Wikipedia

Marek Saganowski

polski piłkarz

Marek Mirosław Saganowski (ur. 31 października 1978 w Łodzi) – polski piłkarz, który występował na pozycji napastnika, związany m.in. z ŁKS Łódź i Legią Warszawa, reprezentant Polski, następnie trener piłkarski.

Marek Saganowski
Ilustracja
Marek Saganowski (2012)
Pełne imię i nazwisko

Marek Mirosław Saganowski

Data i miejsce urodzenia

31 października 1978
Łódź

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Zagłębie Sosnowiec (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
1987–1995 ŁKS Łódź
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1995–2000 ŁKS Łódź 95 (31)
1996 → Feyenoord Rotterdam (wyp.) 7 (0)
1997 → Hamburger SV (wyp.) 3 (0)
2000–2001 Wisła Płock 23 (4)
2001–2002 Odra Wodzisław Śląski 30 (2)
2002–2005 Legia Warszawa 67 (41)
2005–2006 Vitória SC 32 (12)
2006–2007 Troyes AC 6 (0)
2007 → Southampton FC (wyp.) 13 (10)
2007–2010 Southampton FC 55 (9)
2008 → Aalborg BK (wyp.) 13 (3)
2010–2011 PAE Atromitos 34 (5)
2011–2012 ŁKS Łódź 29 (6)
2012–2016 Legia Warszawa 68 (17)
W sumie: 475 (140)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004  Polska U-23 1 (1)
1996–2012  Polska 35 (5)
W sumie: 36 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016–2018 Legia II Warszawa (asystent)
2018–2019 Legia Warszawa U19
2019–2020 Legia Warszawa (asystent)
2019 Legia Warszawa (zastępstwo)
2020 Legia Warszawa (zastępstwo)
2020–2022 Motor Lublin
2022–2023 Pogoń Siedlce
2023 Wisła Płock
2024– Zagłębie Sosnowiec
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Kariera klubowa edytuj

Karierę rozpoczął w Łódzkim Klubie Sportowym. W Ekstraklasie zadebiutował w rundzie wiosennej sezonu 1994/95. W wieku 18 lat wyjechał za granicę i przebywał na wypożyczeniach w holenderskim Feyenoordzie i niemieckim Hamburgerze SV. Po powrocie w sezonie 1997/98 zdobył mistrzostwo Polski. Rozwój jego kariery zahamował groźny wypadek motocyklowy, któremu uległ w kwietniu 1998 roku. Po odejściu z ŁKS w 2000 roku, grał w barwach ekstraklasowej Orlenu Płock. Następnie trafił do występującej w Ekstraklasie Odry Wodzisław, w której odbudował swą formę. W sezonie 2001/2002 zdobył z Odrą tytuł mistrza jesieni Ekstraklasy. Z Wodzisławia Śląskiego wkrótce trafił do Legii Warszawa[1].

Latem 2005 po dwóch dobrych sezonach w Legii został kupiony przez portugalski klub pierwszoligowy Vitória SC, a rok później trafił do francuskiego Troyes AC. W styczniu 2007 został wypożyczony do końca sezonu do angielskiego drugoligowca Southampton FC z opcją pierwokupu. Anglicy skorzystali z tej opcji i 28 czerwca tegoż roku podpisali z Saganowskim 2-letnią umowę. Zapłacili za niego 680 tysięcy funtów, a więc w przeliczeniu ok. 3,85 miliona złotych. Najbardziej efektowny występ Saganowskiego na Wyspach miał miejsce 31 marca 2007 w meczu z Wolverhampton, kiedy to Saganowski zanotował pierwszy na angielskich boiskach hat-trick.

Od 2008 przebywał na wypożyczeniu w duńskim klubie Aalborg BK. W barwach tej drużyny 21 października 2008 strzelił gola w meczu Ligi Mistrzów z Villarrealem. Była to pierwsza bramka strzelona przez Polaka w Lidze Mistrzów po ponad trzyletniej przerwie.

Na początku stycznia 2009 po półrocznym wypożyczeniu wrócił do Southampton FC, a w grudniu 2009 rozwiązał kontrakt z tym klubem[2].

