Mistrzostwa Europy U-16 w koszykówce mężczyzn

Mistrzostwa Europy U-16 w koszykówce mężczyzn (oficjalna nazwa: FIBA Europe Under-16 Championship, wcześniej FIBA Europe Championship for Cadets) – mistrzostwa Europy w koszykówce mężczyzn do lat 16 zainaugurowano w 1971 roku. Do 2003 roku były rozgrywane co dwa lata, od tamtego czasu są rozgrywane co rok. W mistrzostwach bierze udział 16 zespołów.

Dywizja A edytuj

Rezultaty edytuj

Podsumowanie
Rok Gospodarz Mecz o złoty medal Mecz o brązowy medal
Złoto Wynik Srebro Brąz Wynik 4. miejsce
1971   (Gorycja)   Jugosławia 74–60   Włochy   ZSRR 56–55   Hiszpania
1973   (Angri i Summonte)   ZSRR 68–57   Hiszpania   Jugosławia 77–74   Włochy
1975   (Ateny i Saloniki)   ZSRR 64–61   Grecja   Jugosławia 74–72   Włochy
1977   (Le Touquet i Berck)   Turcja 68–66   Jugosławia   ZSRR 95–70   Włochy
1979   (Damaszek)   Jugosławia 103–100   Włochy   Hiszpania 122–82   RFN
1981   (Saloniki i Katerini)   ZSRR 72–57   Włochy   RFN 78–64   Finlandia
1983   (Tübingen i Ludwigsburg)   Jugosławia 89–86   Hiszpania   RFN 72–69   Grecja
1985   (Ruse)   Jugosławia 99–81   Hiszpania   Włochy 85–81   RFN
1987   (Székesfehérvár i Kaposvár)   Jugosławia 83–77   Włochy   ZSRR 84–76   Hiszpania
1989   (Guadalajara, Tarancón i Cuenca)   Grecja 81–79   Jugosławia   Włochy 63–59   Turcja
1991   (Kastoria, Komotini i Saloniki)   Włochy 106–91   Grecja   Hiszpania 87–67   Turcja
1993   (Trabzon, Giresun i Samsun)   Grecja 76–58   Hiszpania   Rosja 72–62   Turcja
1995   (Setúbal, Seixal i Almada)   Chorwacja 75–62   Hiszpania   Grecja 73–72   Macedonia Północna
1997   (Pepinster, Kortrijk i Quaregnon)   Jugosławia 100–87   Rosja   Izrael 65–55   Francja
1999   (Polzela, Celje i Laško)   Jugosławia 59–48   Grecja   Turcja 81–63   Francja
2001   (Ryga)   Jugosławia 55–43   Rosja   Hiszpania 75–74   Litwa
2003   (Madryt)   Serbia i Czarnogóra 83–68   Turcja   Rosja 92–70   Hiszpania
2004   (Amaliada i Pirgos)   Francja 65–60   Rosja   Turcja 75–69   Litwa
2005   (León)   Turcja 61–55   Francja   Hiszpania 70–63   Litwa
2006   (Linares, Andújar i Martos)   Hiszpania 110–106   Rosja   Serbia i Czarnogóra 85–69   Chorwacja
2007   (Jerapetra, Retimno i Heraklion)   Serbia 56–55   Hiszpania   Litwa 65–55   Turcja
2008   (Chieti)   Litwa 75–33   Czechy   Turcja 77–65   Francja
2009   (Kowno)   Hiszpania 70–64   Litwa   Serbia 75–69   Polska
2010   (Bar)   Chorwacja 80–52   Litwa   Turcja 75–64   Hiszpania
2011   (Pardubice, Hradec Králové)   Chorwacja 67–57   Czechy   Hiszpania 61–53   Francja
2012   (Poniewież, Wilno) i   (Windawa)   Turcja 66–61   Francja   Serbia 83–69   Włochy
2013   (Kijów)   Hiszpania 65–63   Serbia   Grecja 78–50   Włochy
2014   (Ryga, Ogre, Lipawa, Grobiņa)   Francja 78–53   Łotwa   Hiszpania 77–73   Turcja
2015   (Kowno)   Bośnia i Hercegowina 85–83   Litwa   Turcja 83–72   Hiszpania
2016   (Radom)   Hiszpania 74–72   Litwa   Turcja 77–70   Chorwacja
2017   (Podgorica)   Francja 75–68   Czarnogóra   Serbia 76–71   Chorwacja

