Pieczarka krwawiąca

Pieczarka krwawiąca (Agaricus langei (F.H. Møller) F.H. Møller) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].

Pieczarka krwawiąca
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pieczarkowate

Rodzaj

pieczarka

Gatunek

pieczarka krwawiąca

Nazwa systematyczna
Agaricus langei (F.H. Møller) F.H. Møller
Friesia 4: 203 (1952)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1950 r. Friedrich Alfred Møller, nadając mu nazwę Psaliota langei. Ten sam autor w 1952 r. przeniósł go do rodzaju Agaricus, nadając mu obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę[1].

Synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus langei (F.H. Møller) F.H. Møller var. langei
  • Agaricus langei var. mediofuscus (F.H. Møller) Wasser 1978
  • Agaricus langei var. sylvaticoides Bon 1981
  • Agaricus mediofuscus (F.H. Møller) Pilát 1951
  • Psalliota langei F.H. Møller 1950
  • Psalliota mediofusca F.H. Møller 1950

Łacińska nazwa gatunkowa langei nadana została ku czci duńskiego mikologa Jakoba Emanuela Langego. Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten miał nazwę pieczarka krwawa[3].

Morfologia edytuj

Kapelusz

Może osiągnąć średnicę 15 cm, za młodu półkulisty, o całej powierzchni gęsto pokrytej rdzawobrunatnymi, szeroko włóknistymi łuskami[4].

Blaszki

Początkowo różowe, z czasem barwią się na czekoladowobrązowo lub brązowawoczarno. Wolne, nie przyrastają do trzonu[4].

Trzon

Niekiedy dochodzi do wysokości 12 cm, może być mocny. Dolna strona płatowatego pierścienia otaczającego jego górną połowę jest pokryta drobnymi łuskami[4].

Miąższ

Biały, po nacięciu trzonu barwi się natychmiast na kolor krwistoczerwony. Zapach jak u wszystkich typowych pieczarek, można określić jako przyjemnie kwaskowaty[4].

Wysyp zarodników

Purpurowobrunaty. Zarodniki gładkie, bez pory rostkowej, o wymiarach 6,5–9,5 × 3,5–5 μm[4].

Gatunki podobne

Pieczarkę krwawiącą można pomylić z jadalną pieczarką krótkotrzonową (Agaricus lanipes), która występuje na glebach piaszczystych, lub z pieczarką lśniącą (Agaricus silvaticus)[4].

Występowanie i siedlisko edytuj

W Polsce rozprzestrzenienie i częstość występowania pieczarki krwawiącej nie są znane. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano 10 jej stanowisk[3].

Grzyb naziemny, saprotrof. Rośnie od sierpnia do października, przede wszystkim w lasach iglastych, na glebach wapiennych. W lasach liściastych występuje rzadko[4].

Znaczenie edytuj

Pieczarka ta należy do dobrych grzybów jadalnych[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2012-01-02].
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 34, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g h Helmut Grünert, Grzyby, Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-142-6.