Operacja Cedar Falls
Operacja Cedar Falls – amerykańska operacja wojskowa podczas wojny wietnamskiej, skierowana przeciw tzw. „żelaznemu trójkątowi”, obszarowi położonemu na północ od Sajgonu, który był bastionem oddziałów Wietkongu. Operacja została przeprowadzona między 8 a 26 stycznia 1967 roku, przy stosunkowo niedużym wsparciu wojsk sajgońskich.
| wojna wietnamska | |||
 Amerykański transporter opancerzony M113 i czołg M48 Patton (w tle) w konwoju podczas operacji „Cedar Falls” | |||
| Czas |
8–26 stycznia 1967 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
dystrykt Củ Chi (okolice tunelu Củ Chi) | ||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
dążenie USA do zniszczenia partyzantki | ||
| Wynik |
taktyczne zwycięstwo amerykańskie, | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Tło wydarzeń edytuj
Latem 1966 roku dowódca Military Assistance Command Vietnam (MACV), generał William Westmoreland, polecił dowództwu II Field Force opracowanie planu operacji w tzw. strefie C, zlokalizowanej pomiędzy Sajgonem a granicą wietnamsko-kambodżańską, która miała się odbyć wkrótce po Nowym Roku. Przygotowywana operacja otrzymała kryptonim „Junction City”. Preludium do niej miała być operacja „Cedar Falls”, której celem było unieszkodliwienie oddziałów Wietkongu w położonym na południowy wschód od strefy C „żelaznym trójkącie”. Operacja miała zostać przeprowadzona zgodnie z taktyką „młota i kowadła”, tj. południowo-zachodnia krawędź trójkąta, przebiegająca wzdłuż rzeki Sajgonu miała zostać silnie obsadzona (kowadło), natomiast z pozostałych stron – północnej i wschodniej miał nastąpić atak penetrujący obszar niczym młot.
Przebieg edytuj
Między 5 a 8 stycznia przeprowadzono wstępną fazę operacji, polegającą na skrytym zajęciu pozycji „kowadła” oraz ataku z powietrza na wioskę Bến Súc. Atak na wieś zlokalizowaną w północno-zachodnim wierzchołku „żelaznego trójkąta” nastąpił 8 stycznia. Następnego dnia rozpoczęła się faza druga – elementy 11. Pułku Kawalerii Pancernej, 173. Brygady Powietrznodesantowej oraz 1. Dywizji Piechoty rozpoczęły natarcie ze wschodu i północy. Łącznie w operacji wzięły udział dwie amerykańskie dywizje piechoty i jedna południowowietnamska, silnie wspierane przez lotnictwo, wojska inżynieryjne i artylerię. Była to największa do tego czasu operacja wojskowa tej wojny[1].
Postępujące oddziały miały za zadanie niszczenie rozległej sieci tuneli Wietkongu. Odszukiwanie zakamuflowanych instalacji miała ułatwić wycinka niemal 1100 ha lasów, dokonywana przy użyciu buldożerów, oraz wyburzenie Bến Súc i okolicznych wsi. W związku z operacją blisko 6000 Wietnamczyków zostało przewiezionych do obozu przesiedleńczego w Phú Cường.
„Cedar Falls” stanowiła dla wojsk amerykańskich źródło doświadczeń w zakresie odnajdywania ukrytych instalacji Wietkongu, przygotowywania stref lądowań dla śmigłowców oraz baz ogniowych artylerii. Udoskonalone zostały procedury oczyszczania tuneli, a w świadomości opinii publicznej zaczęło funkcjonować pojęcie szczurów tunelowych[2].
Zakończona 26 stycznia operacja została uznana za zwycięską przez amerykańskich dowódców. Pomimo spenetrowania ważnej bazy Wietkongu, nie udało się jednak zniszczyć głównych sił przeciwnika w regionie ani złamać jego morale[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Mangold i Penycate 1998 ↓, s. 232.
- ↑ Mangold i Penycate 1998 ↓, s. 245.
- ↑ Mangold i Penycate 1998 ↓, s. 246–247.
Bibliografia edytuj
- Tom Mangold, John Penycate, Wietnam: podziemna wojna, wyd. polskie, 1998, ISBN 83-904968-5-2.
- Spencer C. Tucker, The Encyclopedia of the Vietnam War, ABC-CLIO, 2011, s. 180–181, ISBN 1-85109-961-1 (ang.).