Teliana Pereira
Teliana Pereira (ur. 20 lipca 1988 w Santana do Ipanema) – brazylijska tenisistka, reprezentantka kraju w Puchar Federacji oraz na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro[1]. Zwyciężczyni dwóch turniejów WTA w grze pojedynczej. W przeciągu swojej kariery najwyżej zajmowała 43. pozycję w światowym zestawieniu. Jest trzecią zawodniczką z Brazylii, po Marii Bueno i Niege Dias, która zdobyła tytuł głównego cyklu w Erze Open[2].
_(19300939582).jpg)
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1988 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
168 cm | ||||||||||||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
2020 | ||||||||||||||||||
| Trener |
Alexandre Zornig | ||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 22 ITF | ||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
43 (19 października 2015) | ||||||||||||||||||
| Australian Open |
1R (2014, 2016) | ||||||||||||||||||
| Roland Garros |
2R (2014–2016) | ||||||||||||||||||
| Wimbledon |
1R (2014–2016) | ||||||||||||||||||
| US Open |
1R (2014–2016) | ||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 10 ITF | ||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
117 (16 września 2013) | ||||||||||||||||||
| Australian Open |
1R (2014, 2016) | ||||||||||||||||||
| Wimbledon |
2Q (2013) | ||||||||||||||||||
| US Open |
1R (2015) | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Kariera tenisowa edytuj
Pereira sukcesy odnosiła głównie w rozgrywkach rangi ITF. Swój debiut w zawodowym tenisie odnotowała w lipcu 2003 roku na niewielkim turnieju w Campos do Jordao, gdzie wystąpiła dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów. Wygrała tam pierwszy mecz, pokonując rodaczkę Marcelę Evangelistę, a przegrała w drugiej rundzie z Portugalką Fredericą Piedade. W 2004 roku grała w podobnych turniejach, a jej największymi osiągnięciami z tego roku były dwa półfinały, oba przegrane z Joaną Cortez. W 2006 roku wygrała swoje pierwsze w karierze turnieje i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Pierwszy singlowy turniej wygrała w Tucumán, pokonując w finale rodaczkę Vivian Segnini, a deblowy, wraz z Yaniną Wickmayer, w Itajai. W sumie w cyklu ITF wygrała dwadzieścia dwa turnieje w grze pojedynczej i dziesięć w grze podwójnej.
W czerwcu 2008 roku zagrała w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Wimbledonu, ale już w pierwszej rundzie została pokonana przez Youlię Fedossovą. Był to jej pierwszy kontakt z rozgrywkami cyklu WTA. Wielokrotnie natomiast reprezentowała swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji. Łącznie odniosła 26 zwycięstw dla reprezentacji.
W lutym 2013 razem z Florencią Molinero osiągnęły finał zawodów deblowych kategorii WTA 125K series w Cali, w którym uległy parze Catalina Castaño–Mariana Duque Mariño 6:3, 1:6, 5–10. W tym samym miesiącu Brazylijka awansowała do półfinału w turnieju w Bogocie. Po przejściu kwalifikacji, w turnieju głównym wygrała z Yvonne Meusburger, Alizé Cornet i z Mandy Minellą. W półfinale uległa Pauli Ormaechei 6:7(5), 3:6. W notowaniu z 29 lipca zadebiutowała w Top 100 rankingu.
W latach 2014–2016 występowała w głównych drabinkach wszystkich turniejów Wielkiego Szlema. Jedynie na paryskich kortach udało się jej wygrać spotkanie. Przez trzy sezony z rzędu docierała do drugiej rundy zmagań.
Największe sukcesy odniosła w 2015 roku. W kwietniu osiągnęła pierwszy singlowy finał zawodów cyklu WTA Tour. W Bogocie pokonała Francescę Schiavone, Mandy Minellę, Lourdes Domínguez Lino i Elinę Switolinę. W finale zwyciężyła Jarosławę Szwiedową wynikiem 7:6(2), 6:1. Pereira została pierwszą brazylijską triumfatorką turnieju singla od 1988 roku[3]. Niecałe cztery miesiące później triumfowała również we Florianópolis. W drodze po tytuł wygrała z Maríą Irigoyen, Risą Ozaki, Laurą Siegemund oraz Anastasiją Sevastovą. W ostatnim spotkaniu pokonała Annikę Beck 6:4, 4:6, 6:1. W notowaniu z 4 sierpnia przesunęła się z 78. na 48. lokatę, debiutując w Top 50 światowej klasyfikacji[4].
W kolejnych latach Pereira nie nawiązała już do swoich sukcesów. Na przeszkodzie stanęły jej między innymi problemy zdrowotne. Ostatni mecz na zawodowych kortach rozegrała w barwach reprezentacji. W 2020 roku podczas lutowych rozgrywek Pucharu Federacji uległa Laurze Siegmund 3:6, 3:6.
We wrześniu 2020, w wieku 32 lat, poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[5].