Na początku 2010 ponownie wymieniany był w kręgu zainteresowań broniącej się przed spadkiem wodzisławskiej Odry[1], jednakże 26 stycznia 2010 roku podpisał kontrakt z Atromitosem Ateny[3]. W maju 2011 roku wydał oświadczenie informujące, iż odchodzi z Atromitosu z powodów rodzinnych[4].

11 czerwca 2011 roku podpisał kontrakt z ŁKS Łódź. Po spadku klubu do I ligi, 11 czerwca 2012 roku podpisał roczny kontrakt z Legią Warszawa[5]. W oficjalnym meczu w barwach stołecznego klubu zadebiutował 26 lipca w meczu 2 rundy eliminacji Ligi Europy przeciwko Liepājas Metalurgs, strzelając w tym meczu hat-tricka[6]. 19 sierpnia 2012 roku w meczu przeciwko Koronie Kielce rozegrał swój setny mecz, biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki w barwach Legii Warszawa[7], zdobywając w nich 55 bramek. Został uznany przez serwis internetowy legionisci.com za najlepszego zawodnika sezonu 2012/2013[8]. 5 czerwca 2013 podpisał kontrakt na kolejne 2 lata[9]. 24 sierpnia 2014 w meczu przeciwko Koronie Kielce (2:0), strzelił swojego 100. gola w Ekstraklasie[10]. W 2015 roku przedłużył kontrakt z Legią o kolejny rok[11]. Po sezonie 2015/2016, w którym zdobył z Legią mistrzostwo i Puchar Polski, zakończył karierę piłkarską[12].

Statystyki kariery klubowej edytuj

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
ŁKS Łódź 1994/95 Ekstraklasa 3 0 0 0 – – 3 0
1995/96 29 11 0 0 – – 29 11
1996/97 2 1 0 0 – – 2 1
Feyenoord 1996/97 Eredivisie 7 0 1 0 – – 8 0
Hamburger SV 1996/97 Bundesliga 3 0 1 0 – – 4 0
ŁKS Łódź 1997/98 Ekstraklasa 22 11 0 0 – – 22 11
1998/99 15 1 0 0 – – 15 1
1999/00 24 6 1 0 – – 25 6
Wisła Płock 2000/01 23 4 3 0 – 1[13] 0 27 4
Odra Wodzisław 2001/02 27 2 2 1 – 5[14] 1 34 4
2002/03 3 0 0 0 – – 3 0
Legia Warszawa 2002/03 17 10 2 1 2 0 – 21 11
2003/04 24 17 6 1 – – 30 18
2004/05 26 14 12 6 4 1 – 42 21
Vitória SC 2005/06 Primeira Liga 32 12 0 0 6 3 – 38 15
Troyes AC 2006/07 Ligue 1 6 0 0 0 – – 6 0
Southampton F.C. 2006/07 Championship 13 10 0 0 – 2[15] 0 15 10
2007/08 30 3 1 0 – 1[13] 0 32 3
Aalborg BK 2008/09 Superligaen 13 3 3 1 8 1 – 24 5
Southampton F.C. 2008/09 Championship 19 6 0 0 – – 19 6
2009/10 League One 6 0 0 0 – 2[16] 0 8 0
Atromitos 2009/10 Superleague Ellada 9 2 0 0 – – 9 2
2010/11 25 3 5 2 – – 30 5
ŁKS Łódź 2011/12 Ekstraklasa 29 6 1 1 – – 30 7
Legia Warszawa 2012/13 19 10 7 6 6 4 1[17] 0 33 20
2013/14 11 5 1 2 6 1 – 18 8
2014/15 31 2 7 3 11 1 1[17] 1 50 7
2015/16 7 0 5 1 4 0 1[17] 0 17 1
ŁKS Łódź 124 36 2 1 0 0 0 0 126 37
Feyenoord 7 0 1 0 0 0 0 0 8 0
Hamburger SV 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Wisła Płock 23 4 3 0 0 0 1 0 27 4
Odra Wodzisław Śląski 30 2 2 1 0 0 5 1 37 4
Vitória Guimarães 32 12 0 0 6 3 0 0 38 15
Troyes AC 6 0 0 0 0 0 0 0 6 0
Southampton F.C. 68 19 1 0 0 0 5 0 74 19
Aalborg BK 13 3 3 1 8 1 0 0 24 5
Atromitos 34 5 5 2 0 0 0 0 39 7
Legia Warszawa 135 58 40 20 33 7 3 1 211 86
Ogólnie w karierze 474 139 57 25 47 11 14 2 592 177

