Radomka (dopływ Wisły)
Radomka ( dawniej Radomierza, Radomierz[2], Radomia[3]) – rzeka, lewobrzeżny dopływ Wisły[4] o długości 115,989 km[5] i powierzchni dorzecza ponad 2000 km².
 Radomka w Ryczywole | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 115,989 km |
| Powierzchnia zlewni |
2000 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | okolice Przysuchy, Garb Gielniowski na Wyżynie Kieleckiej |
| Wysokość |
310 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Wisła |
| Miejsce | |
| Wysokość |
ok. 101 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Rzeka wypływa z Lasów Koneckich ok. 4 km na południe od Przysuchy na wysokości ok. 310 m n.p.m. Przepływa przez miejscowości: Przysucha, Wieniawa, Mniszek, Przytyk, Jedlińsk, Jastrzębia, Brzóza, Głowaczów, Ryczywół, po czym uchodzi do Wisły.
Dopływami Radomki, w kolejności od źródeł do ujścia, są: Szabasówka, Wiązownica, Dobrzyca, Ślepotka, Bosak, Tymianka, Mleczna, Jastrzębianka, Łukawka, Leniwka i Kosionek.
Na Radomce tuż po przyjęciu głównych dopływów (prawych) Szabasówki i Jabłonicy postawiono zaporę betonowo-ziemną, która utworzyła zbiornik w Domaniowie.
Historia edytuj
Rzeka o pewnym znaczeniu gospodarczym już w średniowieczu, w XVII wieku, a następnie po pracach wykonanych w latach 1823–1824 w części spławna – od Gorynia, znana w dokumentach źródłowych od XIII wieku. W 1256 r. Bolesław, książę krakowski i sandomierski, nadaje klasztorowi miechowskiemu prawo polowania na bobry we wsi klasztornej Swirczewice (Świerże?) przy ujściu Radomki do Wisły (Kodeks Małopolski 104)[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Radomka (dopływ Wisły) na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-06-25].
- ↑ a b Radomka 1(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 422.
- ↑ Radomka, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-02-08].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 229, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Radomka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-06-25].
Linki zewnętrzne edytuj
- Radomka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 422.