Wikipedia

Rok Masle

słoweński skoczek narciarski

Rok Masle (ur. 20 kwietnia 2004) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ilirija Lublana. Medalista mistrzostw świata juniorów (2021, 2023 i 2024) oraz mistrzostw kraju.

Rok Masle
Data urodzenia

20 kwietnia 2004

Klub

SSK Ilirija Lublana

Debiut w PŚ

15 stycznia 2023 w Zakopanem (31. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

18 lutego 2023 w Râșnovie (25. miejsce)

Rekord życiowy

225,0 m na Letalnicy w Planicy (1 kwietnia 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Whistler 2023 druż. miesz.
srebro Lahti 2021 drużynowo
srebro Planica 2024 druż. miesz.
brąz Whistler 2023 drużynowo

Przebieg kariery edytuj

Masle osiągał sukcesy w rywalizacji międzynarodowej w niższych kategoriach wiekowych. W 2015 i 2016 w Ruhpolding zdobywał indywidualnie złote medale nieoficjalnych letnich mistrzostw świata dzieci (odpowiednio w kategorii do lat 12 i 13), stawał też na podium w zmaganiach drużynowych. W 2017 i 2018 w Hinterzarten zwyciężył z kolei w zawodach FIS Youth Cup. W lutym 2018 w Kranju zadebiutował w Alpen Cupie, zajmując 21. lokatę. W lutym 2019 zwyciężył w zawodach OPA Games w Kanderstegu, a w marcu tego samego roku po raz pierwszy stanął na podium zawodów Alpen Cup, zajmując 3. miejsce w Chaux-Neuve[2].

6 lipca 2019 w Szczyrku zadebiutował w FIS Cupie, a dzień później zdobył pierwsze punkty cyklu dzięki zajęciu 18. pozycji[3]. 27 grudnia 2020 w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 10. pozycję. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021, na których w konkursie indywidualnym zajął 9. pozycję, a w drużynowym zdobył srebrny medal[4]. W 2021 w Letnim Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 9. miejscu[5]. W listopadzie 2021 upadł po długim skoku na treningu i w efekcie zerwał więzadło krzyżowe przednie[6].

We wrześniu 2022 w pierwszych startach po kontuzji dwukrotnie zwyciężył w zawodach Alpen Cupu w Libercu. 2 października 2022 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 46. miejsce w zawodach w Klingenthal. 7 stycznia 2023 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zawody w Planicy kończąc na 3. pozycji. 15 stycznia zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 31. miejsce w Zakopanem. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 zdobył złoty medal w drużynie mieszanej oraz brązowy w zespole męskim, a indywidualnie zajął 13. miejsce. 18 lutego 2023 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata dzięki zajęciu 25. pozycji w Râșnovie. W marcu 2023 w Iron Mountain zajął 3. lokatę w Pucharze Kontyntentalnym, a następnie trafił do kadry na zawody Pucharu Świata. Do końca sezonu jeszcze pięciokrotnie zdobywał punkty tego cyklu. Najwyżej sklasyfikowany został na 16. miejscu, 1 kwietnia 2023 w Planicy[7].

W sezonie 2023/2024 Pucharu Kontynentalnego najwyżej klasyfikowany był na 12. pozycji. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2024 zajął 15. miejsce indywidualnie, 4. lokatę w drużynie męskiej oraz zdobył srebrny medal w rywalizacji drużyn mieszanych[8].

Zdobywał medale mistrzostw Słowenii w zawodach drużynowych: w konkursie mężczyzn złoty w 2024[9], srebrny w 2023[10] oraz brązowy w 2020[11] i 2021[12], a w drużynie mieszanej złoty latem 2021[13] i latem 2022[14] oraz srebrny latem 2020[15].

