Kryterium porównawcze
Kryterium porównawcze – kryterium zbieżności szeregów liczbowych o wyrazach nieujemnych. Mówi ono, że szereg liczbowy o wyrazach nieujemnych majoryzowany przez zbieżny szereg o wyrazach nieujemnych jest zbieżny. Przez zasadę kontrapozycji, twierdzenie to jest równoważne temu, że szereg o wyrazach nieujemnych majoryzujący rozbieżny szereg o wyrazach nieujemnych jest rozbieżny.
Kryterium edytuj
Niech
(A) |
oraz
(B) |
będą szeregami o wyrazach nieujemnych. Załóżmy, że istnieje takie że dla wszelkich zachodzi nierówność
Wówczas
- jeżeli szereg (B) jest zbieżny, to szereg (A) jest również zbieżny;
- jeżeli szereg (A) jest rozbieżny, to szereg (B) jest również rozbieżny[1].
Dowód edytuj
Suma (tj. granica ciągu sum częściowych) szeregu o wyrazach nieujemnych zawsze istnieje – jest albo nieujemną liczbą rzeczywistą bądź wynosi Oznacza to, że stwierdzenia 1. i 2. są równoważne na mocy zasady kontrapozycji. Wystarczy zatem przeprowadzić dowód dla 1.
Załóżmy, że szereg (B) jest zbieżny oraz niech będzie (skończoną) sumą (B). Skoro istnieje takie że dla wszelkich zachodzi nierówność
można założyć, że powyższa nierówność jest spełniona dla wszystkich liczb naturalnych ponieważ skończenie wiele wyrazów szeregu liczbowego nie wpływa na jego zbieżność[2]. W tym przypadku, dla każdej liczby naturalnej spełniona jest także nierówność
Oznacza to, że ciąg
jest ograniczony (przez ). Ciąg ten jest także niemalejący, istotnie
tj. dla wszystkich zachodzi
Każdy ograniczony i niemalejący ciąg liczb rzeczywistych jest zbieżny, a więc szereg (A) jest zbieżny, gdyż zbieżny jest jego ciąg sum częściowych[3].
Wersja graniczna edytuj
Pod założeniem, jeżeli istnieje granica
- gdzie
to
- gdy to ze zbieżności szeregu (B) wynika zbieżność szeregu (A);
- gdy to z rozbieżności szeregu (B) wynika rozbieżność szeregu (A)[4].
W równoważnym sformułowaniu:
Wersja ułamkowa edytuj
Pod założeniem, jeżeli dla dostatecznie dużych spełniona jest nierówność
ze zbieżności szeregu (B) wynika zbieżność szeregu (A) (a więc z rozbieżności szeregu (A) wynika rozbieżność szeregu (B))[6].
Przykład zastosowania edytuj
Niech tj. w tym przypadku szereg (B) jest zbieżnym szeregiem geometrycznym. Niech
Szereg (A) jest zbieżny, gdyż
tj. szereg (A) jest majoryzowany przez zbieżny szereg geometryczny (B)[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Fichtenholz 1966 ↓, s. 227–228.
- ↑ Leja 1971 ↓, s. 191.
- ↑ Fichtenholz 1966 ↓, s. 228.
- ↑ Fichtenholz 1966 ↓, s. 228 [Poprawne sformułowanie w akapicie „Jeśli natomiast szereg (B) jest rozbieżny...”. We wcześniejszym akapicie „Twierdzenie 2. Jeśli istnieje granica...” jest błąd w druku.].
- ↑ Encyklopedia szkolna. Matematyka ↓, s. 277.
- ↑ Fichtenholz 1966 ↓, s. 228–229.
- ↑ Fichtenholz 1966 ↓, s. 229.
Bibliografia edytuj
- Grigorij Michajłowicz Fichtenholz: Rachunek różniczkowy i całkowy. T. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1966.
- Franciszek Leja: Rachunek różniczkowy i całkowy. Wyd. 11. Warszawa: PWN, 1971.
- Praca zbiorowa: Encyklopedia szkolna. Matematyka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-02551-8.