Wikipedia

Nowoczesna

polska partia polityczna centrowa i liberalna, wchodząca w skład Koalicji Obywatelskiej

Nowoczesna (zapis stylizowany: .Nowoczesna, .N) – polska partia polityczna o charakterze centrowym i liberalnym[2], powołana w 2015 przez Ryszarda Petru. Międzynarodowo od czerwca 2016 należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE)[3]. Od 2023 współtworzy trzeci rząd Donalda Tuska. Do 25 listopada 2017 pełna nazwa partii brzmiała „Nowoczesna Ryszarda Petru”.

Nowoczesna
Ilustracja
Państwo

 Polska

Skrót

.N

Przewodniczący

Adam Szłapka

Data założenia

31 maja 2015

Adres siedziby

ul. Nowogrodzka 12 lok. 4, 00-511 Warszawa

Ideologia polityczna

liberalizm, centryzm, proeuropeizm

Poglądy gospodarcze

kapitalizm, liberalizm gospodarczy

Liczba członków

1246 (25 listopada 2022)[1]

Członkostwo
międzynarodowe

Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy

Młodzieżówka

Młodzi Nowocześni

Barwy

     błękit

Obecni posłowie
6/458
Obecni senatorowie
0/100
Obecni eurodeputowani
0/52
Obecni radni wojewódzcy
14/552
Strona internetowa
Polska
Godło RP
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Polski
System prawny
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
Posłowie Nowoczesnej podczas szkolenia dla nowo wybranych posłów w Sali Posiedzeń Sejmu (3 listopada 2015). Od lewej: 1. rząd: Joanna Schmidt, Adam Cyrański; 2. rząd: Mirosław Pampuch, Krzysztof Truskolaski, Marta Golbik; 3. rząd: Adam Szłapka, Monika Rosa, Ewa Lieder; 4. rząd: Jerzy Meysztowicz, Radosław Lubczyk; 5. rząd: Paweł Pudłowski, Zbigniew Gryglas; 6. rząd: Kornelia Wróblewska

Historia edytuj

Powstanie stowarzyszenia o nazwie NowoczesnaPL ogłosił w kwietniu 2015 Ryszard Petru, ówczesny przewodniczący Towarzystwa Ekonomistów Polskich[4]. 31 maja 2015 w Warszawie na Torwarze odbyła się konwencja założycielska[5], na której według informacji organizatorów zebrało się około 6 tysięcy osób[4]. Przewodniczący przedstawił wówczas założenia programowe stowarzyszenia, deklarując jednocześnie możliwość wystawienia kandydatów w zbliżających się wyborach parlamentarnych. Przemawiali także m.in. Wadim Tyszkiewicz – prezydent Nowej Soli, Rafał Brzoska – założyciel InPostu, Adam Kądziela – przewodniczący Forum Młodych Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, Karolina Wigura – szefowa działu politycznego „Kultury Liberalnej” czy Joanna Scheuring-Wielgus – radna Torunia i działaczka społeczna[4][6].

W związku z kontrowersjami związanymi z nazwą stowarzyszenia (jako podobną do Fundacji Nowoczesna Polska Jarosława Lipszyca)[7], a także trudnością z rejestracją stowarzyszenia w Warszawie[8], zdecydowano się na zmianę nazwy na „Nowoczesna”. Fundację Nowoczesna RP[9] oraz stowarzyszenie Nowoczesna (2 lipca)[10][11] zarejestrowano w Rzeszowie. Partię zarejestrowano 25 sierpnia pod pełną nazwą „Nowoczesna Ryszarda Petru”[12].

Z ugrupowaniem związali się m.in. Wadim Tyszkiewicz[13][14] (który został wiceprezesem stowarzyszenia), Paweł Rabiej[15] czy Jerzy Meysztowicz[16]. Do Nowoczesnej przystąpili w 85% (według ugrupowania) osoby nie należące wcześniej do partii politycznych, a spośród innych osób głównie byli działacze Unii Wolności, Platformy Obywatelskiej oraz Partii Demokratycznej.

28 sierpnia partia zaprezentowała liderów swoich list wyborczych[12], którymi zostali m.in. Ryszard Petru, Jerzy Meysztowicz, Joanna Scheuring-Wielgus i Krzysztof Mieszkowski. W jesiennych wyborach parlamentarnych zarejestrowała listy do Sejmu we wszystkich okręgach[17]. W 16 ze 100 okręgów zarejestrowała kandydatów do Senatu[18]. 19 września odbył się kongres programowy ugrupowania[19]. Partia zdobyła 7,6% głosów[20] i wprowadziła do Sejmu 28 posłów[21]. Wszyscy uzyskali mandaty poselskie po raz pierwszy[22]. W Senacie Nowoczesna nie uzyskała mandatów.

