Mariana Duque Mariño
Mariana Duque Mariño (ur. 12 sierpnia 1989 w Bogocie) – kolumbijska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
_(27802076624).jpg)
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
169 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny |
2005 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener |
Alejandro Pedraza | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 19 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
66 (12 października 2015) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open |
1R (2009, 2014, 2016–2018) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros |
3R (2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon |
2R (2013, 2015) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open |
3R (2015) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
3 WTA, 14 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
96 (11 czerwca 2018) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open |
1R (2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon |
2Q (2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open |
1R (2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera tenisowa edytuj
Zadebiutowała w 2005 roku – w eliminacjach do turnieju w Bogocie, przegrywając w drugiej rundzie z Ágnes Szávay. Rok później, również odpadła w kwalifikacjach. Również w 2006 wygrała pierwszy turniej ITF w karierze – w Mazatlánie. W 2007 roku otrzymała od organizatorów dziką kartę do turnieju głównego. Po wygranej z Viky Núñez-Fuentes, została pokonana przez Flavię Pennettę, późniejszą półfinalistkę.
Sezon 2008 rozpoczęła turniejem Copa Colsanitas. Przegrała w 1/4 finału z Maríą Emilią Salerni. Kilkakrotnie grała w turniejach WTA Tour i Wielkiego Szlema, dochodząc do turnieju głównego w Estoril i US Open (w obydwu odpadła w 2. rundzie). W rankingu z 29 września zadebiutowała w pierwszej setce rankingu WTA − na 99. miejscu. Rok 2009 rozpoczęła od passy 6 porażek z rzędu, przełamując ją w Miami. Grając jako szczęśliwa przegrana, w pierwszej rundzie French Open wygrała z rozstawioną z 26., Anną Czakwetadze.
W marcu 2010 odniosła pierwsze zwycięstwo turniejowe. Podczas zawodów w Bogocie pokonała m.in. Klárę Zakopalovą, Arantxę Parrę Santonję i Angelique Kerber w finale.
W lipcu 2012 roku zwyciężyła w turnieju deblowym w Båstad. Razem z Cataliną Castaño pokonały w finale Evę Hrdinovą i Mervanę Jugić-Salkić 4:6, 7:5, 10−5.
W lutym 2013 roku triumfowała w zawodach deblowych rangi WTA Challenger Tour w Cali. Razem z Castaño pokonały parę Florencia Molinero–Teliana Pereira wynikiem 3:6, 6:1, 10–5. W marcu tego roku Kolumbijki osiągnęły finał rywalizacji w Acapulco, w którym uległy Lourdes Domínguez Lino i Arantxie Parrze Santonji 4:6, 6:7(1).
Od 2005 reprezentuje Kolumbię w Fed Cup notując bilans 42 zwycięstw i 22 porażek. Dwukrotnie startowała również na igrzyskach olimpijskich, w Londynie (2012) i Rio de Janeiro (2016), za każdym razem odpadając w pierwszej rundzie[1].
Finały turniejów WTA edytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 2 (1–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 21 lutego 2010 | Bogota | Ceglana |  Angelique Kerber
|
6:4, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 21 maja 2016 | Norymberga | Ceglana |  Kiki Bertens
|
2:6, 2:6 |
Gra podwójna 6 (3–3) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 22 lipca 2012 | Båstad | Ceglana |  Catalina Castaño
|
 Eva Hrdinová Mervana Jugić-Salkić
|
4:6, 7:5, 10–5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 16 lutego 2013 | Cali | Ceglana | Catalina Castaño
|
 Florencia Molinero Teliana Pereira
|
3:6, 6:1, 10–5 |
| Finalistka | 1. | 2 marca 2013 | Acapulco | Ceglana | Catalina Castaño
|
 Lourdes Domínguez Lino Arantxa Parra Santonja
|
4:6, 6:7(1) |
| Finalistka | 2. | 4 marca 2017 | Acapulco | Twarda |  Verónica Cepede Royg
|
 Darija Jurak Anastasija Rodionowa
|
3:6, 2:6 |
| Finalistka | 3. | 15 kwietnia 2018 | Bogota | Ceglana | Nadia Podoroska
|
 Dalila Jakupović Irina Chromaczowa
|
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 10 czerwca 2018 | Bol | Ceglana |  Wang Yafan
|
Sílvia Soler Espinosa Barbora Štefková
|
6:3, 7:5 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj
Gra pojedyncza (1–0) edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Finalistka | 2007 | French Open | Ceglana |  Alizé Cornet
|
6:4, 1:6, 0:6 |
Przypisy edytuj
- ↑ Mariana Duque Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-18] (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-16] (ang.).