Lasy Sękocińskie
Lasy Sękocińskie – kompleks leśny położony w województwie mazowieckim[1], na pograniczu Równiny Łowicko-Błońskiej i Równiny Warszawskiej, na południe od rezerwatu przyrody Stawy Raszyńskie, na wschód od Lasów Nadarzyńskich. Na wschód sięgają osady Borowina, a na zachód do wsi Paszków. Długość pasa leśnego wynosi ok. 8 km, szerokość nie przekracza 3 km. Środek lasów przecina droga krajowa nr 7, przy jej skrzyżowaniu z drogą wojewódzką nr 721 znajduje się Instytut Badawczy Leśnictwa[2].
Opis edytuj
Drzewostan stanowi bór mieszany świeży, dominującym gatunkiem jest sosna pospolita, w zachodniej części w dolinie Utraty liściasty m.in. dąb, grab, olcha, osika, modrzew, świerk i brzoza[3]. Występuje gęsty i bogaty podszyt z leszczyną, jarzębiną, trzmieliną i jałowcem, w runie borówka czernica, mchy rokiet i widłoząb, konwalijka dwulistna, konwalia majowa, malina kamionka, poziomka, pszeniec gajowy, paproć orlica, trzcinnik, śmiałek darniowy, szczawik i borówka brusznica. Na podmokłych terenach sarny i dziki[4]. Rzeka Utrata nawadnia liczne stawy rybne. We wschodniej części wieś Magdalenka, w niej pomnik egzekucji 223 więźniów Pawiaka straconych 28 maja 1942[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Lechosław Herz: Mazowsze. Warszawa: Wiedza i Życie, 2000, s. 172. ISBN 83-7184-916-8
- ↑ a b Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 149
- ↑ Tadeusz Halpern "Góra Kalwaria-Grójec-Warka" Wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza Warszawa 1979 s. 8
- ↑ Lechosław Herz, Wojciech Krysiński: Warszawska Obwodnica Turystyczna. Warszawskie Przedsiębiorstwo Turystyczne Syrena, Stołeczny Ośrodek Informacji Turystycznej Warszawa 1979 s. 41-42