Wicemarszałkiem Sejmu z ramienia Nowoczesnej została Barbara Dolniak. W grudniu 2015 do klubu poselskiego Nowoczesnej dołączył Paweł Kobyliński, dotychczasowy poseł klubu Kukiz’15[23]. 23 marca 2016 wiceprzewodniczącymi partii zostali Katarzyna Lubnauer, Jerzy Meysztowicz i Joanna Schmidt[24]. W następnym miesiącu powstał klub Nowoczesnej w radzie Wrocławia (utworzony przez byłych radnych PO), który znalazł się w koalicji współrządzącej miastem (wraz z radnymi związanymi z Rafałem Dutkiewiczem i PO – która po kilku miesiącach opuściła koalicję)[25]. W następnym miesiącu Nowoczesna przystąpiła do koalicji Wolność Równość Demokracja, powołanej pod patronatem Komitetu Obrony Demokracji (będąc w niej najsilniejszym podmiotem politycznym)[26]. W tym samym roku (w czerwcu i w listopadzie) do klubu poselskiego Nowoczesnej przeszli dwaj posłowie PO[27][28].

22 września 2016 Sąd Najwyższy oddalił skargę partii i podtrzymał decyzję Państwowej Komisji Wyborczej o odrzuceniu sprawozdania finansowego z wyborów w 2015 w wyniku niezgodnego z prawem przelania 2 mln złotych z konta partii na konto komitetu wyborczego[29]. Nowoczesna straciła na rzecz Skarbu Państwa zakwestionowaną przez PKW kwotę, a także 75% (4,65 mln zł) rocznej subwencji na działalność partii politycznych i 75% dotacji podmiotowej, którą miała otrzymać w związku ze zdobytymi mandatami poselskimi[30]. Odpowiedzialny za błędny przelew Michał Pihowicz zrezygnował z funkcji skarbnika partii[29][31].

W kwietniu 2017 Nowoczesną opuściło czworo posłów, którzy przeszli do klubu parlamentarnego PO[32]. W tym samym miesiącu Ryszard Petru ustąpił z funkcji przewodniczącego klubu poselskiego, a zastąpiła go Katarzyna Lubnauer[33]. W październiku tego samego roku z Nowoczesnej odszedł konserwatywny poseł Zbigniew Gryglas, ze względu na różnice m.in. w kwestiach światopoglądowych[34] (w listopadzie współtworzył on partię Porozumienie, zostając jej wiceprezesem[35]).

25 listopada 2017 odbyła się konwencja wyborcza partii, na której ponad 300 delegatów dokonało wyboru nowych władz ugrupowania partii, sądu koleżeńskiego oraz komisji rewizyjnej. Zmieniono także pełną nazwę partii z „Nowoczesna Ryszarda Petru” na „Nowoczesna”. Nową przewodniczącą partii została Katarzyna Lubnauer, która wygrała w głosowaniu z dotychczasowym szefem Ryszardem Petru 149:140 (wcześniej poparcia udzielili jej Kamila Gasiuk-Pihowicz, Paweł Pudłowski i Piotr Misiło, którzy początkowo także zgłosili zamiar kandydowania)[36].

16 grudnia 2017 partia wybrała nowy, poszerzony zarząd[37], a także powołała radę polityczną, na czele której stanął Paweł Rabiej. 3 stycznia 2018 na wiceprzewodniczących partii wybrani zostali Kamila Gasiuk-Pihowicz, Tadeusz Grabarek, Jerzy Meysztowicz (ponownie) i Witold Zembaczyński[38], zaś sześć dni później Kamila Gasiuk-Pihowicz zastąpiła Katarzynę Lubnauer na stanowisku przewodniczącego klubu poselskiego Nowoczesnej[39].

11 stycznia troje posłów – Krzysztof Mieszkowski, Joanna Scheuring-Wielgus i Joanna Schmidt – zawiesiło członkostwo w klubie, w proteście wobec opuszczenia przez 10 posłów Nowoczesnej głosowania nad skierowaniem do prac w komisji obywatelskiego projektu dotyczącego zmian w prawie dotyczącym aborcji[40] (odwiesili je 1 lutego). Jeden z tych posłów – Adam Cyrański – tego samego dnia wystąpił z partii[41]. 24 lutego tego samego roku z partii odszedł kierujący dotychczas jej młodzieżówką Adam Kądziela[42].

7 marca 2018 Nowoczesna podpisała porozumienie o wspólnym starcie do sejmików województw w wyborach samorządowych w tym samym roku z Platformą Obywatelską (wcześniej obie partie przedstawiły wspólny manifest)[43]. Przyjęło ono potem nazwę „Platforma.Nowoczesna Koalicja Obywatelska”.

9 maja tego samego roku Joanna Scheuring-Wielgus i Joanna Schmidt wystąpiły z partii[44]. Dwa dni później Nowoczesną opuścił jej założyciel Ryszard Petru[45]. Cała trójka założyła następnie koło poselskie Liberalno-Społeczni oraz przystąpiła do tworzenia partii, która powstała w listopadzie i przyjęła nazwę Teraz! (rozwiązała się jeszcze przed końcem kadencji parlamentu, w 2019).