Finały turniejów WTA edytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 2 (2–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 19 kwietnia 2015 | Bogota | Ceglana |  Jarosława Szwiedowa
|
7:6(2), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 1 sierpnia 2015 | Florianópolis | Ceglana |  Annika Beck
|
6:4, 4:6, 6:1 |
Finały turniejów WTA 125K series edytuj
Gra podwójna 1 (0–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 17 lutego 2013 | Cali | Ceglana |  Florencia Molinero
|
 Catalina Castaño Mariana Duque Mariño
|
6:3, 1:6, 5–10 |
Wygrane turnieje ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza edytuj
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 08/10/2006 | Tucuman
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Vivian Segnini
|
6:2, 6:1 |
| 2. | 22/10/2006 |  Santiago
|
ITF | 10 000 | ziemna | Mailen Auroux
|
4:6, 6:2, 6:3 |
| 3. | 12/11/2006 | Itajai
|
ITF | 10 000 | ziemna | Veronica Spiegel
|
4:6, 6:1, 6:1 |
| 4. | 18/03/2007 |  Ateny
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Violette Huck
|
6:2, 6:1 |
| 5. | 25/03/2007 | Amiens
|
ITF | 10 000 | ziemna | Audrey Bergot
|
7:5, 3:6, 6:1 |
| 6. | 01/04/2007 |  Foggia
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Rebecca Bou Nogueiro
|
6:4, 6:3 |
| 7. | 05/08/2007 | Campos do Jordao
|
ITF | 25 000 | twarda | Maria Fernanda Alves
|
6:4, 6:2 |
| 8. | 19/08/2007 | Bogota
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Frederica Piedade
|
7:6, 6:2 |
| 9. | 07/12/2008 | Buenos Aires
|
ITF | 10 000 | ziemna | Emilia Yorio
|
6:2, 6:1 |
| 10. | 03/10/2010 | Aruja
|
ITF | 10 000 | ziemna | Vanesa Furlanetto
|
4:6, 6:4, 6:1 |
| 11. | 10/10/2010 | Londrina
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Verónica Cepede Royg
|
6:4, 6:0 |
| 12. | 20/03/2011 |  Metepec
|
ITF | 10 000 | twarda |  Amanda Fink
|
6:4, 6:4 |
| 13. | 03/07/2011 | Denain
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Walentina Iwachnienko
|
6:4, 6:3 |
| 14. | 13/05/2012 | Rosario
|
ITF | 25 000 | ziemna | Mailen Auroux
|
7:5, 7:6(6) |
| 15. | 21/10/2012 | Sewilla
|
ITF | 25 000 | ziemna | Estrella Cabeza Candela
|
4:6, 7:6(3), 7:6(5) |
| 16. | 04/11/2012 | Buenos Aires
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Amanda Carreras
|
6:1, 6:2 |
| 17. | 30/06/2013 | Périgueux
|
ITF | 25 000 | ziemna | Daniela Seguel
|
6:1, 6:4 |
| 18. | 07/07/2013 | Denain
|
ITF | 25 000 | ziemna | Alberta Brianti
|
6:4, 7:5 |
| 19. | 15/09/2013 | Mont-de-Marsan
|
ITF | 25 000 | ziemna | Pauline Parmentier
|
6:1, 6:4 |
| 20. | 22/09/2013 | Saint-Malo
|
ITF | 25 000 | ziemna | Pauline Parmentier
|
6:2, 6:1 |
| 21. | 29/09/2013 | Sewilla
|
ITF | 25 000 | ziemna | Florencia Molinero
|
7:6(5), 6:3 |
| 22. | 12/04/2014 | Medellín
|
ITF | 50 000 | ziemna | Verónica Cepede Royg
|
7:6(6), 6:1 |
Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj
Gra pojedyncza edytuj
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Brazylia
| |||
| I runda | Francja: Caroline Garcia
|
1:6, 2:6 | |
Gra podwójna edytuj
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Brazylia
| |||
| I runda | Paula Cristina Gonçalves
|
Hiszpania: Garbiñe Muguruza / Carla Suárez Navarro [4]
|
6:7(6), 2:6 |
Gra mieszana edytuj
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Brazylia
| |||
| I runda | Marcelo Melo
|
Francja: Caroline Garcia / Nicolas Mahut [1]
|
7:6(4), 7:6(1) |
| ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jack Sock
|
4:6, 4:6 | |
Przypisy edytuj
- ↑ Teliana PEREIRA – Olympic | Brazil [online], International Olympic Committee [dostęp 2021-01-07] (ang.).
- ↑ Teliana Pereira Bio | Bio & Career – WTA Official [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-01-07] (ang.).
- ↑ Łukasz Iwanek, WTA Bogota: Historyczny triumf Pereiry [online], Sportowe Fakty, 19 kwietnia 2015 [dostęp 2021-01-07] (pol.).
- ↑ Łukasz Iwanek, WTA Florianopolis: Teliana Pereira najlepsza w mieście Gustavo Kuertena [online], Sportowe Fakty, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2021-01-07] (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński, Teliana Pereira nie zagra z Polską. Najlepsza brazylijska tenisistka XXI wieku zakończyła karierę [online], Sportowe Fakty, 29 września 2020 [dostęp 2020-10-18] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).