Wikipedia

Maksim Bartolj

słoweński skoczek narciarski

Maksim Bartolj (ur. 1 maja 2003) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ilirija Lublana. Medalista mistrzostw świata juniorów (2022 i 2023), zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2022) oraz mistrzostw kraju.

Maksim Bartolj
Data urodzenia

1 maja 2003

Klub

SSK Ilirija Lublana

Debiut w PŚ

18 lutego 2023 w Râșnovie (20. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

18 lutego 2023 w Râșnovie (20. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

19 lutego 2023 w Râșnovie (2. miejsce – duety)

Rekord życiowy

214,0 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2024)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Whistler 2023 druż. miesz.
srebro Zakopane 2022 druż. miesz.
brąz Whistler 2023 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Lahti 2022 druż. miesz.
Inne nagrody
Alpen Cup
srebro 2. miejsce
2022/2023
brąz 3. miejsce
2021/2022

Przebieg kariery edytuj

Początkowo uprawiał kombinację norweską – jedyne starty w zawodach FIS w tej dyscyplinie odnotował w 2018, gdy wziął udział w konkursach FIS Youth Cup i OPA Games, plasując się na odległych pozycjach[2].

W styczniu 2019 w Planicy zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 49. lokatę[3]. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w lipcu 2019 w Szczyrku, gdzie był 14. We wrześniu 2019 w Velenje zadebiutował w Alpen Cupie, plasując się na 7. pozycji. W lutym 2020 w Planicy po raz pierwszy wystąpił w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 49. miejsce[4]. W tym samym miesiącu w Villach w OPA Games w starszej grupie wiekowej był czwarty w rywalizacji indywidualnej i drugi w konkursie drużynowym[5].

We wrześniu 2021 trzykrotnie stawał na podium FIS Cupu, zajmując 2. pozycję w obu konkursach w Ljubnie oraz pierwszym w Villach. W tym samym miesiącu pierwszy raz w karierze stanął na podium konkursu Alpen Cup, w grudniu w Seefeld in Tirol pierwszy raz wygrał zawody tej rangi[6]. Cały sezon 2021/2022 Alpen Cup zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej[5]. W marcu 2022 w Zakopanem wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 – indywidualnie był 21., w konkursie drużynowym ze słoweńskim zespołem zajął 4. pozycję, a w rywalizacji drużyn mieszanych zdobył srebrny medal[6]. W tym samym miesiącu w Lahti wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, zajmując 5. lokatę w konkursie indywidualnym, 4. w rywalizacji drużynowej oraz zdobywając złoty medal w zmaganiach zespołów mieszanych[5].

W sierpniu 2022 ukończył na 2. miejscu dwa konkursy FIS Cupu w Einsiedeln. 17 września 2022 zajął 25. lokatę w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, zdobywając pierwsze punkty zawodów tej rangi. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2022 najwyżej sklasyfikowany był na 8. pozycji, w październiku w Lake Placid. Wynik ten powtórzył w styczniu 2023 w Planicy w swoim pierwszym punktowanym występie w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 został zdyskwalifikowany w konkursie indywidualnym, a w zawodach drużynowych zdobył medale – złoty w zespole mieszanym i brązowy w męskim. 8 lutego 2023 zdobył punkty w swoim debiucie w Pucharze Świata, zajmując 20. miejsce w słabo obsadzonych zawodach w Râșnovie, a dzień później zajął wraz z Žigą Jelarem 2. miejsce w konkursie duetów. W dalszej części sezonu w Pucharze Świata wystąpił jeszcze raz, odpadając w kwalifikacjach do zawodów w Planicy[7]. Alpen Cup 2022/2023 ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[5].

6 sierpnia 2023 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 41. miejsce w Szczyrku[8].

Bartolj jest medalistą mistrzostw Słowenii – latem 2019 z pierwszym zespołem klubu SSK Ilirija Lublana zdobył brązowy medal w rywalizacji drużyn mieszanych[9], w grudniu 2020 brąz w zmaganiach drużynowych[10], a w grudniu 2021 srebro w konkursie drużynowym[11].