W przeprowadzonych 21 października wyborach samorządowych Nowoczesna startowała wspólnie z PO w ramach Koalicji Obywatelskiej na terenie całego kraju, nie powołując własnego komitetu; jej kandydaci startowali ponadto pod szyldami lokalnych komitetów. Czworo członków Nowoczesnej kandydowało na prezydentów miast – w Siedlcach, Lubinie, Zamościu i Nowej Soli (w której Wadim Tyszkiewicz w I turze uzyskał reelekcję). Działacze Nowoczesnej wygrali wybory na burmistrzów Twardogóry i Białogardu (burmistrz Emilia Bury wkrótce dołączyła jednak do Platformy Obywatelskiej). Przedstawiciele partii zdobyli ponad 200 mandatów radnych, w tym w ramach KO około 30 w 14 sejmikach[46] (w trakcie kadencji część radnych opuściła partię). W 8 województwach Nowoczesna weszła w skład koalicji rządzącej – przy czym jedynie w pomorskim jej przedstawicielka Agnieszka Kapała-Sokalska weszła w skład zarządu województwa. Szef rady politycznej partii Paweł Rabiej został powołany na wiceprezydenta stołecznej Warszawy[47] (odwołany został w 2020).

W listopadzie 2018 na skutek niezadowolenia z koalicji z PO odeszli z partii niemal wszyscy członkowie w województwie podkarpackim[48] (dotychczasowa szefowa tamtejszych struktur wraz z ich częścią przystąpiła do Teraz![49], podobnie jak grupa działaczy w województwie zachodniopomorskim, którzy także opuścili Nowoczesną[50][51]). 30 listopada usunięty z partii i jej klubu poselskiego został Piotr Misiło[52].

5 grudnia tego samego roku, po braku zgody klubu poselskiego Nowoczesnej na powołanie wspólnego klubu parlamentarnego z PO, 6 posłów Nowoczesnej (przewodnicząca klubu Kamila Gasiuk-Pihowicz, a także Elżbieta Stępień, Kornelia Wróblewska oraz trzej posłowie, którzy dołączyli do ugrupowania w trakcie kadencji) wraz z Piotrem Misiłą dołączyło do klubu PO, który przyjął nazwę „Platforma Obywatelska – Koalicja Obywatelska”[53]. Posłowie, którzy opuścili klub Nowoczesnej, przestali być członkami partii[54] (nie należał do niej Marek Sowa). Dzień później formalnie do klubu PO-KO przeszedł także Krzysztof Truskolaski, w związku z czym Nowoczesna utraciła klub i powołała 14-osobowe koło poselskie, na czele którego początkowo stanęła przewodnicząca partii Katarzyna Lubnauer, jednak następnego dnia na jego przewodniczącego wybrano Pawła Pudłowskiego[55]. 13 grudnia partia powołała jednak ponownie klub poselski (pod przewodnictwem Pawła Pudłowskiego), którego nowym członkiem został (w wyniku porozumienia trzech partii) Jacek Protasiewicz – I wiceprzewodniczący Unii Europejskich Demokratów, współtworzącej klub PSL-UED[56].

8 grudnia 2018 Nowoczesna powołała radę samorządową, na czele której stanął prezydent Wrocławia, bezpartyjny Jacek Sutryk (wybrany jako kandydat KO z rekomendacji Nowoczesnej)[57].

 
Posłowie Nowoczesnej na początku Sejmu IX kadencji. Stoją od lewej: Adam Szłapka, Barbara Dolniak, Mirosław Suchoń, Katarzyna Lubnauer, Witold Zembaczyński, Paulina Hennig-Kloska, Krzysztof Mieszkowski i Monika Rosa
 
Postulaty Nowoczesnej na Paradzie Równości w 2022
 
Transparenty z logiem Nowoczesnej (2023)

Na wybory do Parlamentu Europejskiego w 2019 Nowoczesna współtworzyła Koalicję Europejską wraz z PO, Polskim Stronnictwem Ludowym, Sojuszem Lewicy Demokratycznej i Partią Zieloni. Obsadziła najmniej spośród członków KE miejsc na listach, wystawiając 8 kandydatów (wśród nich znaleźli się m.in. posłowie Paweł Pudłowski, Krzysztof Mieszkowski i Ewa Lieder)[58]. W wyborach, które odbyły się 26 maja, członkowie Nowoczesnej zdobyli łącznie 52 951 głosów (0,39% w skali kraju, 1,01% w ramach KE). Największe poparcie – 19 838 wyborców – zdobył startujący w okręgu dolnośląsko-opolskim Krzysztof Mieszkowski. Żaden z kandydatów partii nie zdobył mandatu w Parlamencie Europejskim.

8 czerwca 2019 podczas wspólnego posiedzenia rad krajowych Platformy Obywatelskiej i Nowoczesnej zadeklarowano chęć powołania wspólnego klubu parlamentarnego tych partii oraz wspólnego startu w wyborach parlamentarnych w 2019[59]. Pięć dni później posłowie Nowoczesnej (z wyjątkiem Radosława Lubczyka i Marka Rucińskiego, którzy zostali posłami niezrzeszonymi, a także Jacka Protasiewicza z UED, który dzień wcześniej powrócił do klubu PSL-UED) przystąpili do klubu PO-KO[60]. 4 lipca 2019 Radosław Lubczyk przystąpił do klubu PSL-Koalicja Polska[61].