Występy według krajów edytuj

Miejsce Kraj Złoto Srebro Brąz Razem
1   Jugosławia* 5 2 2 9
2   Serbia 5 1 3 9
3   Hiszpania 3 6 6 15
4   Turcja 3 1 5 9
5   ZSRR* 3 0 3 6
6   Chorwacja 3 0 0 3
7   Grecja 2 3 2 7
8   Francja 2 2 0 4
9   Włochy 1 4 2 7
10   Litwa 1 3 1 5
11   Bośnia i Hercegowina 1 0 0 1
12   Rosja 0 4 2 6
13   Czechy 0 2 0 2
14   Łotwa 0 1 0 1
15   RFN 0 0 2 2
16   Izrael 0 0 1 1

Reprezentacja Polski na mistrzostwach edytuj

  • 1973 – 9. miejsce
  • 1975 – 14. miejsce
  • 1977 – 9. miejsce
  • 1981 – 11. miejsce
  • 1989 – 11. miejsce
  • 1993 – 11. miejsce
  • 1999 – 10. miejsce
  • 2004 – 14. miejsce
  • 2005 – 15. miejsce
  • 2008 – 14. miejsce
  • 2009 – 4. miejsce
  • 2010 – 11. miejsce
  • 2011 – 14. miejsce
  • 2012 – 6. miejsce
  • 2013 – 12. miejsce
  • 2014 – 15. miejsce
  • 2016 – 15. miejsce

MVP edytuj

Rok Laureat
1997   Andriej Kirilenko
1999   Aleksandar Gajić
2001   Veljko Tomović
2003   Nemanja Aleksandrow
2004   Witalij Kuzniecow
2005   Antoine Diot
2006   Ricky Rubio
2007   Dejan Musli
2008   Jonas Valančiūnas
2009   Tauras Jogėla
2010   Dario Šarić
2011   Mario Hezonja
2012   Okben Ulubay
2013   Stefan Peno
2014   Killian Tillie
2015   Džanan Musa
2016   Usman Garuba
2017   Killian Hayes

Liderzy strzelców edytuj

Liderzy według średniej punktowej Liderzy według sumy punktów
Rok Lider według średniej Śr. Lider Suma
1971   Patrick Duvernois 19   Patrick Duvernois 133
1973   Władimir Tkaczenko 23,6   Hervé Dubuisson 201
1975   G. Kragtwisk 22,5   G. Kragtwisk 180
1977   Georgi Głuszkow 22,4   Georgi Głuszkow 157
1979   J. Pachayani 26,2   Zoran Čutura 167
1981   Dražen Petrović 32,4   Dražen Petrović 227
1983   Levent Topsakal 28,4   Levent Topsakal 199
1985   Nadav Henefeld 24,9   Nadav Henefeld 174
1987   Arijan Komazec 28,4   Arijan Komazec 199
1989   Nikolaos Oikonomu 25   Nikolaos Oikonomu 175
1991   Georgios Maslarinos 19   Georgios Maslarinos 133
1993   Helgi Jónas Guðfinnsson 24,7   Helgi Jónas Guðfinnsson 173
1995   Ilan Kadosh 28,9   Ilan Kadosh 179
1997   Vlado Ilievski 24,9   Sani Bečirovič 189
1999   Nikos Zisis 23,9   Nikos Zisis 191
2001   Linas Kleiza 21,5   Linas Kleiza 172
2003   Luigi Datome 21,1   Nemanja Aleksandrow 162
2004   Čavdar Kostov 27,4   Čavdar Kostov 219
2005   Nihad Đedović 20,3   Matt Williams 166
2006   Nihad Đedović 25,3   David Jelínek 185
2007   Richard Grznár 27,8   Richard Grznár 222
2008   Witalij Liutych 22,8   Witalij Liutych 199
2009   Paweł Iwanow 23,4   Paweł Iwanow 187
2010   Dario Šarić 24,3
2011   Aleksandyr Wezenkow 27,1
2012   Matej Svoboda 19,7
2013   Furkan Korkmaz 25,3
2014   Džanan Musa 23
2015   Džanan Musa 23