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 17 lat w towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Białorusi. Do momentu wypadku w 1998 zawodnik rozegrał 7 spotkań w biało-czerwonych barwach. Do zespołu powrócił w 2003 w spotkaniu z Łotwą. 28 maja 2008 został powołany przez Leo Beenhakkera na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008.

Po ponad trzech latach przerwy w sierpniu 2012 został ponownie powołany do reprezentacji przez selekcjonera Waldemara Fornalika na mecze eliminacji mistrzostw świata 2014 z Czarnogórą i Mołdawią[18]. Zagrał w spotkaniu z Czarnogórą (2:2), wchodząc za Roberta Lewandowskiego w doliczonym czasie gry.

Łącznie rozegrał 35 spotkań, w których strzelił pięć bramek.

Statystyki edytuj

Drużyna narodowa Rok Mecze Bramki
  Polska
1996 4 0
1998 3
2003 5
2004 1
2005 2 2
2006 1 1
2007 4 0
2008 8
2009 5 2
2012 2 0
Suma 35 5
 
Marek Saganowski jako trener Motoru Lublin (2022)

Kariera trenerska edytuj

W kwietniu 2019 dołączył do sztabu pierwszej drużyny Legii Warszawa, obejmując stanowisko asystenta trenera[19]. W tym samym miesiącu w zastępstwie zawieszonego pierwszego trenera Aleksandara Vukovicia poprowadził zespół w meczu ligowym z Lechią Gdańsk (3:1). W październiku 2020 z kolei zastąpił trenera Czesława Michniewicza w spotkaniu o Superpuchar Polski z Cracovią (0:0, k. 4-5)[20]. Z klubem rozstał się w listopadzie 2020[21].

14 grudnia 2020 został trenerem Motoru Lublin[22]. Funkcję tę sprawował do końca sezonu 2021/2022[23]. 25 października 2022 został trenerem Pogoni Siedlce[24], by 16 maja 2023, na dwie kolejki przed końcem sezonu 2022/2023, podjąć pracę w Wiśle Płock, która stanęła przed widmem relegacji z Ekstraklasy[25]. 21 maja 2023, w meczu przedostatniej kolejki, przegrała 1:2 przeciwko Rakowowi Częstochowa, osuwając się do strefy spadkowej na kolejkę przed końcem kampanii[26]. 27 maja 2023 Wisła przegrała 0:3 na wyjeździe z Cracovią, co przypieczętowało spadek „Nafciarzy” do I ligi[27]. Zwolniony 25 października 2023[28].

5 kwietnia 2024 został trenerem walczącego o utrzymanie w I lidze Zagłębia Sosnowiec, związał się kontraktem do 30 czerwca 2025, z opcją przedłużenia go o rok[29].