18 lipca 2019 przewodniczący PO Grzegorz Schetyna poinformował, że mająca startować w wyborach parlamentarnych w tym samym roku Koalicja Obywatelska – oprócz PO, Nowoczesnej i Inicjatywy Polska (która w czasie wyborów samorządowych startowała w ramach KO jako stowarzyszenie) – nie będzie opierać się na środowiskach partyjnych (nie zdecydowano się na sojusz z SLD ani Wiosną, po tym jak udziału w szerokiej koalicji odmówiło PSL, ogłaszając start pod własnym szyldem w ramach Koalicji Polskiej). Zaproszono natomiast do współpracy samorządowców i organizacje pozarządowe, którym zaproponowano 20% miejsc na listach[62]. Do koalicji przystąpiła także Partia Zieloni. Jedynym liderem okręgowej listy KO był Witold Zembaczyński na Opolszczyźnie. W wyborach KO zajęła 2. miejsce, uzyskując w wyborach do Sejmu 27,4% głosów. Kandydaci Nowoczesnej na listach KO uzyskali 310 385 głosów (1,68% w skali kraju). Spośród 134 uzyskanych przez KO mandatów poselskich, przedstawiciele Nowoczesnej uzyskali 8 (zdobyli je Barbara Dolniak, Paulina Hennig-Kloska, Katarzyna Lubnauer, Krzysztof Mieszkowski, Monika Rosa, Mirosław Suchoń, Adam Szłapka i Witold Zembaczyński). Radosław Lubczyk uzyskał reelekcję z listy PSL, jednak twierdząc, że start z tej listy wykluczał go z Nowoczesnej[63]. W Senacie mandat z ramienia KO uzyskał związany z Nowoczesną Beniamin Godyla (który nie należał do partii, a w 2021 przystąpił do PO). Z własnego komitetu mandat zdobył Wadim Tyszkiewicz, który jednak zaniechał działalności w Nowoczesnej (nadal z nią współpracując). W 2021 posłowie Paulina Hennig-Kloska i Mirosław Suchoń opuścili Nowoczesną i klub KO, przechodząc do Polski 2050.

24 listopada 2019 podczas konwencji Nowoczesnej Katarzyna Lubnauer złożyła rezygnację z funkcji przewodniczącej partii[64]. Nowym przewodniczącym został Adam Szłapka, który pokonał Krzysztofa Mieszkowskiego stosunkiem głosów 66:41[65].

11 stycznia 2020 Nowoczesna podczas Rady Krajowej udzieliła poparcia dla kandydatki PO Małgorzaty Kidawy-Błońskiej w wyborach prezydenckich[66], w których nie doszło do głosowania. 2 czerwca 2020 RK Nowoczesnej udzieliła poparcia w powtórzonych wyborach kolejnemu kandydatowi PO, Rafałowi Trzaskowskiemu[67] (przegrał on w II turze z urzędującym prezydentem Andrzejem Dudą).

27 stycznia 2022 do partii powrócił jako ekspert do spraw gospodarczych założyciel i jej pierwszy lider Ryszard Petru[68], jednak 2 września 2023 ponownie odszedł z Nowoczesnej, wiążąc się z Polską 2050[69].

Na konwencji partii 2 kwietnia 2022 Adam Szłapka ponownie został wybrany na przewodniczącego partii, pokonując Krzysztofa Mieszkowskiego stosunkiem głosów 174:24. Podczas konwencji przemawiali przewodniczący pozostałych partii współtworzących Koalicję Obywatelską: Donald Tusk (PO), Barbara Nowacka (iPL) i Urszula Zielińska (Zieloni)[70]. Skład zarządu krajowego Nowoczesnej wybrano podczas posiedzenia rady krajowej 4 czerwca tego samego roku[71].

W wyborach parlamentarnych w 2023 Nowoczesna ponownie współtworzyła KO wraz z PO, iPL i Zielonymi. Jedynym liderem listy był szef partii Adam Szłapka w okręgu poznańskim. KO zajęła 2. miejsce z wynikiem 30,7% głosów. Nowoczesna utrzymała sześcioosobowy stan posiadania w Sejmie – reelekcję uzyskali wszyscy posłowie z wyjątkiem Krzysztofa Mieszkowskiego, który przegrał mandat z inną działaczką partii Jolantą Niezgodzką[72]. W powołanym w grudniu tego samego roku rządzie premiera Donalda Tuska Adam Szłapka został ministrem ds. Unii Europejskiej, a Katarzyna Lubnauer wiceministrem edukacji.

Program edytuj

13 listopada 2015 Ryszard Petru ogłosił główne zasady programowe ugrupowania, określone przez media mianem Dekalog Nowoczesnej. Brzmi on następująco:

Nowoczesna rozpoczyna pierwszą kadencję w Sejmie. W swoich działaniach i pracach parlamentarnych będziemy:

  1. Zawsze kierować się interesem obywateli.
  2. Konsekwentnie proponować wizję nowoczesnego państwa i gospodarki.
  3. Popierać obniżanie podatków i zwiększenie wolności gospodarczej.
  4. Opowiadać się za wzmocnieniem pozycji Polski w Europie, a nie osłabianiem jej.
  5. Wspierać rozwiązania zwiększające sprawność i jakość państwa.
  6. Zwalczać przywileje władzy i grup społecznych.
  7. Chronić neutralność światopoglądową państwa.
  8. Racjonalnie, a nie ideologicznie podchodzić do problemów.
  9. Poszukiwać rozwiązań, a nie wchodzić w spory.
  10. Odważnie proponować rozwiązania, które mają sens i przynoszą skutek[73].