Dywizja B edytuj

Rezultaty edytuj

Rok Gospodarz Awans do dywizji A Mecz o brązowy medal
Złoto Wynik Srebro Brąz Wynik 4. miejsce
2004   (Brighton)   Islandia Faza grupowa   Macedonia Północna   Anglia Faza grupowa   Czechy
2005   (Prawec)   Niemcy 77–63   Portugalia   Gruzja 77–67   Bośnia i Hercegowina
2006   (Tallinn)   Czechy 67–54   Gruzja   Bułgaria 85–75*   Austria
2007   (Skopje)   Polska 80–73   Węgry   Szwecja 66–65*   Anglia
2008   (Sarajewo)   Niemcy 76–69   Czarnogóra   Bułgaria 81–61   Szwecja
2009  
(São João da Madeira)
  Bułgaria 81–63   Dania   Anglia 78–63   Słowenia
2010   (Tallinn)   Czechy 61–53   Ukraina   Słowenia 62–60   Holandia
2011   (Strumica)   Słowenia 82–73   Anglia   Bośnia i Hercegowina 72–71   Izrael
2012   (Bukareszt)   Belgia 56–46   Czarnogóra   Szwecja 79–55   Węgry
2013   (Sarajewo)   Dania 72–69   Bośnia i Hercegowina   Finlandia 96–62   Słowenia
2014   (Strumica)   Czarnogóra 76–73   Izrael   Anglia 84–60   Czechy
2015   (Sofia)   Estonia 64–56   Polska   Szwecja 57–56   Słowacja
2016   (Sofia)   Rosja 82–76   Izrael   Słowenia 79–71   Ukraina
2017   (Sofia)   Grecja 74–60   Holandia   Gruzja 64–63   Wielka Brytania
2018   (Sarajewo)   Rosja 83–77   Bośnia i Hercegowina   Macedonia Północna 84–66   Czechy
2019   (Podgorica)   Polska 71–58   Holandia   Dania 85–54   Czarnogóra
2020   (Sofia) Odwołane z powodu o pandemii COVID-19 w Bułgarii
2021   (Sofia) Odwołane z powodu pandemic COVID-19 w Europie[2].
W zastępstwie rozegrano turniej FIBA U16 European Challengers.
2022   (Sofia)
  • Od 2012 trzeci zespół dywizji B jest także nagradzany awansem do dywizji A na kolejny turniej

Bilans medalowy edytuj

Miejsce Kraj Złoto Srebro Brąz Razem
1   Dania
  Francja
  Czarnogóra
  Polska
1 1
5   Bułgaria
  Słowenia
  Hiszpania
  Turcja
1 1
9   Belgia
  Czechy
  Estonia
  Niemcy
1
13   Anglia 1 2
14   Bośnia i Hercegowina 1 1
15   Węgry
  Izrael
  Rosja
  Ukraina
1
19   Szwecja 2
20   Finlandia
  Serbia
1
  • Po mistrzostwach Europy 2015

Reprezentacja Polski na mistrzostwach edytuj

  • 2007, 2019 – mistrzostwo Europy dywizji B
  • 2015 – wicemistrzostwo Europy dywizji B

MVP edytuj

Rok Laureat
2014   Milos Popović

All-Tournament Team edytuj

Rok Skład najlepszych zawodników turnieju
2014   Milos Popović,   Ognjen Carapić,   Yovel Zoosman,   Carl Wheatle,   Nenad Dimitrijevikj

Dywizja C – rezultaty edytuj

Miejsce Kraj Złoto Srebro Brąz Razem
1   Cypr 2 1
2   Andora 2 2
3   Szkocja 1 4 2
4   Luksemburg 1 2
5   San Marino 1 1
6   Gibraltar
  Malta
1 1
7   Monako 1
8   Walia 1 2
9   Kosowo 1
10   Mołdawia 1

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj