wieku.

Historia edytuj

Kościół został zbudowany w VIII wieku dzięki papieżowi Stefanowi II. W tym czasie w okolicach Rzymu panoszyły się bandy rozbójników, natomiast władze nie były w stanie zapewnić pielgrzymom bezpieczeństwa poza murami miasta, w związku z tym zaczęto przenosić relikwie męczenników z podmiejskich katakumb do kościołów w obrębie murów[2]. Świątynia ta powstała w celu umieszczenia w niej relikwii z katakumb (m.in. do kościoła przeniesiono relikwie św. Tarsycjusza z katakumb św. Kaliksta)[2]. Kościół został poświęcony pierwszemu biskupowi Paryża św. Dionizemu (prawdopodobnie w związku z zawartym wcześniej sojuszem papieża z Pepinem Krótkim)[2]. Klasztor przy kościele początkowo obsadzony był przez mnichów obrządku bizantyjskiego (prawdopodobnie zbiegli oni z Konstantynpola przed prześladowaniami ze strony ikonoklastów), w połowie X wieku klasztor objęli benedyktyni[2]. W XII wieku kościół był wymieniany jako noszący wezwanie świętych Stefana I, Dionizego i Sylwestra, prawdopodobnie stało się to w efekcie przeniesienia do kościoła relikwii św. Stefana i Sylwestra z oratorium przykościelnego klasztoru[2]. Pierwszą wzmiankę z określeniem in Capite w odniesieniu do tego kościoła znaleziono w roku 1194.[2] We wczesnym średniowieczu kościół był nazywany Sancti Silvestri inter Duos Hortos (pomiędzy dwoma ogrodami)[2]. Kompleks zabudowań został odnowiony w latach 1198-1216, dobudowano wówczas dzwonnicę[2].

W 1286 roku papież Honoriusz IV przekazał kompleks zabudowań klaryskom[2]. W XVI wieku siostry rozpoczęły przebudowę[2]. Francesco Capriani prowadził prace w kościele w latach 1591-1601, od roku 1595 razem z Carlo Maderno[2]. Po przebudowie kościół konsekrowano w 1601 roku[2]. Od 1667 roku rozpoczęto prace nad dekorowaniem wnętrza, trwały one do 1697 roku[2]. W 1703 Domenico de Rossi przebudował fasadę od ulicy[2].

W roku 1887 papież Leon XIII powierzył kościół św. Sylwestra pallotynom[3].

W 1890 roku kościół ten został ogłoszony kościołem narodowym dla emigrantów z Anglii[2]. Świątynia, w której regularnie odprawiane są nabożeństwa w języku angielskim, pełni obecnie funkcję brytyjskiego kościoła etnicznego w Rzymie[4].

Architektura i sztuka edytuj

Fasada widoczna od ulicy nie jest właściwą fasadą kościoła, ale prowadzi na dziedziniec przed nim[2]. Na attyce znajdują się cztery posągi: św. Sylwester autorstwa Lorenzo Ottoni, św. Stefan Michelangelo Borgognone, św. Klara Giuseppe Mazzoni i św. Franciszek Vincenzo Felice[2]. Dziedziniec jest wyłożony czerwoną cegłą z dużym ukośnym białym krzyżem[2]. Na ścianach otaczających dziedziniec i w loggii znajdują się fragmenty starożytnych zabytków i rzeźby sięgające do XVIII wieku[2]. W loggi znajduje się też średniowieczna tablica z listą dni wspomnienia świętych, których relikwie są przechowywane w kościele[2].

Właściwa fasada kościoła ma dwie kondygnacje i prostą formę[2].

Dzwonnica ma siedem kondygnacji oddzielonych od siebie wystającymi gzymsami[2]. Z każdej strony pierwsza kondygnacja ma dwa łukowe otwory, druga ma trzy arkadowe otwory, kolejne pięć – po parze biforiów z kolumienką z wapienia z impostem[2].

 
Fasada od ulicy
 
Widok na dziedziniec
 
Właściwa fasada kościoła
 
Dzwonnica


Kościół jest jednonawowy z trzema kaplicami po obu bokach, transeptem apsydą[2]. Na sklepieniu znajduje się Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, dzieło Giacinto Brandi z 1682 roku[2].

Konfesja jest późnym dodatkiem, została wykopana w 1906 roku, mieszczą się w niej relikwie sprowadzone z katakumb do pierwotnego kościoła zbudowanego w tym miejscu[2]. W krypcie znajduje się rzymska mozaika przedstawiająca ptaki[2].

 
Wnętrze kościoła
 
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, malowidło Giacinto Brandi na suficie, 1682


W kościele przechowywana jest głowa św. Jana Chrzciciela, która wg legendy została sprowadzona do Rzymu przez greckich mnichów z Grecji, ale w rzeczywistości była czczona w sąsiednim małym kościele San Giovanni in Capite (późniejsza Santa Maria in San Giovannino), klaryski pozyskały relikwię w XIII wieku[2]. Autentyczność głowy jest niepewna, zwłaszcza, że w innych miejscach są przechowywane również jakoby głowy św. Jana Chrzciciela[2]. Badacze podejrzewają, że głowa z tego kościoła w rzeczywistości należała do miejscowego rzymskiego męczennika, zwanego św. Janem Kapłanem, i że pochodzi ona z jego kościoła przy Catacomba ad clivum Cucumeris[2].

 
Madonna z Dzieciątkiem
 
Przypuszczalnie, głowa św. Jana Chrzciciela


Kardynałowie prezbiterzy edytuj

Kościół św. Sylwestra in Capite jest jednym z kościołów tytularnych Rzymu nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sancti Silvestri in Capite)[5]. Tytuł ten został ustanowiony 6 lipca 1517 roku[5].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Chiesa rettoria san Silvestro in Capite w serwisie Diocesi di Roma. [dostęp 2018-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-16)]. (wł.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad San Silvestro in Capite na Churches of Rome. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
  3. ↑ Stanisław Stawicki: Świat Propaganda Fide. "Recogito" nr 55, lipiec-wrzesień 2009. [dostęp 2010-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-28)].
  4. ↑ CHIESA RETTORIA SAN SILVESTRO IN CAPITE. Chiesa Nazionale Gran Bretagna. Diocesi di Roma. [dostęp 2010-05-17].
  5. ↑ a b Kościół św. Sylwestra in Capite [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-12-15] (ang.).

Zobacz też edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Sylwestra_in_Capite&oldid=73433145”