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2022   Zakopane – 21. miejsce
2023   Whistler – zdyskwalifikowany

Drużynowo edytuj

2022   Zakopane – 4. miejsce[a], srebrny medal (drużyna mieszana)[b]
2023   Whistler – brązowy medal[c], złoty medal (drużyna mieszana)[d]

Starty M. Bartolja na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
21. 3 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 100,0 m 96,0 m 248,3 pkt 63,2 pkt Daniel Tschofenig
4. 5 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[a] 99,5 m 102,0 m 950,9 pkt (245,0 pkt) 87,6 pkt Austria
2.  6 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[b] 97,0 m 93,5 m 819,0 pkt (199,1 pkt) 65,4 pkt Austria
— 2 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. DSQ Vilho Palosaari
3.  4 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[c] 96,5 m 96,0 m 925,8 pkt (245,4 pkt) 46,7 pkt Austria
1.  5 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[d] 99,0 m 96,0 m 920,2 pkt (232,0 pkt) –

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy edytuj

Indywidualnie edytuj

2022   Vuokatti/Lahti[e] – 5. miejsce

Drużynowo edytuj

2022   Vuokatti/Lahti[e] – 4. miejsce[f], złoty medal (drużyna mieszana)[g]

Starty M. Bartolja na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 23 marca 2022   Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 indywid. 94,0 m 91,0 m 231,5 pkt 19,0 pkt Jonas Schuster
4. 24 marca 2022   Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 druż.[f] 90,5 m 90,5 m 895,0 pkt (237,7 pkt) 25,0 pkt Austria
1.  25 marca 2022   Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 druż. miesz[g]. 91,5 m 94,0 m 913,0 pkt (239,5 pkt) –

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[12]
2022/2023 68.
2023/2024 58.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2022/2023
                                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 20 - - - - - - - q - 11
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 31 33 - - - - 48 41 - - - - - - 21 - 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2022/2023 		             
- - - - 2 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2023/2024 36.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2023 63. [13]
2024 33. [14]

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2023
                  punkty
- - q 41 - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2022/2023 57.
2023/2024 6.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 stycznia 2024   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 123,0 m 128,5 m 265,2 pkt 2. 5,0 pkt Robin Pedersen
2. 4 lutego 2024   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 131,0 m 125,5 m 308,4 pkt 3. 5,0 pkt Maciej Kot

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2019/2020
                                          punkty
- - - - - - - - - - - 49 - - - - - - - - - 0
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
- - - - - - 8 32 - - - 29 13 - - - - - - - - - - - - 54
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
7 16 4 7 13 6 6 12 10 2 20 9 12 12 17 3 7 14 11 12 10 - - 16 9 6 4 783
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2022 19.
2023 64.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2022
                  punkty
- - 25 38 18 14 8 11 18 106
2023
                  punkty
39 dq - - 28 41 - - - 3
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[16]
2019/2020 83.
2020/2021 127.
2021/2022 16.
2022/2023 11.
2023/2024 53.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 września 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 83,5 m 96,0 m 256,4 pkt 2.[h] 1,3 pkt Janni Reisenauer
2. 5 września 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 88,5 m 90,5 m 258,8 pkt 2. 0,6 pkt Francisco Mörth
3. 18 września 2021   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 89,5 m 230,0 pkt 2. 13,9 pkt Janni Reisenauer
4. 27 sierpnia 2022   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 103,0 m 108,0 m 225,0 pkt 2. 8,7 pkt Marco Wörgötter
5. 28 sierpnia 2022   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,0 m – 124,2 pkt 2. 3,0 pkt Jonas Schuster

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - 49 72 58 - - 0
Sezon 2019/2020
                                            punkty
49 14 - - 20 51 - - - - 36 36 - - - - 17 25 - - - 57 49
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - - - - - 38 28 - - - - - - 3
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - 2 2 2 6 - - - - - - - - - - - - - 280
Sezon 2022/2023
                                        punkty
9 30 12 9 2 2 11 11 - - - - - - - - 12 18 - - 324
Sezon 2023/2024
                                        punkty
15 21 27 18 18 29 - - - - - - - - - - - - - - 58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Maksim Bartolj, Gorazd Završnik, Marcel Stržinar i Mark Hafnar
  2. ↑ a b Skład zespołu: Taja Bodlaj, Marcel Stržinar, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  3. ↑ a b Skład zespołu: Taj Ekart, Rok Masle, Gorazd Završnik i Maksim Bartolj
  4. ↑ a b Skład zespołu: Ajda Košnjek, Rok Masle, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  5. ↑ a b Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Gorazd Završnik, Taj Ekart, Nik Heberle i Maksim Bartolj
  7. ↑ a b Skład zespołu: Tinkara Komar, Gorazd Završnik, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  8. ↑ Ex aequo z Julijanem Smidem

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-03-30].
  2. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2020-07-07]. (ang.).
  3. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  4. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  5. ↑ a b c d Adam Kwieciński: BARTOLJ Maksim 2003.05.01 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-11-01].
  6. ↑ a b BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  7. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  8. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  9. ↑ MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-07-07]. (słoweń.).
  10. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-07-05]. (słoweń.).
  11. ↑ Ekipno državno prvenstvo. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-06-20]. (słoweń.).
  12. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).
  13. ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  14. ↑ Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang.).
  15. ↑ a b BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  16. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-15]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maksim_Bartolj&oldid=73567697”