Główne założenia programowe Nowoczesnej[74]:

Niektórzy politycy Nowoczesnej wspierają równość małżeństw[75].

Działacze edytuj

Zobacz też kategorię: Politycy Nowoczesnej.
 
Ryszard Petru – założyciel i przewodniczący Nowoczesnej w latach 2015–2017
 
Katarzyna Lubnauer – przewodnicząca Nowoczesnej w latach 2017–2019
 
Kamila Gasiuk-Pihowicz – szefowa klubu Nowoczesnej w 2018
 
Paweł Pudłowski – szef klubu Nowoczesnej w latach 2018–2019
 
Adam Szłapka – przewodniczący Nowoczesnej od 2019

Zarząd edytuj

Przewodniczący:

Wiceprzewodniczący:

Sekretarz generalny:

  • Sławomir Potapowicz

Skarbnik:

Pozostali członkowie:

Posłowie na Sejm X kadencji (w klubie KO) edytuj

Posłowie na Sejm IX kadencji (w klubie KO) edytuj

Pod koniec kadencji
Wcześniejsi

Posłowie na Sejm VIII kadencji edytuj

Pod koniec kadencji
Wcześniejsi

Przewodniczący Nowoczesnej edytuj

Przewodniczący klubu i koła poselskiego Nowoczesnej edytuj

Klub
Koło

Wybory parlamentarne edytuj

Wybory Sejm Senat Rząd
Głosy Mandaty Mandaty
Liczba % +/– Liczba +/– Liczba +/–
2015 1 155 370 7,60 (4.) –
28/460
 –
0/100
 – Opozycja
2019
koalicja z PO, iPL i Zielonymi
8/460
   20
1/100
   1 Opozycja
2023
6/460
   2
0/100
   1 Koalicja

Liczba członków edytuj

Liczba członków Nowoczesnej
Rok Liczba członków
grudzień 2015 250[76]
styczeń 2016 1,2 tys.[77]
styczeń 2016 ponad 2 tys.[78]
marzec 2016 3 tys.[79]
maj 2016 3,5 tys.[80]
wrzesień 2016 4 tys.[81]
październik 2016 4,2 tys.[82]
styczeń 2017 ponad 5 tys.[83]
wrzesień 2017 6 tys.[84]
czerwiec 2018 4160[85]
grudzień 2021 1,2 tys.[86]
25 listopada 2022 1246[1]