Sukcesy edytuj

Klubowe edytuj

ŁKS Łódź
Legia Warszawa

Indywidualne edytuj

Życie prywatne edytuj

Ojciec Franciszka Saganowskiego (ur. 2006), który również został piłkarzem[30]. Brat piłkarza plażowego Bogusława Saganowskiego[31].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Marek Saganowski w Odrze?. Fakt.pl, 2010-01-12.
  2. ↑ Anglia: polski snajper rozwiązał kontrakt. Onet sport, 2009-12-17.
  3. ↑ Saganowski podpisał kontrakt z Atrómitosem. 90minut.pl, 2010-01-26. [dostęp 2010-01-27].
  4. ↑ Marek Saganowski wraca do Polski. sport.onet.pl, 2011-05-21. [dostęp 2010-01-27].
  5. ↑ Saganowski podpisał kontrakt z Legią. warszawa.sport.pl, 2012-06-11.
  6. ↑ Legia gromi. Hat-trick Saganowskiego! [online], sport.tvp.pl, 26 lipca 2012 [dostęp 2023-10-03] (pol.).
  7. ↑ 100. mecz Saganowskiego w Legii [online], legionisci.com, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2023-10-03] (pol.).
  8. ↑ Marek Saganowski Piłkarzem Sezonu 2012/2013! [online], legionisci.com, 6 lipca 2013 [dostęp 2023-10-03] (pol.).
  9. ↑ Marek Saganowski przedłużył kontrakt z Legią [online], Przegląd Sportowy Onet, 5 czerwca 2013 [dostęp 2023-10-03] (pol.).
  10. ↑ Saganowski w "Klubie 100". Legia pokonała Koronę [online], sport.tvp.pl, 24 sierpnia 2014 [dostęp 2023-10-03] (pol.).
  11. ↑ Marek Saganowski przedłużył kontrakt z Legią [online], Gol24, 24 czerwca 2015 [dostęp 2023-10-03] (pol.).
  12. ↑ Dariusz Dobek: Marek Saganowski: piłka więcej mi dała niż zabrała. eurosport.onet.pl, 2016-10-24. [dostęp 2016-10-30].
  13. ↑ a b Uwzględniono występ w Pucharze Ligi
  14. ↑ Uwzględniono występy w Pucharze Ligi
  15. ↑ Uwzględniono występy w barażach
  16. ↑ Uwzględniono występy w Pucharze Ligi i Football League Trophy
  17. ↑ a b c Uwzględniono występ w Superpucharze Polski
  18. ↑ Ligowcy powołani na Czarnogórę i Mołdawię. Oficjalny portal Reprezentacji Polski, 2012-08-28. [dostęp 2012-08-28]. (pol.).
  19. ↑ Aleksandar Vuković trenerem Legii. 90minut.pl, 2019-04-02. [dostęp 2020-11-23].
  20. ↑ Maciej Ziółkowski: Marek Saganowski po raz drugi poprowadzi Legię. legia.net, 2020-10-06. [dostęp 2020-10-10].
  21. ↑ Marek Saganowski odchodzi z Legii. 90minut.pl, 2020-11-23. [dostęp 2020-11-23].
  22. ↑ Marek Saganowski trenerem Motoru Lublin. www.motorlublin.eu. [dostęp 2022-04-03]. (pol.).
  23. ↑ Marek Saganowski nie będzie dłużej trenerem Motoru Lublin. www.motorlublin.eu. [dostęp 2022-06-11]. (pol.).
  24. ↑ Marek Saganowski nowym trenerem MKP Pogoń Siedlce [online], Tygodnik Siedlecki [dostęp 2022-10-25] (pol.).
  25. ↑ Wirtualna Polska Media, Saganowski na ratunek Wiśle. "Coś już się tli w głowie" [online], sportowefakty.wp.pl, 17 maja 2023 [dostęp 2023-05-17] (pol.).
  26. ↑ Raków Częstochowa wygrał w Płocku. Wisła w strefie spadkowej [online], www.polsatsport.pl, 21 maja 2023 [dostęp 2023-05-21] (pol.).
  27. ↑ Wisła Płock spadła do 1 ligi. Porażka z Cracovią zwieńczeniem koszmarnej wiosny. Otwarcie stadionu już nie w Ekstraklasie [online], Gol24, 27 maja 2023 [dostęp 2023-05-27] (pol.).
  28. ↑ Wisła zwolniła trenera! [online], sport.tvp.pl, 25 października 2023 [dostęp 2023-11-01] (pol.).
  29. ↑ Zagłębie Sosnowiec ma nowego trenera. Zastąpił pobitego Białorusina [online], Przegląd Sportowy Onet, 5 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-06] (pol.).
  30. ↑ Franciszek Saganowski w bazie 90minut.pl
  31. ↑ "Lewandowski" beach soccera. Gole z przewrotki to jego specjalność [online], sportowefakty.wp.pl, 7 listopada 2016 [dostęp 2023-06-01] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Saganowski&oldid=73428727”