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2021   Lahti – 9. miejsce
2023   Whistler – 13. miejsce
2024   Planica – 15. miejsce

Drużynowo edytuj

2021   Lahti – srebrny medal[a]
2023   Whistler – brązowy medal[b], złoty medal (drużyna mieszana)[c]
2024   Planica – 4. miejsce[d], srebrny medal (drużyna mieszana)[e]

Starty R. Masle na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
9. 11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 91,5 m 243,8 pkt 20,1 pkt Niklas Bachlinger
2.  12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[a] 90,5 m 94,5 m 914,7 pkt (240,8 pkt) 71,5 pkt Austria
13. 2 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 94,0 m 93,5 m 230,0 pkt 27,9 pkt Vilho Palosaari
3.  4 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[b] 102,5 m 102,0 m 925,8 pkt (254,7 pkt) 46,7 pkt Austria
1.  5 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[c] 94,5 m 101,5 m 920,2 pkt (234,9 pkt) –
15. 8 lutego 2024   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 91,0 m 93,0 m 236,5 pkt 30,2 pkt Stephan Embacher
4. 10 lutego 2024   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[d] 93,5 m 95,0 m 864,4 pkt (224,0 pkt) 69,9 pkt Austria
2.  11 lutego 2024   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[e] 94,0 m 99,5 m 926,3 pkt (220,5 pkt) 3,9 pkt Austria

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[16]
2022/2023 42.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2022/2023
                                                                punkty
- - - - - - - - - - - - 31 - - - - - - - - - 25 21 35 22 21 q 30 43 16 - 51
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[16]
2022/2023 31.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[16]
2023 31.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2023 40. [17]

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2022
            punkty
- - - - - 46 0
2023
                  punkty
41 44 q 46 - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[18]
2020/2021 46.
2022/2023 17.
2023/2024 40.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 stycznia 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 130,0 m 136,0 m 281,2 pkt 3. 2,4 pkt Žak Mogel
2. 5 marca 2023   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 129,0 m 136,0 m 273,9 pkt 3. 23,1 pkt Benjamin Østvold

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - 10 15 25 27 - - - - - - 26 20 28 26 - - 76
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
31 17 35 27 12 33 3 5 - - - dq 14 5 24 - - 10 10 5 3 - - - - 372
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
- - - - 22 20 21 21 dq 12 26 19 19 28 dq - - 19 13 25 31 32 31 - - 51 47 132
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[18]
2021 17.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2021
                        punkty
- - dq 30 22 11 9 12 10 14 38 10 155
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[19]
2019/2020 118.
2020/2021 9.
2021/2022 93.
2023/2024 36.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2019/2020
                                            punkty
51 18 - - 46 28 - - - - - - - - - - - - - - 22 40 25
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - - - 4 6 - - 11 12 - - 6 5 221
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - 12 22 - - - - - - - - - - - - - - - 31
Sezon 2023/2024
                                        punkty
- - - - 48 22 - - 23 13 4 9 - - - - - - 40 39 116
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Žak Mogel, Jan Bombek, Rok Masle i Jernej Presečnik
  2. ↑ a b Skład zespołu: Taj Ekart, Rok Masle, Gorazd Završnik i Maksim Bartolj
  3. ↑ a b Skład zespołu: Ajda Košnjek, Rok Masle, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  4. ↑ a b Skład zespołu: Žiga Jančar, Rok Masle, Jaka Drinovec i Enej Faletič
  5. ↑ a b Skład zespołu: Taja Bodlaj, Jaka Drinovec, Tina Erzar i Rok Masle

Przypisy edytuj

  1. ↑ Andrzej Mysiak: Niedziela w Vikersund: Historyczny konkurs, rekord świata, kolejne życiówki.... skokinarciarskie.pl, 2023-03-19. [dostęp 2023-03-20].
  2. ↑ MASLE Rok 2004.04.20 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-12-27].
  3. ↑ MASLE Rok - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  4. ↑ MASLE Rok - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  5. ↑ MASLE Rok - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  6. ↑ Bartosz Leja: Piękny skok i upadek wielkiego talentu. Rok Masle: „Sezon zakończył się dla mnie zbyt wcześnie”. skokipolska.pl, 2021-11-30. [dostęp 2022-04-18].
  7. ↑ MASLE Rok - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-09]. (ang.).
  8. ↑ MASLE Rok - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-29]. (ang.).
  9. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2024-04-29]. (słoweń.).
  10. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2022-12-21. [dostęp 2023-06-09]. (słoweń.).
  11. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-12-27]. (słoweń.).
  12. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-12-27]. (słoweń.).
  13. ↑ MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-04-18]. (słoweń.).
  14. ↑ Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-09-30]. (słoweń.).
  15. ↑ MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-12-27]. (słoweń.).
  16. ↑ a b c MASLE Rok - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
  17. ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  18. ↑ a b MASLE Rok - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  19. ↑ MASLE Rok - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-15]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rok_Masle&oldid=73660679”