Uwagi edytuj

  1. ↑ Do 15 lutego 2021, została posłem niezrzeszonym (następnie koło Polski 2050).
  2. ↑ Do 20 kwietnia 2021, przeszedł do koła Polski 2050.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l Od 13 czerwca 2019 w klubie Platforma Obywatelska – Koalicja Obywatelska.
  4. ↑ Od 13 czerwca 2019 do 4 lipca 2019 jako poseł niezrzeszony, od 4 lipca 2019 w klubie PSL-Koalicja Polska.
  5. ↑ Od 13 czerwca 2019 jako poseł niezrzeszony.
  6. ↑ Do 11 kwietnia 2017, została posłem niezrzeszonym (następnie klub Platformy Obywatelskiej – potem PO-Koalicja Obywatelska).
  7. ↑ Do 11 stycznia 2018, został posłem niezrzeszonym (następnie klub PO-Koalicja Obywatelska).
  8. ↑ a b Do 12 kwietnia 2017, przeszedł do klubu Platformy Obywatelskiej – potem PO-Koalicja Obywatelska.
  9. ↑ a b c Do 5 grudnia 2018, przeszła do klubu PO-Koalicja Obywatelska.
  10. ↑ Do 12 kwietnia 2017, przeszła do klubu Platformy Obywatelskiej – potem PO-Koalicja Obywatelska.
  11. ↑ Do 9 października 2017, został posłem niezrzeszonym (następnie klub Prawa i Sprawiedliwości, jednocześnie partia Porozumienie).
  12. ↑ Od 13 czerwca 2016, przeszedł z Platformy Obywatelskiej; do 5 grudnia 2018, przeszedł do klubu PO-Koalicja Obywatelska.
  13. ↑ Od 21 grudnia 2015, przeszedł z klubu Kukiz’15; do 5 grudnia 2018, przeszedł do klubu PO-Koalicja Obywatelska.
  14. ↑ Do 30 listopada 2018, został posłem niezrzeszonym (następnie klub PO-Koalicja Obywatelska).
  15. ↑ Do 11 maja 2018, został posłem niezrzeszonym (następnie koło Liberalno-Społeczni – potem Teraz!).
  16. ↑ Od 13 grudnia 2018, przeszedł z klubu PSL-UED, wybrany z listy Platformy Obywatelskiej; do 13 czerwca 2019, przeszedł do klubu PSL-UED – potem PSL-Koalicja Polska.
  17. ↑ a b Do 9 maja 2018, została posłem niezrzeszonym (następnie koło Liberalno-Społeczni – potem Teraz!).
  18. ↑ Od 16 listopada 2016, przeszedł z Platformy Obywatelskiej; do 5 grudnia 2018, przeszedł do klubu PO-Koalicja Obywatelska.
  19. ↑ Do 6 grudnia 2018, przeszedł do klubu PO-Koalicja Obywatelska.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Marcin Kozłowski: Zapytaliśmy partie o to, ilu mają członków. Liderem wciąż PSL, na podium też PiS i PO. 25 grudnia 2022. [dostęp 2023-03-14].
  2. ↑ Parties and Elections in Europe: Poland. parties-and-elections.eu. [dostęp 2020-06-06]. (ang.).
  3. ↑ Ciudadanos, Nowoczesna, Naša stranka and Civic Position join ALDE Party. aldeparty.eu. [dostęp 2018-03-24]. (ang.).
  4. ↑ a b c NowoczesnaPL: uwolnić gospodarkę, zmienić system ubezpieczeń społecznych. bankier.pl, 31 maja 2015. [dostęp 2015-06-01].
  5. ↑ Czarnecki: Ryszard Petru odnosi się do idei dawnej Unii Wolności, czyli politycznego trupa. gazetaprawna.pl, 31 maja 2015. [dostęp 2018-08-20].
  6. ↑ NowoczesnaPL – Co powinniśmy wiedzieć o ugrupowaniu Ryszarda Petru. gazeta.pl, 31 maja 2015. [dostęp 2015-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 stycznia 2016)].
  7. ↑ Spór o nazwę inicjatywy Petru. To „raczej reklama dla mało znanej fundacji”. tvn24.pl, 1 czerwca 2015. [dostęp 2015-09-07].
  8. ↑ Petru wietrzy spisek w sprawie rejestracji Nowoczesnej. „Nie wierzę, że to przypadek”. dziennik.pl, 19 czerwca 2015. [dostęp 2015-09-07].
  9. ↑ Kontakt. nowoczesnapl.org. [dostęp 2016-06-01].
  10. ↑ Stowarzyszenie Nowoczesna z siedzibą w Rzeszowie. radio.rzeszow.pl, 23 lipca 2015. [dostęp 2015-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 czerwca 2016)].
  11. ↑ Informacje w wyszukiwarce podmiotów KRS. [dostęp 2015-11-08].
  12. ↑ a b „Osoby, których nie znacie z pyskówek telewizyjnych”. Nowoczesna pokazała „jedynki”. tvn24.pl, 28 sierpnia 2015. [dostęp 2015-09-07].
  13. ↑ Piotr Bakselerowicz: Kto pójdzie pod rękę z Ryszardem Petru? Wadim Tyszkiewicz i.... gazeta.pl, 15 czerwca 2015. [dostęp 2015-09-07].
  14. ↑ Wadim Tyszkiewicz: Wybrałem NowoczesnaPL. mpolska24.pl, 2 czerwca 2015. [dostęp 2015-09-07].
  15. ↑ Kamil Sikora: Gdzie jest Petru i NowoczesnaPL? „Jeździmy po Polsce, budujemy struktury, program już w lipcu”. natemat.pl, 26 czerwca 2015. [dostęp 2015-09-19].
  16. ↑ Jerzy Meysztowicz: „Ryszard Petru wie, jak zmienić Polskę, bo ma doświadczenie”. radiokrakow.pl, 1 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-10].
  17. ↑ Wykaz komitetów wyborczych. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-09-19].
  18. ↑ Wykaz komitetów wyborczych. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-09-19].
  19. ↑ Petru: 16 proc. PIT, CIT i VAT, koniec przywilejów emerytalnych, przejrzyste prawo. Kongres programowy Nowoczesnej. polskieradio.pl, 19 września 2015. [dostęp 2015-09-19].
  20. ↑ Komunikat Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 26 października 2015 r. o zbiorczych wynikach głosowania na listy kandydatów na posłów w skali kraju. pkw.gov.pl, 26 października 2015.
  21. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-11-04].
  22. ↑ Klub Poselski Nowoczesna. „Kronika Sejmowa”, s. 20, 16 listopada 2015. 
  23. ↑ Poseł Kukiza opuścił klub. Przez oświadczenie majątkowe. I... przeszedł do Nowoczesnej. gazeta.pl, 21 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  24. ↑ Nowoczesna z nowymi wiceprzewodniczącymi. nowoczesna.org. [dostęp 2018-01-09].
  25. ↑ Klub Nowoczesnej w Radzie Miejskiej Wrocławia. nowoczesna.org, 25 kwietnia 2016. [dostęp 2016-07-20].
  26. ↑ Manifest Koalicji Wolność Równość Demokracja. ruchkod.pl, 6 maja 2016. [dostęp 2016-09-05].
  27. ↑ Jaros przechodzi do Nowoczesnej. wyborcza.pl, 13 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-13].
  28. ↑ Poseł Marek Sowa przeszedł z Platformy Obywatelskiej do klubu Nowoczesnej. polskieradio.pl, 16 listopada 2016. [dostęp 2016-11-16].
  29. ↑ a b Nowoczesna bez państwowej dotacji. „Gazeta Wyborcza”, s. 5, 23 września 2016. 
  30. ↑ To tylko „uchybienie”, a Nowoczesna straci miliony. Sąd Najwyższy oddalił jej skargę na decyzję PKW. gazeta.pl, 22 września 2016. [dostęp 2016-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 października 2016)].
  31. ↑ Nowoczesna. Nowy skarbnik. „Gazeta Wyborcza”, s. 3, 29 września 2016. 
  32. ↑ Sławomir Neumann potwierdza. Posłowie Nowoczesnej trafią do PO. radiozet.pl, 12 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-13].
  33. ↑ Rekonstrukcja Nowoczesnej. Lubnauer nową szefową klubu. tvp.info.pl, 26 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-26].
  34. ↑ Zbigniew Gryglas odchodzi z Nowoczesnej. rp.pl, 9 października 2017. [dostęp 2017-10-12].
  35. ↑ „Porozumienie” stało się faktem. rp.pl, 4 listopada 2017. [dostęp 2017-11-08].
  36. ↑ Lubnauer nową szefową Nowoczesnej. Pokonała Petru. polsatnews.pl, 25 listopada 2017. [dostęp 2017-11-25].
  37. ↑ Nowoczesna wybrała nowy zarząd. tvn24.pl. [dostęp 2018-01-09].
  38. ↑ Lubnauer wybrała wiceprzewodniczących partii. Nie ma wśród nich Petru. tvn24.pl, 3 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-03].
  39. ↑ Gasiuk-Pihowicz nową szefową klubu Nowoczesnej. onet.pl. [dostęp 2018-01-09].
  40. ↑ Troje posłów Nowoczesnej zawiesza członkostwo w partii. „Nie zapisywałam się do Średniowiecznej”. wprost.pl, 11 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-12].
  41. ↑ Angelina Kosiek: Poseł Adam Cyrański zrezygnował z członkostwa w Nowoczesnej. „Decyzja nieodpowiedzialna”. wyborcza.pl, 11 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-12].
  42. ↑ Kądziela odchodzi z Nowoczesnej. Zostaje w biurze poselskim Petru. onet.pl, 25 lutego 2018. [dostęp 2018-02-25].
  43. ↑ PO i Nowoczesna razem do wyborów. Schetyna i Lubnauer podpisali porozumienie. wprost.pl, 7 marca 2018. [dostęp 2018-03-23].
  44. ↑ Łukasz Rogojsz: Scheuring-Wielgus i Schmidt odchodzą z Nowoczesnej. gazeta.pl, 9 maja 2018. [dostęp 2018-05-09].
  45. ↑ Paweł Kośmiński: Ryszard Petru odchodzi z Nowoczesnej. „To moje dziecko, ale dziś już podąża swoją własną drogą”. wyborcza.pl, 11 maja 2018. [dostęp 2018-05-11].
  46. ↑ Nowoczesna podsumowuje kampanię wyborczą. radiolodz.pl, 30 października 2018. [dostęp 2018-10-30].
  47. ↑ Paweł Rabiej Wiceprezydentem Warszawy. nowoczesna.org, 25 listopada 2018. [dostęp 2018-12-04].
  48. ↑ Koniec Nowoczesnej na Podkarpaciu?. radio.rzeszow.pl, 16 listopada 2018. [dostęp 2018-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 listopada 2018)].
  49. ↑ Anna Skiba jest już w nowej partii. Przystąpiła do Teraz! Ryszarda Petru. rzeszow-news.pl, 17 listopada 2018. [dostęp 2018-11-17].
  50. ↑ Politycy Nowoczesnej z Pomorza Zachodniego masowo odchodzą. Wracają do Petru i dołączają do Teraz!. gazeta.pl, 29 listopada 2018. [dostęp 2018-12-04].
  51. ↑ Byli działacze Nowoczesnej przechodzą do partii Teraz! „Sercem jesteśmy z Ryszardem Petru”. wyborcza.pl, 29 listopada 2018. [dostęp 2018-12-04].
  52. ↑ Magdalena Nałęcz: Piotr Misiło został wykluczony z Nowoczesnej. „SMS-em”. 30 listopada 2018. [dostęp 2018-12-01].
  53. ↑ Koniec klubu Nowoczesnej. Ośmiu posłów z .N przeszło do Platformy Obywatelskiej. polskieradio.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-05].
  54. ↑ Jakub Krzywiecki: Wypowiedź Katarzyny Lubnauer. 300polityka.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-05].
  55. ↑ Nowe władze koła Nowoczesnej. interia.pl, 8 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-08].
  56. ↑ Nowoczesna znów będzie klubem. Protasiewicz przechodzi z PSL-UED do .N. dziennik.pl, 13 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-13].
  57. ↑ Marcin Rybak: Sutryk pokieruje Radą Samorządową Nowoczesnej. „Nadal jestem bezpartyjny”. gazetawroclawska.pl, 8 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-08].
  58. ↑ Kandydaci Koalicji Europejskiej PO, PSL, SLD, .N, Zieloni w wyborach do Parlamentu Europejskiego 2019. [dostęp 2019-04-14].
  59. ↑ Władze PO i Nowoczesnej za połączeniem klubów i budową bloku na wybory parlamentarne. forsal.pl, 8 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-08].
  60. ↑ Posłowie Nowoczesnej wstąpili do klubu Platformy Obywatelskiej-Koalicji Obywatelskiej. polskieradio24.pl, 13 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-13].
  61. ↑ Powstał klub PSL-Koalicji Polska. Weszli do niego: Biernacki, Tomczak i Lubczyk. dziennik.pl, 14 lipca 2019. [dostęp 2019-07-14].
  62. ↑ Schetyna: Znaleźliśmy nową formułę. Nikt tego wcześniej nie robił. tvn24.pl, 18 lipca 2019. [dostęp 2019-07-18].
  63. ↑ Radosław Lubczyk: Dwoma rękoma podpisuję się pod projektem „Kosiniak-Kamysz na prezydenta w 2020 roku”. prk24.pl, 5 listopada 2019. [dostęp 2019-11-14].
  64. ↑ Aleksandra Rebelińska: Lubnauer złożyła rezygnację z funkcji przewodniczącej Nowoczesnej. pap.pl, 24 listopada 2019. [dostęp 2019-11-24].
  65. ↑ Violetta Baran: Adam Szłapka nowym przewodniczącym Nowoczesnej. wp.pl, 24 listopada 2019. [dostęp 2019-11-24].
  66. ↑ Nowoczesna za kandydaturą Małgorzaty Kidawy-Błońskiej na prezydenta. prk24.pl, 11 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-12].
  67. ↑ Post na profilu Nowoczesnej. facebook.com, 2 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-06].
  68. ↑ Piotr Kozłowski: Ryszard Petru wraca do Nowoczesnej. dziennik.pl, 27 stycznia 2022. [dostęp 2022-02-12].
  69. ↑ Trzecia Droga ujawnia hasło wyborcze. „Dość kłótni, do przodu!”. Ryszard Petru i Artur Dziambor na listach. rp.pl, 2 września 2023. [dostęp 2023-09-02].
  70. ↑ Wybory w Nowoczesnej. Adam Szłapka przewodniczącym. polsatnews.pl, 2 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-05].
  71. ↑ Nowoczesna wybrała swoje władze. Szłapka: Wygramy wybory jak 4 czerwca 1989 roku. wyborcza.pl, 4 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-05].
  72. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-11-16].
  73. ↑ Ryszard Petru ogłosił „dekalog Nowoczesnej”. onet.pl, 13 listopada 2015. [dostęp 2015-11-13].
  74. ↑ Nowoczesna chce euro, związków partnerskich, finansowania in vitro z budżetu i świeckiego państwa. nowoczesna.org, 21 maja 2017. [dostęp 2021-01-12].
  75. ↑ Nie tylko związki, ale i małżeństwa?. queer.pl, 5 lipca 2018. [dostęp 2018-07-15].
  76. ↑ Grzegorz Skowron: Nowoczesna Ryszarda Petru wyrasta na drugą siłę polityczną w naszym kraju. dziennik.pl, 7 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-21].
  77. ↑ Kamil Sikora: W strukturach .Nowoczesnej wybuchł konflikt. To dla Petru pierwszy egzamin z poważnej polityki. natemat.pl, 6 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-06].
  78. ↑ Renata Grochal: Coraz więcej chętnych do Nowoczesnej. Zgłaszają się nawet działacze PO. wyborcza.pl, 20 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-20].
  79. ↑ Michał Kolanko: Monika Rosa w RDC o cofnięciu programu 500+: Za trzy lata będzie problem z tym, aby budżet się domknął. 300polityka.pl, 11 marca 2016. [dostęp 2016-03-11].
  80. ↑ Bartosz Dyląg: Nowoczesna świętuje pierwsze urodziny. Co jej się udało, a co nie?. parlamentarny.pl, 30 maja 2016. [dostęp 2016-06-01].
  81. ↑ Michał Kolanko: Petru: W Warszawie Nowoczesna będzie miała własnego kandydata. Liczymy, że PO go poprze w II turze. 300polityka.pl, 7 września 2016. [dostęp 2016-09-23].
  82. ↑ Renata Grochal, Sebastian Klauziński: Nowoczesna i Razem na jednym wózku. Jak sobie poradzą bez państwowych pieniędzy?. wyborcza.pl, 19 października 2016. [dostęp 2016-10-26].
  83. ↑ Paweł Rabiej: Petru jest twarzą Nowoczesnej. Ufamy mu. rmf24.pl, 20 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-27].
  84. ↑ W listopadzie Nowoczesna wybierze władze partii. pap.pl, 2 września 2017. [dostęp 2019-02-03].
  85. ↑ Wniosek o udostępnienie informacji publicznej – liczba członków Nowoczesnej. [dostęp 2018-08-20].
  86. ↑ Magdalena Adamczyk: Szłapka o PiS: Działanie na rzecz obcego wywiadu. Może to robić zdrajca albo głupiec. 28 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-29].

Linki zewnętrzne edytuj

Informacje w projektach siostrzanych
   Multimedia w Wikimedia Commons
   Cytaty w Wikicytatach
   Wiadomości w Wikinews
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nowoczesna&oldid=73547331”